• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
901
|
|
|
|
Nereye,ne kadar yürümem gerekiyor?Kaç adým attým,elimde kaç var,kaç daha lazým?Hayatta iþlemlerim eksilerden yana mý gidecek yoksa toplama yapmayý da öðrenirmiyim bir gün..
Fasulyelerle adýmý yazmayý öðrendiðimden beri belki de hiçbir þe |
|
902
|
|
|
|
yazmak istiyorum ............ |
|
903
|
|
|
|
Uyuyorsun..
Baþka bir düþte sakýn gözlerimi unutma..! |
|
904
|
|
|
|
Gözlerim; yeþil bir hayalin ýssýz duraðýnda beklemekteydi sessizce ve fikirlerimse senli iki zaman arasýna baðdaþ kurmuþ medet dilenmekte, dilsizler yokuþunda baþýboþ seyirlerde... Sevdama itham ettiðim romanlarýn yazarý bir deli vardý içimde, gönül yaralarýmdan sýzanlarý kaðýtlara elleriyle kazýyan, derinlerimde sakladýðým kör, saðýr ve dilsiz hasretimin çocuðuydu, tabiri caizse... Hasretimin tabiri bu deli çocuk gitmez oldu gecelerimden, sarýldý bana gecenin en siyah saatlerinde, dilim oldu kaðýtlara konuþan... Yine kalemi vurdum gece vakti satýrlara. Bu çocuk yalnýz kaðýda dökerdi mürekkep renginde gözyaþlarýný... |
|
905
|
|
|
|
Sen gittin þimdi, tuzaklar pusu kurdular... |
|
906
|
|
|
|
Var oluþumda, benliðimin oluþumunda büyük pay sahibi olan babama koca bir yürek deðil, bir ömür sunsam yine de... ödeyemem hakkýný. |
|
907
|
|
|
|
Kýrýk aynanýn arkasýndaki resim...
Ne mi ?
Anlatayým….
Sen … Sevgin… Olmayýþýn… Ben….Yaþamalýyým… |
|
908
|
|
|
|
Bunca kelamý yazmama sebep olan son zamanlarda en çok dinlediðim iki þarký( Limon çiçekleri Mustafa Ceceli ve Enbe Ork Altan Çelik Martýlar)
|
|
909
|
|
|
|
Bazen isiklar soner karanlik yanar.... |
|
910
|
|
|
|
ýþýl ýþýl, huzur dolu ve mis gibi sevgi kokuluydu... |
|
911
|
|
|
|
Masal dedim, olsa olsa masal dedim sana. Çünkü hiçbir þefkat bu kadar acýtmýyordu canýmý ve hiçbir þehir ben olmuyordu sen olmayýnca. Mekânsýzdým yani ama geceydim. Bütün þehirlerin üstüne seriliyordum her günbatýmýnda ama senin þehrine gün olan baþkaydý, gün tadýndaydý ve gece lüzumsuzdu… |
|
912
|
|
|
|
Uzun süredir aþka düþmedim ben. Teorik bilgim pekiyi ama pratiðim oldukça zayýf bu konuda. |
|
913
|
|
914
|
|
|
|
Göz bebeklerime kör düðümler atýlýyor bilesin.Attýðým her adým sana deðil saplýyor bataklýða.
Nilüfer çiçeði olup açýyorum orada , adýmý yazýyorum tarihe.
Nihil oluyorum ardýndan ,suküna gömülüyorum sessizce.
Oysa narin ruhumda nice söyleyemediðim kýymýklý sözlerin var
Söylemesi zor ama hala ilk gün gibi seni seviyorum… |
|
915
|
|
|
|
Baþka basamaklarda baþka anlamlar bulacak onlar. Kendilerinden ve birbirlerinden kaçmaktan vazgeçebilseler. Birbirilerini olduðu gibi kabul edebilmenin yanýnda, can yaktýklarý anlarýn ateþini kendi yüreklerinde de duyabilseler. Sýçrasalar birden o ateþi sade karþýsýndakinin deðil. Kendi içlerinde de hissetseler. Þaþýrsalar birbirilerinin acýsýna. Sarýlýp aðlasalar, birbirlerinin saçlarýný okþasalar. Ve yeni bir an geldiðinde ikisi de kendi ayaklarýyla. Bu sefer farklý bir adým atsalar. Birbirlerinin yüreklerini kanattýklarý oranda, birbirlerinin yüreklerine merhem olsalar: Yaþam yorgunu iki kiþi karþýlaþtýðýnda, yüzdeki tebessümler farklý bir gülüþte selamlaþacak. Bu gülüþle beraber sakladýðýmýz iç dünyalarýmýzýn farklý dramlarý yansýmalarda yoðunlaþacak. Geceler, güne merhaba diyecek, yaþanýlanlar gecede kalacak. Gününde diðer bir yaþam gecedekine sýrt dönecek. Yapmam neyse o yaþananacak. Kolay deðil, elbette. Yaþattýðýn, yaþattýklarýmýn karþýsýnda hiç kalacak. Sen hep bir arayýþýn kýstasýnda kalacak ve huzur dediðin geceden ayrýlacaksýn. Ýkili iliþkimizde yalan baþ konuðumuz oluyor. Neden ?Saklanbaç oynamayý mý seviyoruz.? Oysa sevgi yüreðe hitap etmeli, mantýk cevap versin. Her defasýnda incitirsen, incinirsin. Söylenecek bu kadar söz varken kýrmayý seçiyoruz. Sýrf üstün kalmak adýna. Ne kadar doyurucu bir hayat olabilir ki... Ýki yaþamýn en iyi tarafý ne olur dargýnlýkdan baþka. Aradan geçen zaman bile size selam vermez, kiþi hoþlandýðý þeyi sýrf kendisi için istiyorsa. Farklý bir boyut daha vardý. Karþýmýzdakilere hissettirmek. Hayatýn içindeki bizler yaþam denilen sadakatten habersizsek. Ve kendimizi kandýrýyorsak. Yaþattýðýmýz olsa olsa hüzün. Evresinde yalnýz deðiliz. Kimse kimseden habersiz. Sen kendinden bi haber. Keþkelere yer vermeden hayat alfabesini doðru okuyabilsek. |
|
916
|
|
|
|
Býrak yakýmý deli sevda. Küstü gönlüm sana. Ne yýldýzlarýn kandýrabilir beni artýk ne da rayihalarýn. Körebe de oynamak istemiyorum artýk. Karanlýktan korkar oldum, kapama gözlerimi sevda... |
|
917
|
|
|
|
...Mesafeler artýyor zaman geçtikçe bu yollardan. |
|
918
|
|
919
|
|
|
|
Herþeyin ama herþeyin bir bedeli olduðunu . Özlemle yaþamanýn . Özlemle birbirine kavuþmanýn yüce duygusunu bilerek .Yalan , Yalnýþ ,Çarpýk uç noktalara kapýlmýþ bir insanýn gerçekleriyle bir kadýn sevdim.. |
|
920
|
|
|
|
bir son cümle söylemek zorundaydýk deðil mi!
kocaman bir aþktan geriye kalmayý bile beceremeyn,yitik,arsýz ve sensiz bir cümle... |
|