• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
1541
|
|
|
|
Bunca yýlýn ve yýkýntýnýn arasýnda, en-kaz parçalarýnýn arasýnda, el ele tutuþup, gezinebilir miyiz yeniden? |
|
1542
|
|
|
|
Gömülü kaldý aþk ateþi, Hades’e yakýn bir yerlerde. Ne Hades’i boylayabildi, ne gün yüzüne çýkabildi. Kimsesiz, yapa yalnýz , ancak acýlarýn en derininde, umutsuzluklarýn en kuytusunda kapkaranlýk kaldý o Ateþ, söndü o Ateþ… Tanrýlar, tanrýçalar, yarý tanrýlar, satirler, sirenler, Pan’ýn flütü… Ormanlarýn perileri Musalar, Nympha'lar, Dionysos…Elbette ölümlüler… Tümü, aþký aradý döne dolana yeryüzünde. Ekho, kara sevdaya düþüp öldü, ona yüz vermeyen Narkissos yüzünden, tüm kemikleri darmadaðýn dolup kayalara yapýþtý, eko oldu, kayalardan çaðýrdý aþký. |
|
1543
|
|
|
|
Bir çocuk oluyor avuçlarýmda
gece...
Bulut gibi...
Dokunsam yaðacak...
Üflesem daðýlacak...
Su gibi...
Parmaklarýmý aralasam akýp
gidecek... |
|
1544
|
|
|
|
Kelepçeye ne gerek var. Elim kolum baðlý. Ben yalnýzlýða mahkumum. Sen olsan olsan bir gardiyan olursun. Oysa ben bütün zincirleri kýrmak isterim. Sen ise sadece hapsetmek istersin beni senin zindan gibi karanlýk dünyana. Senin kapasiten budur. Bir mum yaksam karanlýðý yok etmek için, rüzgar olursun. |
|
1545
|
|
|
|
köþeye sýkýþtý ve cenin þeklini aldý bedenim... kýmýldayacak halim yok. bir þizofreniyi oynuyorum nicedir!yollara çýkacak takat kalmadý güçsüz bedenimde. yolsuzum, yolluksuzum ve gittiðinden beri bende yokum...
|
|
1546
|
|
|
|
elveda deme zamaný gelip de diyemeyen herkes için yazdým.. |
|
1547
|
|
|
|
Ýyileþsin diye hastane köþelerine terkedilmiþ bir meczubum sevgilim, aþkýnýn þarabýnda sarhoþ olmuþ.. Sarhoþluðum sinmiþ üzerime, yalpalamam ondandýr adýný tesbih gibi her zikrediþimde.. Bir seni görüyorum, bir seni biliyorum bu halimde.. Kimse sormuyor halin nicedir, bense her gün seninle doluyum aldýðým her nefeste.. Deli gömleði diyorlar giydirdiklerine; doðrudur, benim deliliðim de divaneliðim de bir sana, tek sana, yalnýz sana, hep sana.. |
|
1548
|
|
1549
|
|
|
|
Aþk; gidiþ yollarýný bilmektir sevgili... Gideceðini bile bile sevmektir!
|
|
1550
|
|
|
|
her daim renkli olacaklar... gökkuþaðý gibi... sizin gibi... |
|
1551
|
|
|
|
sen ki...
parmaklarýndan dökülen her kelime için ömrümden bir parça verebileceðim |
|
1552
|
|
|
|
Gecelerimin karanlýðý gecelerin maviliðini hep düþlere saklýyor..
Mermere sýkýþmýþ bir meleðim. Özgürlüðüme kavuþabilmem için daha çok oyulmam gerekiyor..
|
|
1553
|
|
|
|
Sen bunlarý hiçbir zaman okuyamayacaksýn biliyorum. Sana gönderdiðim ve hep göndereceðim mesajýmda yazdýðým o üç kelimeyi son bir defa okuyabilmeni diliyorum tanrýdan.
|
|
1554
|
|
|
|
kendine –“Þu çiçek satan kýza bak” dedi –“Ne kadar da masum...”
Hiç birimiz masum deðildik aslýnda. |
|
1555
|
|
|
|
Günlerden bir gün aþkýmý bir ada iskelesinde kaybettimve belki aþkýma ihanet etmek için belki de onu unutmak içindir bilmiyorum.Kendimi yeni bir vücut ararken bulmuþtum. Buldum mu diye sorarsanýz?yazýyý okumanýz gerekecek... |
|
1556
|
|
|
|
Kadýnlýðým , cesaretim ,güvenim hepsi içindi bu ayrýlýk . Hadi demeden baþladý , hani demeden bitti bizimkisi . |
|
1557
|
|
|
|
Sensizlik, damarlarýmda gezinen sinsi bir yýlanýn zehri gibi. O zehir ki! Her bir damlasý yakar kavurur içimi , al canýmý al dedikçe yerden yere savurur beni... |
|
1558
|
|
|
|
boþ bir mektup meðerde neler anlatýyormuþ.. |
|
1559
|
|
|
|
Þafak sökerken uyanýyorum, sessiz þehrin sokaklarýnda rüzgarýn gýdýkladýðý yapraklarýn sesi var. O ses... Yine duyuyorum... |
|
1560
|
|
|
|
Müminler, acizliklerinin ve her an hata yapma ihtimali olduðunun bilincindedirler. Bu yüzden hata yapmak, asla küçük düþmelerine neden olmaz. Kendi yaptýklarý ya da þahit olduklarý hatalardan ders çýkarýr, ayný yanlýþa tekrar düþmemeye çalýþýrlar. Hata yapan bir mümini, týpký hastalanan çocuðunun kendi baþýna iyileþemeyeceði için yanýndan ayrýlmayan bir anne gibi- yalnýz býrakmaz, ona yardým ederler. |
|