• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
281
|
|
|
|
|
Yürek küçüktür fakat tüm gönüllere ulaþýr, beyin küçüktür fakat sonsuz ve sýnýrsýz düþünce barýndýrýr, göz sadece bir noktadýr bütün dünyayý sýðdýrabilir |
|
282
|
|
283
|
|
|
|
|
Ýnanan insan yýlda tek bir günü deðil, her gününü Sevgili'sine adar. Mutluluk ancak O'nun aþkýyla olur, bunun dýþýnda kalpler tatmin olmaz; kurtuluþ yolu bulunmaz. Ýnsan yüzlerce yol dener ancak baþka türlü mutlu olamaz. Yaþamasý gereken, bu samimi ve gerçek aþktýr.
|
|
284
|
|
|
|
|
Ben seni bir kelebeðin en narin dalýnda büyüttüm. Dünya’ya gözlerini yeni açmýþ bir bebeðin narinliðinde sakladým seni..Biliyorum dönsen karanlýðýn ayak dibi, yürüsen bir adým sonrasý uçurum. Kal öylece..Çýkar kendini kuyulardan. Yetmedi mi kendinle savaþýn ? Yetmedi mi kendine zalimce saldýrýþýn ? Korkularýnla savaþmaktansa ölmek çare ise vur kendini. Ama önce beni çiðnemelisin..Yýlgýn olabilirsin hayatýn isimsiz ihtilallerinde..Her buluttan bir hüzün çalmýþ olabilirsin..Bu kadar çaresiz, bu kadar dirayetsiz olamazsýn. Eðer benim sevdiðim isen bu kadar pes edemezsin. Býrak üzerine yürüsün hayat. Býrak üstüne çullansýn acýlar..Sýðýn bir nefeslik Cennetime. Sokul bir umut türküsüne..Korkun ölüm ise; dudaklarýmda saklý son nefesin. Korkma kendinden |
|
285
|
|
|
|
|
Bir sarhoþun paltosu arasýna sýkýþmýþ þiþe gibiyim. Doðrulsam gelir miyim kendime... Yattýðým yer o kadar “sen”sin ki, mezar olsa inan hep kalacaðým.
Þimdi, pis kokulu bir deniz kýyýsýnda, taþlara yaslanmýþ yosunlara bakmak isterdim. Hani dalgalar hafifçe çarparken, yosunlarýn saçlarý gidip gelir ya! Gözlerimi onlarýn dansýna odaklayýp, donup da kalmak...
|
|
286
|
|
|
|
|
Nedense bu “Nerdesin?” sorusu da hep naberden sonra gelir. Neredeysem neredeyim, sana ne? Yanýma mý geleceksin sanki! |
|
287
|
|
|
|
|
Tedavülden kalktý dediler aþk bu sabah. Yerine ne geldi acaba diye döndüm dolandým sokaklarda yarý ayyaþ. Ceplerimde senden kalan aþk kýrýntýlarýný kime vermeliyim ki acaba? Eski aþklarý verdiðinde tüm cömertliðinle, yeni aþklar için bir kredi açýlýyor mu duygu aleminde? Denklik sorun olur dedi biri aþkýn tedavülden kalkmasýndan hoþnut. Hangi aþk hangi aþký ikame edebilmiþ ki, alsýnlar elinizdekini geriye? Ellerim ceplerimde, baþým önünde, dönüp sýrtýmý geçmiþe adýmladým güne. Benim yerime bir deðer biçebilir misin cebimdekilere? Deðerlere dair tüm bildiklerimi alýp götürdün de sen giderken… |
|
288
|
|
|
|
|
Alevler sardý duygularýný. Aðlayamadý, hiç aðlamadý zaten korktu gözyaþlarýndan, yanmak istediði ateþi söndürürler diye. Sadece derin bir nefes aldý ve verdi. Alevleri çoðaltan gardiyanlarý hareketlendiren bir nefes oldu. |
|
289
|
|
|
|
|
Aðlayamayan ben alýþkanlýk haline getirdim hep kýrmýzý olan yanaklarýmý gözyaþlarýmla ýslatmayý. |
|
290
|
|
|
|
|
Geleceðim ol.Geçmiþimden alýntý yaparak yürüdüðüm yarýnlarýmda öznem ol..Göremediklerimi göster bana..Diyemediklerimin sözü, yaþayamadýklarýmýn özü ol..Mahzeni karanlýk nüfus kütüðüme gözlerinin aydýnlýðýný vur..Güz yüzlü çocuklarýn tazeliðini býrak avuçlarýma..Ezberine kat beni..Vur beni adýnýn binlerce anlamýna..Savur beni ýslak saçlarýna..Sonra da topla beni avuçlarýna..Topuklarýnýn sesini býrak susuzluðum baþ harfi yalnýzlýðýna..Yazgýma, kaderime düþ adýný..Kendinden alýntý yaparak deðil en yalýn halinle düþ gerçekliðime..Hadi saçlarý örgülü halinle süzül geleceðime..Sözlerimi bitirdim..Cümlelerimi yitirdim..Geleceðim ol. Ne “ Elif” umutsuz kalsýn ne de “ gül “ bozkýrsýz.. |
|
291
|
|
|
|
|
...sana bakýp gülümserim, her gülümseyiþ bir býçak yarasý olur saplanýr böðrüme ve yine her bakýþ ilaç olur sarar yaralarýmý... |
|
292
|
|
|
|
|
Gönlünüzün kapýsýný birileri çaldýðý zaman sizin de gözünüze girdiyse, gönlünüzün kapýsýný ardýna kadar açarsýnýz... Heyecan dolar yüreðiniz, aklýnýzda hep sevdiðiniz... Kimi zaman uykularýnýz kaçar... Gece yarýlarý kalkar balkonda bir sigara tüttürürsünüz... Elinize bir kalem alýp sevdiðinize gönlünüzden kopanlarý yazarsýnýz... O an da dünyanýn en büyük þairi sizsinizdir... Dünyanýn en güzel dizeleri sizin sevdiðinize karaladýðýnýz o güzelim satýrlardýr... |
|
293
|
|
|
|
|
Danýþmanlýðýný yaptýðým bir çok danýþanýmýn temel sorunlarýndan birisi zaman programlama konusundaki yetersizlikleri oluyor.
“Zamaným yetmiyor, 24 saat çok az” diyenlerin ardýný “ eðer zamaným olsaydý neler yapmazdým” serzeniþleri takip ediyor.
|
|
294
|
|
|
|
|
Ýnsan ne zaman aþýk olur,ne zaman seveceðini asla bilmez.Bir gün kapýn çalýnýr ve iþte sen o kapýyý açtýðýnda anlarsýn ki aþýk olacaksýn ve seveceksin. |
|
295
|
|
|
|
|
Þimdi, parçalara ayrýldý gülüþlerim. Kýrýldý, battý, kanattý… Týpký cam gibi! |
|
296
|
|
|
|
|
Baþka bir sevgi içimi kavururken hala seni seviyor görünmem aldatmak deðil de nedir? Yalnýzlýk korkusu yüzünden, sevmediði bir insana baðlýlýðýný sürdürmek olmaz mý bu? Kendini güven altýnda hissetme adýna sevgilinin duygularýný kullanma erdemsizliðine al |
|
297
|
|
|
|
|
Ahh bu gecenin parmaklarýdýr, sokak lâmbasýnýn sisli ve puslu ýþýðýndan süzülüp yüzümü yalayarak gezinen o esinti… Ruhum böylesine sýkýlmýþken “neden?” diye isyan edemem ki gecelerin karalýðýna ve böylesine yudumlamýþken ýstýrabý çay, cigarayý þifa niyetine; saatler hasreti gösteriyormuþ kimin umurunda? Veya gece yarýlanmýþ çoktan. Kimi de hayatýnýn gecesini yaþýyormuþ þu sýralar. Mevsimler baharý gösterirken benim umut aðacým hazan yaþarmýþ dört mevsim, ne fark eder? |
|
298
|
|
|
|
|
Boþlukta uçuþan benler "sencil "þiire düþtü..... |
|
299
|
|
|
|
|
eðer ordaysan ve beni duyuyorsan.... |
|
300
|
|
|
|
|
Aylar sonra bölünen uyku...
Yaðmurlu bir gece!
|
|
Anasayfa
