• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
1421
|
|
|
|
yarýn sokaða çýkacaðým, ne kaldýysa senden rüzgâra býracaðým... |
|
1422
|
|
|
|
yaþanmadan yaþanmýþ duygulara!! |
|
1423
|
|
|
|
Önceleri keþke bir yalan olsaydý her þey, sen bir yalan olsaydýn diyordum. Keþke aklým kör olsaydý. sana kanmasaydým. Peþinsýra böyle yanmasaydým. |
|
1424
|
|
|
|
Zaman getirmiþti farklý saniyeleri gözlerimize bakarken farkedemiyorduk belkide ama... |
|
1425
|
|
|
|
Annemin ölüm yýldönümde hissettiklerimin kaðýda dökümü |
|
1426
|
|
|
|
Bir büyünün dayanýlmazlýðýyla yeniden doðuþu hýzlandýran bir his ! Unutulamaz, akýcý, hüzünsüz ve yenileyici anlar.. Bu ritim bazen yavaþ bazen hýzlý.. Bu akýþ bazen cana deðer bazen kararlý !
Sesini duyduðumda, beklenen kendini gösteriyor diyorum. Ateþin yakýyor, yakmalý diyorum. Kalbin atýyor, atmalý diyorum.
Seni görebiliyorum. Þarkýný duyabiliyorum. Ýçini sezebiliyorum, anlayabiliyorum.
|
|
1427
|
|
|
|
Yazinin bittigi andir duygular sarar etrafi
Bir seda ver de kurtar olsun mahpusun azadý |
|
1428
|
|
|
|
Tanýþtýklarý sahilden toplamýþtý o deniz kabuklarýný.Ege’den,kekik kokusu ve mavinin ortak yeri,Ege’den çýkan bu iliþki ,o deniz kabuklarýný da Ýstanbul’a getirtmiþti kekik ve mavi kokan bu iliþkiyle beraber. |
|
1429
|
|
|
|
Aþk, sevgiye geçiþ basamaðýdýr. Aþk, karþýlýk hislerin uyanýþýdýr. Beðenmedir. Hoþlanmadýr. Aradýðýný sanmadýr. Duygularýn karþýlýklý kýpýrdamasýdýr. Heyecandýr. Hayal kurmadýr. Paylaþýmdýr. Ýkili yaþama hazýrlýktýr. Aþk yoðunluðu böylece cinsleri bir araya getirmenin bir yoludur. Ama zamanla bu yoðunluk azalmaya baþlar. Baþlama nedeni birlikteliðin yaþanmasýyladýr. Çünkü aþk uzakken hoþ ve güzeldir. Ýstek uyandýrýr. Yaþama karþý soyut hisler taþýr. Ama birliktelikle beraber aþk somuta dönüþür ve kaybolur. Ýþte aþkýn soyuttan somuta geçiþte kayýplara karþýmasý durumunda sevgi devreye girer. Böyle aþk vazifesini yerine getirerek, yerini kalýcý ve daim olan sevgiye býrakýr. Artýk birlikteliði her þeyiyle ayakta tutacak olan sevgidir. Aþk bir yere görülmeden sevgiyi oluþturan ve besleyen organdýr.
|
|
1430
|
|
1431
|
|
|
|
Rüzgarýn saçlarýný usul usul okþayýþýný, Nisan yaðmurlarýnýn kurak çöllerine nazlý nazlý yaðýþýný izledim durdum uzaklardan. Sen farkýna bile varamazdýn. Kýskanýrdým seni. Tenini terinden, gözlerini kirpiklerinden kýskanýrdým seni. Kýskanç biri olduðumdan deðil sevgili. Söylesene bana sevgili; gece vardiyasýndan yorgun dönen yýldýzlarýn kirpiklerinde dinlendiði o Meleksi yüreðini kim kýskanmaz ki sevgili....
|
|
1432
|
|
|
|
baþlangýçlar gibi bitiþlerde olacaktý elbet... |
|
1433
|
|
|
|
Sanki bir sen vardýn benim içimdeki bende. |
|
1434
|
|
|
|
Ense kökümde mermin. Kasten öldürdün iþte! Sebebi asla bulunamayacak kalleþlikle!
Ad'ým yýkýlýyor, ömrüne!
|
|
1435
|
|
|
|
zaman geriye dönebilse de kaçýp göçebilseydin, yüreðin aþkýna, gönül hatýrýna bir cam bardaðý zamanýn en ýssýz anýnda kýrabilseydin. Hayatý inciltip yüzüstü býrakabilseydin... yâr yâr |
|
1436
|
|
|
|
Seven sevgilinin gözlerinde dolaþýrken görüyor en güzel mekanlarý. Uzak bir diyarýn sýrlý çeþmesinden içiyor en tatlý suyu.Ve o suyun tadýný hiç unutmuyor… |
|
1437
|
|
|
|
...
Yas tutuyorum.
Küçük kara kalbim ritmi bozuk hýçkýrýklarla sarsýlýyor; fakat gözyaþýnýn tadýný unuttum ben.
...
|
|
1438
|
|
|
|
gönderilmemiþ mektuplar.. |
|
1439
|
|
|
|
Birkaç ay önce ünlemin olan o yüreði parantez içine alýrsýn bir süre sonra... kesme iþaretiyle ayýrýrsýn diðer yüreklerden...
Zamanla soru iþaareti olur sende..Ve en sonunda ''nokta'' dersin.... Cümle burda sona erdi iþte.... |
|
1440
|
|
|
|
Acýyý elime bir ateþ olarak verdiler. Dediler git, sevgiliyi yak ve kül et. Yanýna varýnca, baktým sevgili gülüþmelerde. Attým ellerimdeki ateþi o vakit. Koydum yüreðimin üzerine ellerini. Parmak uçlarýyla öyle bir tutuþtu ki, kurtaramadým onu içimdeki aþk ateþinden. Ey sevgili, sen bir volkan ben ise yamaçlarýnda kurulmuþ bir þehir miyim? Ya her gün beni sarsacaksýn ya da her gün yakýp kül edeceksin. Kolay mý bilirsin her gün cehennem olmayý. |
|