• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
2181
|
|
|
|
|
Son olarak birþeyler daha yazmalýyým. Okuduklarýyla, yazdýklarýyla var olan ben, son bir birikinti býrakmalýyým, attýðým en son adýmýn ardýndan. Belki sana yazýlmýþ olmalý, seni hiç tanýmayan insanlar okumalý. Belki hiç tanýmadýðým insanlara yazýlmalý sen |
|
2182
|
|
|
|
|
Yazýk… Buraya kadarmýþ her þey… Nefes kesen koþuþturmalar içinde geçtin gittin benden… Gidemediðimiz uzak yollar, yüzemediðimiz denizler, düþleyip gerçekleþtiremediðimiz hayallerimizin sonu hazandý… Velhasýl doyamadýk birbirimize, doyasýya söyleþemedik… Deli bir rüzgarýn ezgisinde, ayrýlýkla yüzleþtik… |
|
2183
|
|
|
|
|
Bir kuþ uçtu dün elimden ve ben sadece seyretmekle yetindim havalanýþýný. Belki de görmek istedim uçuþundaki endamý, heybeti, güzelliði… |
|
2184
|
|
|
|
|
Göz yaþlarým yokluðunu hecelerken,
Kalemim kekeme düþlerimin suskunluðunda kýrýlýr.
Ahdým var sevgili ardýna kadar sussa da düþlerim,
Varlýðýný yaþamadan ölmeyeceðim
|
|
2185
|
|
|
|
|
Þimdiye dek söylenen bütün sözleri, yazýlan bütün yazýlarý, yapýlan bütün besteleri kendine sandýn deðil mi? |
|
2186
|
|
|
|
|
Yaþamý zevkli kýlan küçük ayrýntýlardý; gözlerin. |
|
2187
|
|
|
|
|
Bugüne miras aldýðým “yoksun”lar o kadar çok ki; mesela sen yoksun; senden bu yana; arada sebil olmuþ kocaman bir zaman yok!
Bir doðum hatasýydý her yaným. ‘Güvendiðim bir dað’ým bile olmadý ki kar yaðdýðýnda üzüleyim. |
|
2188
|
|
|
|
|
Yaðmurlarýn Yalnýzlýðý
Bardaktan boþanýrcasýna yaðmur yaðýyor.
Önümdeki setleri yýkarcasýna azgýn dalgalara karýþma sevdasýna kapýlmýþ,son bir hamle ile gökyüzünden aþaðýya saçlarýma dökülen yaðmur damlalarýnýn ýþýltýsý a |
|
2189
|
|
|
|
|
sensizliðin de güzeldi. sessizliðinde güzeldi. sevdan varya sevdan iþte o herþeye bedeldi |
|
2190
|
|
|
|
|
Cezam büyük... Seni sevdiðimi söyleyemem... Hatta bu ruh ve bu bedende seni sevmeyi bile hak edemem... |
|
2191
|
|
|
|
|
Beklerken alnýma bir þarký çarpýyor. Sendeliyorum durduðum yerde. Yýllar sonra avuçlarýmý gökyüzüne mi çevirsem? |
|
2192
|
|
2193
|
|
2194
|
|
|
|
|
umutlarýmdýn, ufkumdun, þafaðýmdýn her karanlýðýn arkasýndan.þimdiyse gece gibisin...yalnýz kaldýðýmdatek düþündüðüm, hem korkup hem muhtaç olduðumm. |
|
2195
|
|
|
|
|
Gýyabimda namazým bile kýlýnmýþtýr belki
Hayattan silinmiþtir adým beklide ebedi |
|
2196
|
|
2197
|
|
|
|
|
“Ölüme gülümserken varlýðým, yüreðini sürmelisin gönlüme
Ýmkansýzlýðýn kanarken içimde, gamzelerimde dindirmelisin yalnýzlýðý yar.”
|
|
2198
|
|
|
|
|
Bir renk düþünüyorum duygularýmýzý anlatacak, hislerimizi açýklamamýza yardým ederken sýrrýný, gizemini içimde saklayacak. Öyle bir renk olmalý ki bu... |
|
2199
|
|
|
|
|
Hiçbir zaman tamamlanmýþ olmayayým, ne olur.
Hiçbir zaman halimden memnun olmayayým.
|
|
2200
|
|
|
|
|
Sevgi içerikli bir yazý olup, sevgisini kaybetmeden küçükte olsa sitem içerikli, ama umutlarýný kaybetmemeyiönerir... |
|
Anasayfa
