• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
1761
|
|
|
|
|
Dilimin döndüðünce aþk... |
|
1762
|
|
|
|
|
Git demesi gerekirken insanýn, neredeyse gitme diye yalvaracak olmasý ne garip, bana gittiðini söyleyen gecenin yalancý olduðunu, gitti artýk(!) diyen dostlarýmýn birer düþman olduðunu düþünmek ne garip. Sana sarýlmadan uyuduðum gecelerin ömrümden sayýlmadýðýný düþünmek ne garip. Aldýðým nefeslerin içinde oksijen deðil, sensiz geçen her dakika içini yüreðime lanet depoladýðýmý görmek ne garip… |
|
1763
|
|
|
|
|
(bilki sensiz ölmeyeceðim… -“sensiz öldü!”, diyemeyecekler…) |
|
1764
|
|
|
|
|
Hoþçakal ‘dualarýma anlam katan adam’ .. |
|
1765
|
|
|
|
|
Kayboldum pusulasýz gemilerin yol aldýðý okyanuslar da... |
|
1766
|
|
|
|
|
Sadece tadýný çýkaracaktým biraz. Sonra gidecektin bir sonraki sefere kadar... |
|
1767
|
|
|
|
|
Yüreðinin týnýlarýný duymak isteyenlere... |
|
1768
|
|
|
|
|
Gönül topraðýmýza ekeceðimiz sevgi tohumlarý büyüyüp dal budak sardýkça tüm güzel yürekli insanlara hayat bahþedecektir. Hakk dostu, Allah âþýðý Yunus Emre’nin “Yaratýlaný severiz yaratandan ötürü” görüþleri doðrultusunda birbirimizi hiçbir çýkar gözetmeksizin Allah için seveceðiz.
|
|
1769
|
|
|
|
|
Hep bitmemiþ, bitirilememiþ bir tablodur aþk. Bir köþesinde gözü týrmalayan bir boþluk vardýr hep. Renksizdir ne kadar renk karýþtýrýlmaya çalýþýlsa da içine. Boþtur çünkü. Boþ olacak, boþ kalacaktýr. Son Aþk’a ait olan yer iþte tam burasýdýr. Bir türlü içi doldurulamayan. Kýyýsýndan köþesinden yaþanan yarým yamalak aþklarýn gölgesi düþse de üzerine; boþ kalmaya mahkumdur tuvalin o köþesi kendi sessizliðinde. Saðýnda solunda hep yaþanmýþ ama asla eskimemiþ aþklarýn solgun ama dingin çizgileri vardýr. Eskimiþ sansa da insan zaman zaman; o hissettirir varlýðýný anýlarla güçlenip utanýp sýkýlmadan.Týpký hiç umulmadýk bir zamanda ortaya çýkan hayaletler gibi gelir yerleþir tablonun en boþ yerine derin bir iç çekiþle.
|
|
1770
|
|
|
|
|
Yeni atýlan temelde örülen duvar düþün ve bu duvarýn bir tuðlasý eksik |
|
1771
|
|
|
|
|
Allah bizleri hayata hazýrlamasý için nasýl anneleri görevlendirdiyse, hayatýmýzýn geri kalanýný ayný güvende geçirmemiz içinde siz eþleri görevlendirmiþtir...
|
|
1772
|
|
|
|
|
yaðmurdam çýkýp gelen adam
tenin tazelik mi kokar?
bekle geleceðim
kokunu içime doldurmaya
|
|
1773
|
|
|
|
|
Aþkýný sevgiye dönüþtüren ve sevgisinin içerisinde saygýsýný koruyanlara...
|
|
1774
|
|
|
|
|
Ah sizler! Gözleriyle yaþamý tüketenler, dilleriyle yangýnlarý büyütenler... Sevgiyi kutsarken her sözünüzle, kaba ve hayvani cinselliðe teslim olanlar... Size hassas ve özenle yaklaþanlara isteyerek ( ya da istemeyerek, ne fark eder!) zarar verenler, acý |
|
1775
|
|
|
|
|
Saçlarýmýn rüzgarda daðýlýþý yalnýzlýðýmdý. Çünkü bir daha toplayamamacasýna karanlýða kaptýrdým siyah saçlarýmý. Gündüz seni düþünürken saçlarýmý yoldum. Gece yolduðum saçlarýmý karanlýða kaptýrdým. Ne yýldýz düþürdün saçlarýma ne de gözlerimde mehtap ýþýltýsý verdin. Sen sadece kendini sevdin. |
|
1776
|
|
|
|
|
Sen) - Madem öleceðiz niçin bu kadar direniyoruz?
Ben) - Bilmem!
Sen) - Melekler ölür mü hiç?
Ben) - Belki, ama ölürlerse mutlaka güzel ölürler.
Sen) - Melekler kim? |
|
1777
|
|
|
|
|
Seninle sevgiyi arkadaþlýk, dostlukla
destekleyerek yaþamak isterken,
gücümüz ne yazýk ki
aþka dayanamadý mý sevgili ?
|
|
1778
|
|
|
|
|
Kim hiç balýk olmayan bir gölde avlanmak ister? Kim bir su içmek uðruna dudaklarýný katleder? Söyle dürüstlükten, adaletten, samimiyetten söz eden. Kim bir çöl olma sevdasýyla yüreðine kaktüs diker. |
|
1779
|
|
|
|
|
Anlamakta zorlandigimiz öyle cok sey oluyordu ki cevremizde. biz ikimiz sevgiliden ziyade birbirlerini simartmayi seven, birbirlerini oksamayi seven, birbirlerini sevmeyi seven insanlardik. |
|
1780
|
|
|
|
|
Otururken el ele tutuþmalar vardý mesela. "Aman kimse görmesin" bir
telaþla ellerimizi saklamaya çalýþýþýmýz. Þarkýlara, þiirlere söz yürütürdüm
birde. |
|
Anasayfa
