• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
601
|
|
|
|
|
Özlem... Karanlýkta yanan mum ýþýðý... |
|
602
|
|
|
|
|
Yeþermiþ yemyeþil ömrüm benim.
Babam.
Dostum.
Can yumaðým; sensizlik köþe baþýndan el sallarken ruhumun daralmasý, ne bir aþk acýsýna, ne bir kavganýn ortasýnda yaka paça tartaklanmaya, ne kanýn beyne sýçramasýna, ne de kötü kabuslara benziyordu.O |
|
603
|
|
|
|
|
ve sen sadece düz yazýyla anlatýlamazdýn, tamlamalamalar kifayetsizdi güzelliðin karþýnda, olmayan sevigli; satýrlar sanaydý ve sen yoksun... |
|
604
|
|
|
|
|
Þimdi ayrý hikayelerin ayrý cümlelerinde, ayrý sevdalarý taþýyoruz anlam diye..... |
|
605
|
|
|
|
|
Ama o bir yabancý.O hala yabancý.Ben varým,o var.Ama “Biz” yokuz.Biz olmalýyýz.Ya sonunda, yada SONSUZLUKTA… !!!
|
|
606
|
|
|
|
|
bu gerçek bir olay deðildir.ama gerçekleþmesi beklenenbi olaydýr |
|
607
|
|
|
|
|
Kapýya doðru yöneliyorum. Eskiden kalma bir sözüm vardý, sana sarýlmaya dair. O sözümü yerine getirmek için, ya da sana sarýlmak istediðim için; sana sýmsýký sarýlýyorum. Seni býrakýrken aniden kendine doðru çekip boynumu öpüyorsun. -Öpüþlerinle kutsa ben |
|
608
|
|
|
|
|
hayat sevince güzel derler ya inan ki öyle |
|
609
|
|
|
|
|
Bir otobüs camýnýn, dostluðu kadarsýn þimdi. |
|
610
|
|
|
|
|
Her nefes alýþýmda,
Sana kanatlandýrdým cümlelerimi.
Gülüþlerinde yaþlarýmý kurutup
Gözlerine sakladým sevda Cennetini |
|
611
|
|
|
|
|
Sarýlmaya çalýþtýðým her ses birbirine benzer týnýlara sahip oldu zaman içerisinde. Farklý sesler benzer seslere dönüþtü önce. Sonra da benzer sesler ayný tona dönüþtü acýmasýz bir monotonluk içinde. Peþine takýlýp gittiðim sesin ufacýk bir izi bile kalmadý. Kayýp seslerin peþinde, kayýp bir ruh silueti gördüðüm bugün. Tüm harfler sýmsýký sarýlmýþ göðsüme, yitik umutlarýnýn peþinde sürüklenip gidiyor. Sessizce, sensizce…
|
|
612
|
|
|
|
|
mahsuni'ye sormuþlar:
-sesin neden yanýk?
-ateþe düþte yanma demiþ. |
|
613
|
|
|
|
|
Ansýzýn gelen sen, elimi ayaðýma dolaþtýran güzelliðinle ve kalbimi durduracak "Hala" varlýðýnla, bana bir armaðansýn. Bu yazýda keþke yok. O olmayacak onu anladým. Sen aný yaþamayý seçtin, ben daha çok yaþamak istedim galiba, sen aný yaþamaktan býktýn, ben senden býkmadým hala. Sen bana mayýsta geldin, ben sana haziranda aþýk oldum, sen bana erken geldin, ben sana geç kaldým. |
|
614
|
|
|
|
|
Oysa bilmedin hiç sana doðru akan bir iç denizde büyütülen mavi sevgileri.Sen hiç suya aþýk olmadýn ki... |
|
615
|
|
|
|
|
Öpmenin ve öpülmenin ne olduðunun senden öðrenmenin hayaliyle yanýp tutuþuyordum. Ne bir özenti ne bir hevesle hareket ettim. Kendimi sana saklamanýn mutluðunu tatmayý ve yaþamayý bekliyordum. |
|
616
|
|
|
|
|
Sevgi, aþk;
Ben deðil sen diyebilmektir.
Benlikten vazgeçebilmektir...
|
|
617
|
|
|
|
|
Ve sen beni gerçekte görmeden,yüzyüze görüþemeden sevdin.Ve ben seni bir o kadar çok sevdim.Çok benimsedim. Her zaman yüreðimde sadece yürek ve sadece anlayýþ besledim..... |
|
618
|
|
|
|
|
Sen yoksun artýk… Ruhum bedenimden sýyrýlýp peþinden koþtu, kelimeler dilimden süzülüp seni aradý her yerde… Sonbahar hüznünde sararmýþ bir yaprak misali sarardý yüreðim… |
|
619
|
|
|
|
|
gel, sen koksun sokaklar yine, býrak baharý þehre, çiçeklerin kokusu topraðý sulasýn, sen yanýmda ol da gerekirse hiç çiçek açmasýn bir daha.... |
|
620
|
|
|
|
|
Halil Cibran’da ayný þeyi söylemiyor mu ?
Çocuklarýnýz sizin çocuklarýnýz deðil.
Onlar Hayat’ýn kendine duyduðu hasretin oðullarý ve kýzlarý
Onlar sizinle gelirler ama sizden deðil.
Sizinle birlikte olsalar da size ait deðil
|
|
Anasayfa
