• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
981
|
|
982
|
|
|
|
|
(Teninin kokusunu, özlerim tabii ben. Ama sevinirim, bir baþkasý benim kadar içine çekemez.) Büyümeye devam etmeliyim..
|
|
983
|
|
|
|
|
Aþýk sevdiðini gücendirmekten, onun sevgisinin yok olmasýndan çok çekinir. Allah’a aþkla baðlý insan, bundan daha þiddetle içi titreyerek Allah korkusunu yaþar. Allah’ýn hoþnutluðundan mahrum kalmaktan korkar... Allah’tan gücü yettiðince korkan insan, O’nun buyruklarýna uyma konusunda çok daha dikkatli olur; en çok Rabb’ini sever ve en çok O’na saygý duyar.
|
|
984
|
|
|
|
|
Hayat karþýsýnda sorularý olan insanlar büyük insanlardýr, ama huzurlu olanlar tatmin edici cevaplarý bulunanlardýr… |
|
985
|
|
|
|
|
Þu anda yazýlmýþ birþey.O yüzden çok nitelikli ya da derinlik sahibi deðil.
|
|
986
|
|
|
|
|
belki de ben abartýyordum bilmiyorum, belki çok þey bekliyordum aþktan. beklentilerim karþýlanmadýkça da karalara bürünüyordum, sevda rengini yitiriyor artýk ben kararýyordum |
|
987
|
|
|
|
|
Hayat insana o kadar çok kapýyý açýp o kadar fýrsat veriyor ki...
Ama önemli olan doðru zamanda doðru yerde doðru kapýyý seçebilmek.. Bu da sadece insan mantýðý ile olmuyor, þans faktörü de çok önemli...
Ben mutluluðu buldum,sizlerle paylaþmak istiyorum her duygumu herþeyimi paylaþtýðým gibi...
Umarým okursunuz ve kalplerinizde yaþadýðým mucizenin sýcaklýðýný hissedersiniz..... |
|
988
|
|
|
|
|
Aþk bu mudur?
Aþk böyle mi olmalýdýr?
Nerede kaldý utancýndan sýlanýn yüzüne bakamayan aþýklar?
Nerede þimdi o en eski hatýralar?
|
|
989
|
|
|
|
|
Bu muhteþem his hakkýnda bir kez daha yazmalýydým. Kimbilir, belki onu tarif eden o doðru kelimeyi bulurum umuduyla... |
|
990
|
|
|
|
|
içimdeki acýya lal tüm lisanlar… ki prangalar öldürmüþ kalemimin reflekslerini. Düþe kalka yürüyen, dizkapaklarý paramparça bir çocuk izleri býrakýyor kaðýtta…
|
|
991
|
|
|
|
|
zor günüm SEVDANIN YOLUNU GÖZLEMEK |
|
992
|
|
|
|
|
Ve zamanlarýn gölgesi düþtü avuçlarýma, aðýr aðýr tükendi tan aðarýrken, çocuklar geldi geçti bir bir, doðumlarla ölümler el sýkýþtý birden..
|
|
993
|
|
|
|
|
Herþeye cevap veren yüreðim suskun kalmýþtý bir an..Kalbim týpký eziyet gören bir tutsak gibiydi.Senin tutsaðýn olmuþtum anlamadan .Öyle bir tutsaklýk ki býkýp usanmayacaðým,benii yaþatan bir tutsaklýk..
Ellerim baðlý,gönlüm kelepçeliydi artýk.Kelepçelerimi bizzat kendin takmýþtýn bileklerime.Öyle çok acýttýn ki bileklerimi gözlerine bakarken hissetmemiþim.Ölüme mahkum daraðacýndaki mahkumlar gibi seni diliyorum son nefesimde seni istiyorum.Neredeysen çýk gel sevgisini gönlümün kafesinde hapsettiðim,neredeysen çýk gel aþkýnla huzur bulsun þu yaralý yüreðim.. |
|
994
|
|
|
|
|
Gün doðmadan döneceðim... |
|
995
|
|
|
|
|
Aþkým apansýz göçeceðini hiç hesaba katmamýþtý, bir anda gidiverdi, üstelik daha da çok gençti zamansýz oldu ölümü. Yokluðuna alýþmak hayli zor oldu seven kalbime ve ben daha buna inanamazken, kocaman bir yalnýzlýk býrakýldý ellerime “al bu sana aþkýndan miras kaldý” diye. |
|
996
|
|
|
|
|
Birgün kalple deðilde beyinle seveceðime karar verdim acý çekmemek için.. Çünkü beynin kalbe hüküm edebileceðini düþündüm.. Kalbin saçma tavýrlarýný kontrol altýna almak istedim.. Ama yanýlmýþým, yanlýþ düþünmüþüm.. Bi þekilde kalp acýyý kendine çekiyor ve bütün vücuda pompalamayý baþarýyor yine.. Seven insan hep acý çekermiþ meðer.. |
|
997
|
|
|
|
|
AÞK, bazen çok güçlü bazen zayýf, bazen güneþ gibi bazen mum ýþýðý gibi aydýnlatan ama hiçbir zaman sönmeyen bir ýþýk hayatýmýzda...
|
|
998
|
|
|
|
|
Çocuksun. Mutlusun. Hiçbir mutluluk yakýþmaz hiçbir çocuðun gözlerine bu kadar, sen tebessüm edince... |
|
999
|
|
1000
|
|
|
|
|
O sesin sana ulaþmadýðýný gördükçe ben, sen daha çok gitmiþ oluyordun. Sen uzaklaþtýkça ben, daha çok baðýrýyordum… |
|
Anasayfa
