• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
661
|
|
|
|
ölenler býrakýr bizleri arkasýnda yalnýz ve çaresiz, aðýdým olsun sana o vakit bu yazý... |
|
662
|
|
|
|
Sana sonsuz kelimelerle yazmak isterdim.Denizleri mürekkep,aðaçlarý kalem yapýp Yaratýcýdan mühlet üzerine mühlet isteyip can vermemi uzatarakþu bedbaht ömrümü sana sonsuz kelimelerle yazmak isterdim.Bütün ovalarý kaðýt yapýp üzerine yazmak isterdim.Lakin |
|
663
|
|
|
|
Sen yokken, ben sensizliðe ýslýk çaldým her gece. Her gece, ‘ihtiyacým varken', cennet bakýþlarýnýn örtülerini uyku tutmayan bebeklerin aðlamalarýna sardým ben. Tebessümlerinden beslenirken bu kalbim, ben gözlerinin kahve renkli mevsimlerini örttüm üþüyen kelebeklerin kanatlarý üstüne. Çaresiz bir annenin duaya kalkan elleri gibi açýp ellerimi, gözlerinden martý gülüþleri biriktirdim heybeme. Tebessümünün tarif edilemeyen renklerini döktüm gökkuþaðýnýn grileþmiþ rengine. Tüm kirli yanlarýmý senin adýnla yýkayýp gözlerinin uçurumlarýna astým korkmadan. Yalnýzlýðýma deðil kimsesizliðime, sensizliðe türkü yaktým ebruli. 'Sen" dedim sustum, 'Ebruli" dedim sustum, içime kuyular dolusu cam kýrýðý döktüler, getiremedim gerisini ah! |
|
664
|
|
|
|
Hafta sonu ise; Gittiðimiz Sakarya’da Büyükþehir Belediyesi Türk Müziði topluluðu koro þefi Dr. Ferdi Koç eþliðinde hüzzam makamýnda bir þarký. Bu þarkýnýn sözlerini anlamama raðmen beni alýp götürüyor derinlere. Yýldýrým Bekçi – ‘’Özlediðim Þarkýsýn’’ kulaklarýmda. |
|
665
|
|
|
|
Seninle ayný anda doðmadým ama
Seninle ayný anda ölmeye varým ... |
|
666
|
|
|
|
Cevabý okur okumaz bakmasýný bilen kadýnýn erkeðin baþýný döndürmesinden çok ... |
|
667
|
|
|
|
Deneme türünde yazmýþ olduðum bir yazý... |
|
668
|
|
|
|
SEVMEKTEN VAZGEÇEMEDÝÐÝME.... |
|
669
|
|
|
|
Her insanda yeni bir aþka mý baþlýyorsunuz, yoksa öyle olduðunu mu sanýyorsunuz? (Banu'ya...) |
|
670
|
|
|
|
Seni sevmek bazen; masmavi bir gökyüzünde nereden çýktýðý bilinmeyen, anlaþýlmayan bir gökkuþaðý. Mordan sonra mýydý sarý, ya da gökkuþaðýnda pembe var mýydý? |
|
671
|
|
|
|
Sen benim için kendinden vazgeçtin sevgili.Bildiðin ve güvenli dünyaný býrakýp aþkýn o belirsiz ve tehlikeli gezegeninin yýldýrýmlarýn çaktýðý ve fýrtýnalarýn koptuðu
atmosferini soludun.
|
|
672
|
|
|
|
Seninleyken hayat mayýn tarlasýnda en çok bombayý bulmaya çalýþýrken yenilmekten bile zevk almak gibi. Sýrf seni görebilmek için sabahýn köründe kalkýp hazýrlanmaya çalýþmak, karlý bir günde seni ansýzýn karþýmda görmek kadar heyecan verici. Her an, sende |
|
673
|
|
|
|
—Þu dünyada birine âþýk olsam; o da sadece “sen” olsan…
|
|
674
|
|
|
|
Dünya lügatýnda tanýmlayamadýðým... |
|
675
|
|
|
|
“Ellerimi bulamýyorum, yardým edin bana.”
Ýyi ki bulamýyorum, tutunmak isteyebilirdim.
Bu düþler, sakýncalý düþler.
Nereden çýktý þimdi?
Ölü bir yüreði yeniden canlandýrma hayáli, adi üzerinde hayál.
Gerçekte ben diye bir insan yok.
Gerçekte sen diye bir insan da yok.
Kalmadýk.
|
|
676
|
|
|
|
Yaþadýklarýný üç harften görenler, çözemezler gizini. Bilmezler ki ayn'ýn içi Cennet, þin'in içi Cehennem ve kaf'ýn içi de Araftýr... |
|
677
|
|
678
|
|
|
|
Bugün ve yarýnýmýn aydýnlýk yüzü... Sana sesleniyorum, tüm çýplaklýðýmla... Anladým; neden kendimi tümleyemediðimi..... |
|
679
|
|
680
|
|
|
|
ALEVÝN PERVANESÝ NE KADAR ÇOK OLSA DA, HEPSÝNÝ YAKIP YALNIZ KALIR SONUNDA... |
|