• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
441
|
|
|
|
|
..damarlarýmýzdan akan kýzýl renge inat daha bir soluklanýyorduk aþk aþk… aklýn yetmediði yerde þehirler kuruyorduk terk edilmiþliklerimize. aðlamak, kýzgýn ateþlerin üzerine dökülmüþ yaðmur gibi kavuruyordu bilemediklerimizi… |
|
442
|
|
|
|
|
! Yaþanacak güzel günlerin yeminini etmiþken; aþk eksikleri tamamlayacakken þimdi dur gitme nasýl denir ki? En güçsüz anlarda yaþamda olman beklenirken gitmen gerekir senin aþk gibi...
|
|
443
|
|
|
|
|
Sana yazýlar yazmak bir mayýna basmak gibiydi ruhumla sen arasýnda. Kalsam olmuyor, gitsem çýldýracaðým. Bir tek þunu biliyorum bir ömür seni bekleyip sana yazacaðým. |
|
444
|
|
|
|
|
Ýki tane ben oluþtu benden o gün. Biri 'ben', diðeri bana düþman olan 'ben'. O gece sabaha kadar gözlerimden dökülen kristal parçacýklarný toplamaya çalýþtým. Ve bu, günler-geceler boyu sürdü... Hýzla tükeniyor, eriyor, bitiyordum. Her gün aynaya bakýp tü |
|
445
|
|
|
|
|
sizde bir kendinize sorun varmýdýr acaba |
|
446
|
|
|
|
|
Aylak Adam-Yusuf Atýlgan- 'ý bir solukta okuduktan sonra,yine bir solukta yazdýðým deneme. |
|
447
|
|
|
|
|
Sen, dünyaya baktýðým pencere, ruhumu anlatan tek kelimem ve ruhumun rengiydin. O yüzden ya, ben kendime uzaklaþtýðýmda sen de silinir, ve geri geldiðimde pýrýl pýrýl parlardýn. Senle gözlerimin ýþýðý da parlardý. Çünkü sen benim hayata baktýðým renktin. |
|
448
|
|
|
|
|
“Hani bana sýk sýk sorardýn ya.?. Yeniden dünyaya gelsen ne olmak isterdin “ diye o zamanlar susar cevap vermezdim.
Ýþte yýllar sonra cevabým : Ben aslýnda sen olmak isterdim….
|
|
449
|
|
|
|
|
Kendisini bencil emellerin ugruna harcadigin kadin, ben cekemem artik burayi diyen bir beyaz yaka edasiyla ansizin istifasini onune sunuyor ve onay beklemeden de gidiveriyor. Giderse gitsin hatta biz daha iyilerini buluruz diyorsun insan kaynaklari edasiyla. |
|
450
|
|
|
|
|
Acaba kaç intihar sonrasý burada olmayacaðým? Kaç intihar sonrasý bitecek bu lanetli cenaze törenleri? Bilmiyorum…Sen kurtuldun, ben battým. Sen gittin, ben kaldým. Sen yaþadýn, ben öldüm. Ölümün kucaðýna ittin beni önce aþk sonra ayrýlýk kokan ellerinle. Lanetli bir tohum ektin kalbimde sevdanýn olduðu yere. Sen gittin o büyüdü, sen gittin o önce kalbimi sonra tüm bedenimi ardýndan da ruhumu kapladý. Lanetli tohumundan baþka bir sevdaya yer kalmadý…
|
|
451
|
|
|
|
|
"yaþam bir oyuna benzer,istediðimiz kartlarý elde etmek elimizde deðildir;ama iyi oynamak elimizdedir!" (Terence) |
|
452
|
|
|
|
|
Ýþte aþk bu dedim içimden. O kadar saf ki, tek ihtiyacý olan dürüst bir yürek. Oraya yerleþtiðinde ne kardeþi kýskançlýk gelebiliyor yanýna ne de nefret. Kin mi, yok caným, olur mu hiç! Sadece sevgi, þevkat ve sabýra yer kalýyor ondan arta kalan yerde. Ve taþýndýðýnda yanýnda götürmüyor hiçbirini. Býrakýyor ki, o kalp dayanabilsin aþksýzlýða.
|
|
453
|
|
|
|
|
Gittiiðin zaman eksik kalýyorum, geldiðin zaman yarým.
|
|
454
|
|
|
|
|
Anladým. Senin olmadan huzur yok. Gözlerinde doðmadan, dolanýp tenine ceddimin emanetini çarþafa býrakmadan; Bu nasýl bir his, bu nasýl bir tutku… |
|
455
|
|
|
|
|
Kim sessizliði yýðýp gitti üzerime?
Beni paçavralaþmýþ düþlerimden uyandýrýyor, tüm aðýrlýðýyla bastýrýyor bedenime bu küflü hava olanca kimsesizliðiyle. Sen utangaç bakýþlarýný gizli ihtiraslarýný saklamak için takýnýrken gözlerine, soluyor tüm renkleri doðanýn |
|
456
|
|
|
|
|
"Düþlerim düþtü senden,
Þimdi ümitlerimde…." |
|
457
|
|
|
|
|
Ýþte AÞK da öyle sarar yüreði. Týpký sarmaþýk gibi var olan en özel duyguyu emer ve güçlenir. Sevgidir bu duygu. Ýnsanýn doðasýnda ruhunu besleyen tek kutsal duygudur. Aþk onu emer de emer. Beslendikce büyür girdiði yürekte. |
|
458
|
|
|
|
|
Elbet bir gün çýkar içimizde isyan eden ölüm. Haykýrýr avazý çýktýkça… Bir sebepsiz ölümden ibaret olur her ne yaþanmýþsa. Kendimizi, unutulmayan yaðmurlarda saklasak da sevgisiz býrakýr uzun geçen yýllar. |
|
459
|
|
|
|
|
Bilmiyorum ne vakit ruha can veren sesini duyacaðým
Ýncin içimde saklý hala gelince pamuk avuçlarýna koyacaðým |
|
460
|
|
|
|
|
Yokuþ yukarý koþmanýn sonrasý gibi yorgunum. |
|
Anasayfa
