• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
1661
|
|
|
|
|
Canýmdan can gidiyor. Bir anne’nin canýndan can gibi gidiyorsun. Dilimden düþmeyen dualara, Allah’a sýðýnýyorum. Ýçine biraz huzur iþliyorum./Dualar ziyan. |
|
1662
|
|
|
|
|
‘’’Olmayacak yaþamlarýmýz ve eksik yarýnlarýmýz’’’ adýna söyle…
|
|
1663
|
|
|
|
|
Bütünlüðün arasýnda sýkýþýp kalmýþ yarýmlýk gibiyim, çeyrek asýrdýr uyuttuðum ne varsa yeniden hortladý. Evdeki hesap çarþýyý uymadý sevgili... Her Eylül dökülen yapraklarýn toprâðý özledikleri kadar seninle karýþmak ve yeniden hayat bulmak aklýmda ki...
|
|
1664
|
|
|
|
|
Çok kýzgýným aþka, ne güzel rahattým ben yahu. Aklýmda sadece yolda yürürken acaba kaç karýnca ezdiðim vardý. Ah pardon birde matematik. |
|
1665
|
|
|
|
|
biliyorum aslýnda asla söyleyemeyeðimi , ama belki biraz cesaret getirir diye de arada fýsýldýyorum gönlüme söyle artýk diye... |
|
1666
|
|
|
|
|
herþeyden önce nokta koydum. |
|
1667
|
|
|
|
|
Ýskeledeki bir halatla muhabbete bile vesile olan aþk ve özlem... |
|
1668
|
|
|
|
|
Bir kýrýk aþk öyküsüydü bu. Kanadý kýrýk serçe kuþu. Ne bir masal olacak kadar þaþalý ne bir anka kuþu kadar uzun yol yolcusu. |
|
1669
|
|
|
|
|
Beynimin sað köþesindeki seni soracak olursan eðer, gülüþün yok olmuþ vücudun kaskatý, ölü dudaðý kadar morsun ve yürek yarasý kadar kýrmýzý... |
|
1670
|
|
|
|
|
þimdi herþey siyah... simsiyah... senin gibi... |
|
1671
|
|
|
|
|
AÞK ÝÇÝN CABALAYIPTA,KIVRANMAK... |
|
1672
|
|
|
|
|
Dünyamýza güneþ getiren gözlerinle,anlamsýz gülümsemeni gördüm ilk,sonra kokun sardý etrafý,varlýðýna sanki yýllar öncesinden sahipti ruhum.Nefes alýp veriþlerinde yapabileceðim tek þey vardý küçücük ellerin için,seni bizi baðýþlayana þüküretmek. |
|
1673
|
|
|
|
|
bu gecenin sonunda yine anladým ki sensizlik zormuþ |
|
1674
|
|
|
|
|
Duygusallýðýmý sefere çýkardým, beni arýyorum alemin içinde yine…. |
|
1675
|
|
|
|
|
Týpký bir minyatür sanatçýsý misali kelimelerimle donmuþ anlarýn tasvirlerini yapardým. Gözlerim anlarý donuklaþtýrýr ve sonra kelimelerim anlarýn gölgelerini nakþederdi mat bir kaðýt yapraðýna. |
|
1676
|
|
|
|
|
Bazen an’a dokunup kaybedersin sonra
Bazý þeyleri açýklayamazsýn
Sadece görür, hisseder ve yaþarsýn.
Ve küçücük bir soru iþareti olup
Silinirsin zamanla.
Gözlerinle anlatamadýðýn onlarca düþünce
Takýlý kalýr gönlünde.
|
|
1677
|
|
|
|
|
Hissedemesem de hatýrlýyorum... |
|
1678
|
|
|
|
|
Hani yaramaz çocuklar kapý zillerine basýp ta kaçarlar ya; insanýn yazýp ta kaçasý geliyor o çocuklarýnki gibi bir zafer sarhoþluðuyla… |
|
1679
|
|
|
|
|
Ben
seninle en çok
masumiyeti yitirdim
gözlerimdeki.
Þimdi
bana yakýþan
hüzün mü yalnýz
gülüyorken bile?
|
|
1680
|
|
|
|
|
Daraðacýna astýðým hasretini gözlerindeki ýþýkla, karanlýk uykulara emanet diye býraktýðým üþüyen tenimi sesindeki sýcaklýkla gecenin dar vaktinde uyandýrmak dileðimle..Yoksa yüreðini yolla nefesimi hayattan kesecek kör býçaðým olsun sevgin.Yoksa gözlerini yolla daracaðým olsun kirpiklerin..Yolla ki, senin kollarýnda ölmeyi yüreðim onur bilsin.. |
|
Anasayfa
