• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
241
|
|
|
|
|
Býrak ! parmaklarýmda kanayan acýlar ben de kalsýn. |
|
242
|
|
|
|
|
Bagirarak uyandi. Biliyordu, kalbiydi yine. Gozlerini hemen acip elini gogsune goturdu. Derin bir nefes alip kalkmaya calisti fakat kalbi oylesine hizli ve ritimsiz atiyordu ki ilkinde basaramadi. |
|
243
|
|
|
|
|
Hayatýn içinde yol alan herkeste ayný þeyi gözlerim yýllardýr,aramak…..hep aramak….baþtan sona ,ülkeleri diyarlarý,bir aðaç kavuðunda saklanmýþ yalnýzlýklarý,geçmiþ bir yýlda unutulan sandýklarý….baksana ne çok arayan var aþký… |
|
244
|
|
|
|
|
Aþk ölmekti. Aþk, düþtüðü yürekleri vuran mavi melekti. Aþk, dünyada aþýklarý güzelleþtiren ve iyileþtiren melekti. Aþk, denizi bekleyen deniz feneriydi. Gece gündüz doya doya tadýna vara vara aþký beklemekti. |
|
245
|
|
|
|
|
saçlarýný özledim hasretime adýný veren |
|
246
|
|
|
|
|
......Ýmkansýzlýk vantuz gibi yapýþmýþken; damarlarýmda senin aktýðýný nerden bilecek... Ayaz vuran yüreðimi senin sýcaklýðýnýn ýsýttýðýný nasýl hissedecekti ki...
|
|
247
|
|
|
|
|
O gün görünürde yanan mektuplardý belki ama aslýnda yanan duygularýmdý, sevgilerimdi, aþklarýmdý daha ötesi yüreðimdi…
Ben yüreðimi yakmýþtým o gün anlatabiliyor muyum?
Bir insan yüreðini ateþe atýp da sýradan bir deðnekle karýþtýra karýþtýra yakar mý? |
|
248
|
|
|
|
|
........................... Her aþk iki insana özeldir. Ne derlerse desinler kim uydurursa ilk aþk unutulmaz diye aþk unutulmaz . Ruh, eþ, sevgi, yaþam olan aþk büyür sevgi ile. Aþk öyle ki hayata döndürür kör gözleri, besler kanýyla ýsýtýr donmuþ damarla |
|
249
|
|
|
|
|
Hayat düðün ve cenazedir ey sevgili. Nasýl toprakta binbir çiçek açarken ve o çiçekler hem düðünlerde hem de cenazelerde kullanýlýrsa, hayatta da çiçek gibi yaþamak gerekir. Ölümü severek ve yaþamaya kök salarak yaþamak gerekir ey sevgili. Hayatta acýmayan yerimiz kalmaz çoðu kere. Açýk bir yara gibi gezeriz de insanlar arasýnda, kimse yaralarýmýza merhem olmaz. |
|
250
|
|
|
|
|
Hayal ile gerçeðin buluþtuðu noktada aþk mý var, sen misin yoksa? |
|
251
|
|
|
|
|
Hep hayatýmýn bir köþesinde durup beni bekleyen bir kara kedi olacaksýn. Bütün aþklarýmla aramý açan bir kara kedi… |
|
252
|
|
|
|
|
Sen beni sevdin biliyorum.. .. |
|
253
|
|
|
|
|
Biliyorum çok üzdüm, incittim, kýrdým. Sen bana güvenirken hayal kýrýklýðýna uðrattým seni ve yüreðini.
|
|
254
|
|
|
|
|
Doðumumdan Ölümümüme... Bin Yýllýk Emanetimsin. |
|
255
|
|
|
|
|
Aþkladýr göðün döndüðü; aþkladýr yerin durduðu. Aþktýr çarha koyan feleði; aþktýr temcit okutan meleði. Aþktýr yýldýzlarý seyrettiren; aþktýr ay ve günü devrettiren: Aþktýr nebatatý bitiren; aþktýr çiçekleri getiren. Aþktýr kaþlarý keman ettiren; aþktýr gamzelere kasd-ý can ettiren Diþlerimi kýrdým onun aþkýndan; aþkla durdum namaza ki, çýkarsýnlar mýzraðý ayaðýmdan; kan revan içinde yollara düþtüm,onu aradým; yani sahibimi, yani sahibimin sesini
|
|
256
|
|
|
|
|
Suskunluðunun orucunu bir cümle ile aç ta söyle bana..Kimin katili olacaðým ben..Senin mi yoksa kendimimin mi...Sustuðun yer o kadar büyük ki..Yaralarýmý bölüp bölüp yapýþtýrdýkça kapanmýyor suskunluðun.. |
|
257
|
|
|
|
|
Avucuma dünya güzeli, kocaman, yüce bir yürek koydun...
Ben onu hep sevdim,
Hep seveceðim... |
|
258
|
|
|
|
|
Sensiz bir uykunun bana davetsiz geldiðini hatýrlamam hiçbir vakit. |
|
259
|
|
|
|
|
Aþk, benim çocukluðumun yazlýk sinemalarýnda seyredilen Yeþilçam filmlerinin unutulmaz jönleriydi. /
Herkesten gizli kurduðumuz rüyalarýmýzýn ‘esas oðlanlarýydý’. /
Yeþilçam filmlerinin nostaljisi ve film yýldýzlarýnýn romantizmi bir yana |
|
260
|
|
|
|
|
Sevgiye hasret aþk mahkumlarý gibiyim
dedimya ilk aþkým... |
|
Anasayfa
