• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
461
|
|
|
|
|
NAZAN BEKÝROÐLU KALEMÝNDEN YÜREÐÝMÝZDEKÝ ÇELÝÞKÝLERE GÜZEL BÝR ÖYKÜ DÖKMÜÞ PAYLAÞMAK ÝSTEDÝM... |
|
462
|
|
|
|
|
“Ve kýrýyoruz göðsümüze bastýrýrken sevdiðimiz her þeyi. Ve kýrdýðýmýz sevgilerden duvarlar örüyoruz hayatla aramýza.”
Ne kadar doðru deðil mi? Her þeyden çok severken, göðsümüze sýmsýký bastýrýrken kýrmak, incitmek, yersiz yere kýskanmak, deðiþtirmeye çalýþmak, duygularýný hiçe saymak ve mutlu giden iliþkileri yok yere mutsuzluða çevirmek….
|
|
463
|
|
|
|
|
Bilmiyorum ne vakit ruha can veren sesini duyacaðým
Ýncin içimde saklý hala gelince pamuk avuçlarýna koyacaðým |
|
464
|
|
|
|
|
Bir fincan huzur,
Bir dirhem mutluluk yolla iç ceplerinde demlediðin...
Beni “ sende “ sakla...
Ben seninim...Nefesimdir yüreðim....
Beni “ bende “ sildim
Sende varolmak için...
Hasretini ektim dudaklarýma
Sende tamamlanmak için....
Suyum ol,
Soframda azýk...
Yüzümde tebessüm...
Yüreðimde nefes...
Ben ol....
Ya ben sen olayým...
Sakýn býrakma beni...
Yoksa düþerim adressiz coðrafyalara...
Gözlerimi yýldýz sermek için gündüzü bekleme...
Her an sendeyim çünkü.....
Gözlerinde sakla beni....
Hayatýn ta kendisi sensin çünki.. |
|
465
|
|
|
|
|
Aþkýn gerçek anlamý deðil mi, ikame edilemezliði sevginin? Yerine baþkasýný koyamadýðýn için deðil mi anlamý sevgilinin? Bu kadar ucuzlarsa adýna nasýl aþk diyebiliriz ki iki yüreðin arasýnda geçenlerin. Eðer tek bir tuþ yetiyorsa baþlatmaya ya da bitirmeye aþk adý verilen hikayeyi, anlatacak bir þey kalýr mý ki dillerde?Bunun adý yaþlanmadan eskitmek aþký þizofren bir hiçlikle. Sabun köpüðü bulaþmýþ gibi bir hisse ellerine, böyle büyük bir tutkuyu yaþayabilmek için çabalamak niye? Yanýt veremediði için alýþýk olmadýðý bu soru iþaretlerine; acýnýn kanatlarýný siyaha boyayýp kaçtý, saklandý, utandý aþk karýþtý geceye…
|
|
466
|
|
|
|
|
Aþký kimse çözememiþ þimdiye kadar, hiçbir akýl onu kavrayamamýþ, sen mi anlayacaksýn aciz aklým, sen mi onu yola getireceksin yaralý kalbim? |
|
467
|
|
|
|
|
Acýlarýmýzý paylaþýrken sevinçlerimizi yutkunmazdýk hiçbir zaman. Hayatýn acý yüzünü yüreðimizde eritir, sevgimizle ateþe verir, aþkýmýzla sevince dönüþtürürdük. Duygularýmýz hassastý ama asla kýrýlmazdý. Ýncinirdi ama kopmazdý. Aþkýn yalýn haliydi Sevgilim bu, saf ve masum olaný. |
|
468
|
|
|
|
|
Her nefeste kaburgalarým kalbimi sýkýþtýrýp eziyor. Gerçekten unutmuþ olabilir misin beni? Yoksa bilerek mi hatýrlamýyorsun?
|
|
469
|
|
|
|
|
Düþlerime dolan, düþlerimde tanrýçalaþtýrdýðým, düþlerimde iltica ettiðim... Kelimelerimle öptüðüm bazen, yüreðimi de göndermeye çalýþarak sarýldýðým. Sen kadýnýmsýn, sürekli anlamaya çalýþtýðým ve bir mýsrandan bir destan yarattýðým.
|
|
470
|
|
|
|
|
Kangren gecelerimin umududur sevmek. Ve yazamadýðým þiirlerimin, gönderemediðim mektuplarýmýn hikayesidir içimde çaðlayan gibi akýp duran… |
|
471
|
|
|
|
|
Kapatýrken gözlerini ölüme sessiz ve kabullenmiþ üç
damla yaþ indi tenden topraða.Toprakta üç damla, üç
ayak izi geçmiþini yalana kaptýrmýþ adamdan arta
kalan.Yaptýðý hiçbirþeyden sorumlu tutamazdý hayat onu
çünkü yok saymýþtý doðduðu ilk gün gözlerin |
|
472
|
|
|
|
|
Dünyanýn en güzel sahillerinden birinde bir kum tanesiydi o. Öylesine çoktular ki, onu diðerlerinden ilk anda ayýrdetmek çok güçtü. |
|
473
|
|
|
|
|
Hayatina guzel bir beste cikaverir. Iste her sey bundan sonra baslar. |
|
474
|
|
|
|
|
Yokuþ yukarý koþmanýn sonrasý gibi yorgunum. |
|
475
|
|
|
|
|
Günümüz aþklarý... Ne kadar da çok seviyoruz bu lafý kullanmayý. Sanki geçmiþin aþklarý farklýymýþ gibi. Günümüz aþklarý þöyledir yok efendim böyledir.
|
|
476
|
|
|
|
|
Ýnsan hep bir þeyler görür hayatý boyunca. Ama o iki gözünün sevdiðini görmesi kadar güzel bir þey olmasa gerek. |
|
477
|
|
|
|
|
Yasalarý çürüten ya-sa'lardýr herþeyi mahveden? Aþký ya ile sa'nýn arasýna korku yazar. "Beni seviyor" sözünde nasýl bir umut varsa, "Ya sevmiyor sa?" nýn sonunda da endiþe ve vazgeçiþ bitiriyor baþlamamýþlarý. |
|
478
|
|
|
|
|
(ey sevgilim! Ben seni hiç geçmeyecek zamanlarda sevdim…) |
|
479
|
|
|
|
|
Ben aþký anlatýrdým; sen olmayýnca aþkým yarým... Ve sende kaldý tüm inandýklarým... |
|
480
|
|
|
|
|
Kaniyorum. Vucudumun her parcasiyla, her hucremle, nefes aldigim her animla, doktugum her gozyasimla beraber kaniyorum. Kan, masumiyetimi alip goturuyor. Kan, yalnizligi yuzume carpiyor. Kan, iyilesmeme engel oluyor.
|
|
Anasayfa
