• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
1521
|
|
|
|
Güneþin gecikmesine kýzýyorum. |
|
1522
|
|
|
|
söz yüzü ,evlilik yüzügü yada lise döenemýnde alýnmiþ gumüþ.... |
|
1523
|
|
|
|
" Dokuz aylýk acýnýn, son doðum sancýlarýydý yüzümde gizlediðim. Kangren olmuþ yanlýzlýðýn, son satýrlarýydý alnýma çizdiðim. Artýk toprak olmuþtur sevdan. Bir sayfa deðildi üzerine kapanan; v efasýz sevdanýn ölüm fermanýydý tozlu raflara kalkan.." |
|
1524
|
|
|
|
Demlenmiþ duygularým, belki yine uyanýrým... Çakýlýrým en derin boþluðuma, belkide acý tebessümle aynada suretimi izlerken yine yanýlýrým.
Uyu... |
|
1525
|
|
|
|
Ýnanmýyor musun?Gelmiþ iþte,bak penceresinden el sallýyor demek ki kontörü yok haber veremedi o yüzden cama gelmemi beklemiþ;caným benim ne kadar zayýflamýþ buradan belli oluyor.Halbuki çok iyi bakýyorum kendime,beni merak etme diyordu hep.Benimde en çok yakýþtýrdýðým pembe tiþörtünü giyinmiþ üstüne. |
|
1526
|
|
|
|
Kulaðýnýn dibinde çalan bir kemandým da beni iþitmedin. Eðer boynunu bana doðru eðmiþ olsaydýn, sana hüzzam þarkýlar eþliðinde seni seviyorum diyecektim. O kadar dik baþlýydýn ki, ellerinde keman oldum da, baþýný bana doðru yaslamadýn. |
|
1527
|
|
|
|
gitmeseydide olur muydu ayný þey acaba? |
|
1528
|
|
|
|
Kucuk bir duanin eseriyse yazdigin satirlar
Yapilan onca duayi melekler de hatirlar |
|
1529
|
|
|
|
Çocuk ve edebiyat baþlýðý adý altýnda sizlerele buluþacaðým. Bu yazýmda ileride neler yapacaðým, ne tür yazýlar yazacaðým hakkýnda sizleri bilgilendirmek istiyorum. |
|
1530
|
|
|
|
Aþký yaþarken zaman kavramý yoktur içimde... Bazen bir yaz mevsimi birkaç yýl sürer. Baharým onlarca yýl… Mevsim deðiþikliðim uzun aralýklarla olur. Siz her yýl dört mevsim yaþadýðýmý sanýrken, ben bir mevsimde yýllarý yaþarým. Yeter ki aþk bana dokunsun. Yeter ki dokununca býrakmasýn.
|
|
1531
|
|
|
|
Kalpten kalbe giden yollarýn uzaklýðýnýn üstesinden gelemiyoruz bazen. Uzaklarý yaný baþýmýzda kýlabilsek özür dilemek için gelen çiçekler vazoda kuruduktan sonra acýtmayacaktýr artýk caný. |
|
1532
|
|
|
|
ey sevgili senin eteðinin küçük bir parçasýný parisin tüm giyim maðazalarýna deðiþmem. eyfel kulesi, nasýl parisin göbeðine vurulmuþ bir þaheser ise, izin ver ey sevgili göbeðinin tam ortasýndan seni öpüþüm de aþkýmýzýn þaheseri olsun. ey sevgili çin iþkencelerin geçerken bile seni unutamamaktayým. bütün çin ayaklar altýna alsa bile beni, belki senin ayaklarýna rastlayýp öperim diye ölmem. mýsýr çarþýlarýnda baharat kokularýnýn yoðunluðu bile bana seni unutturamaz. ey sevgili anla artýk seni sevmek bir piramitin zirvesinden gün batýmýný seyretmektir. |
|
1533
|
|
|
|
Gözlerim gözyaþlarýyla dolu, o beyaz ellerin mendilim olur mu? Dudaklarým gülüþe kapalý, neþem olur musun? Baþtan aþaðý kibrit çöpüyüm, ateþim olur musun?Ýnsanlar, mont, kaban, kürk sen benim güneþim olur musun? Nice sahibinden satýlýk arabalar gördüm, nice kiralýk evler gördüm. Sen benim en deðerli varlýðým olur musun? Bir can ne kadar dayanýrsa azraile, bu yürek o kadar dayanabilir sensizliðe. Özlemim hançerdir içimde, tüm bedenimi kýlýf yapýp saklarým seni yüreðimde. Belki kavuþmak yok seninle dünyada. |
|
1534
|
|
|
|
aþkýn unutulmazý büyük acý |
|
1535
|
|
|
|
Bir damla akýl verdin bana, huzurundan
Denizlere ulaþtýr beni artýk,
Kurtar beni bu damlalýktan...
Pir’im Hz. .Mevlana
|
|
1536
|
|
|
|
Ben seni sözün bittiði yerde, noktanýn netliðinde sevdim. Sözsüz notalarýn huzurunda yasladým baþýmý aþkýna. |
|
1537
|
|
|
|
....
Kimse fark etmedi ayrýldýðýmý..
Kimse merak etmedi neden ve nereye gittiðimi…
Bir mendil sallayaným olmadý ardýmdan…
Mahcup bir el kaldýraným…
Bir gözyaþý dökenim olmadý..
“Gitme, kal” diyenim… “Çabucak gel” diyenim…
“Sensiz duramam buralarda” diye yakýnaným olmadý…
“Gidince hemen haber ver lütfen” diye seslenenim…
Kimse fark etmedi ayrýldýðýmý.. |
|
1538
|
|
|
|
Gömülü kaldý aþk ateþi, Hades’e yakýn bir yerlerde. Ne Hades’i boylayabildi, ne gün yüzüne çýkabildi. Kimsesiz, yapa yalnýz , ancak acýlarýn en derininde, umutsuzluklarýn en kuytusunda kapkaranlýk kaldý o Ateþ, söndü o Ateþ… Tanrýlar, tanrýçalar, yarý tanrýlar, satirler, sirenler, Pan’ýn flütü… Ormanlarýn perileri Musalar, Nympha'lar, Dionysos…Elbette ölümlüler… Tümü, aþký aradý döne dolana yeryüzünde. Ekho, kara sevdaya düþüp öldü, ona yüz vermeyen Narkissos yüzünden, tüm kemikleri darmadaðýn dolup kayalara yapýþtý, eko oldu, kayalardan çaðýrdý aþký. |
|
1539
|
|
1540
|
|
|
|
Bunca yýlýn ve yýkýntýnýn arasýnda, en-kaz parçalarýnýn arasýnda, el ele tutuþup, gezinebilir miyiz yeniden? |
|