• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
701
|
|
|
|
ve kirli bir dünyanýn içinde direnen mavi ýþýklarýn
uzantýsýndaki okþayan gülüþlerde tattým renginin sevda yeþilini. |
|
702
|
|
|
|
Yalnýzlýklara dökülen satýrlarýn geçmiþi ile anýlarýn kapýlarýn da dolaþýr hüzün ve bir gece ansýzýn dökülür tüm sayfalar, odanýn karanlýk köþesinde ki kýsýk ateþiyle yanan gece lambasýnýn altýnda ki hüzün masasýna. |
|
703
|
|
|
|
Mecnunun Leylasýndan vazgeçtigi o yokuþun yamacýnda banada yardým et diye bi dolu cümle yolluyorum ,semaya... |
|
704
|
|
|
|
Aþka tutulmaya görün...Hele de kavuþamazsanýz sevdiðinize...
Zindanda su damlacýklarýnýn sesinin iþkencesi gibidir her an... |
|
705
|
|
|
|
“ Farklý açýlardan ayný þeye bakmanýn diðer adýymýþ ZAMAN”
Olgular ve kavramlar netleþmiyor bu karanlýkta, kimi zaman yalancý bir dost yüzüyle bakýyorum aydýnlýðýma karanlýk odalardan, ben gecelerime kurban ediliyorum celladým ZAMAN |
|
706
|
|
|
|
Yazýlmadýk son bir þiir kaldý aklýmda sana dair... |
|
707
|
|
|
|
Evden çýkýp dýþarýdaki sýcaðý yutmak istemediðim bir gün... |
|
708
|
|
|
|
Yüreðimden apansýz sýçrayýþlar gibi giderken sen, gülümseme deðildi o dudaðýmdaki kývrým. Öptüðün yerde býraktýðýn izindi, gör ve hatýrla istediðim...
|
|
709
|
|
|
|
herkes için bir ayrýlýk yýrtar geçer ömrü..Ýþte o ayrýlýktý bir kitapta can bulan sana Ezra diyebiliþim...Güle Güle Ezram... |
|
710
|
|
|
|
Hayat devam ediyor.... Ve ben savruluyorum...
Savruluyorum...
|
|
711
|
|
|
|
mevlana mesneviyi yazmýþ ta, yunus' a okutmuþ; yunus kendinden emin demiþ ki:
'bu kadar uzun yazmaya ne lüzum var. ben olsam; ete kemiðe büründüm, yunus olarak göründüm derdim'
þimdi ben... bu kadar uzun anlatmaya gerek yok esasen... sadece þu ye |
|
712
|
|
|
|
Söylesene Frezya; kaç Mecnun Leyla'sýndan vazgeçmiþti peþinde? Kaç Yusuf oluk oluk kan kaybederdi sýrtýnda býraktýðýn týrnak izlerinde? Kaç Aslý Keremini verem etti derdinle? Ve Kaç Ferhat çelik alaþýmlý bilekler tüketti, pamuk balyasý daðlarýnda aþk yorgunu elleriyle?... |
|
713
|
|
|
|
Bir zaman boþluðu düþün, bir an hayatýma selam verdiðini bedelini aðýr ödettiðin. Ýçimde sevgi kelimesine bile isyan baþlattýðýn ismi hatýrla. |
|
714
|
|
|
|
Aþk gerçek desem yalan…
Aþk var desem koca bir kaosa dönüþür zaman…
An gelir sen eksilirsin, yine piçe döner anlam… |
|
715
|
|
|
|
Açmak isterken kelepçelerini
Ýnat inat kapanýr gecede gözler
Uykuyla verirken savaþýný
Yarý uyur yarý uyanýk karmakarýþýk hisler |
|
716
|
|
|
|
Red edilmeye hazýr; oyuncaklarý kýrýlmýþ, kimsesiz arka sokaklarýn çocuklarýnýn günlüklerinde saklandý sen'li cümlelerim. Onlar kadar yýkýk!
|
|
717
|
|
718
|
|
|
|
Ben sussam da, yüreðim konuþuyor, kalemim yazýyor durmaksýzýn;
|
|
719
|
|
720
|
|
|
|
“Sen bu satýrlarý okuduðunda,
Ben kirpiðimde tomurcuklanan aheste hüzünlerimle
Gamlý bir gazelde bitmiþ olacaðým.”
|
|