Bu şiirsel metin, özlenen birinin varlığını rüzgâr gibi anlık ve derin hissettiren bir buluşmayı anlatıyor. Yazar, uzun zamandır ayrı kaldığı bu varlığın gelişiyle içinde uyanan özgürlük, coşku ve aynı zamanda hüznü tasvir ediyor. Rüzgârla gelen bir sevgili gibi, hem yakın hem uzak, hem özgürleştirici hem de insanı çaresiz

Düğününde Beyza'yı uğurlayan bir amcanın duygusal anıları...

Bu etkileyici metin, ayrılığın ve kaybın yarattığı boşluğu derinlemesine anlatıyor.

Bu metin, Türk deyim hazinesinde yer alan "Her taşın altından bir Çapanoğlu çıkar" sözünün ardındaki gerçek hikâyeyi anlatıyor. Anadolu'nun önemli beyliklerinden olan Çapanoğulları'nın 1920'deki isyanla "vatan haini" olarak damgalanmasının yarattığı tarihsel adaletsizliği sorgulayan içerik, resmi tarih anlatısının dışında kalan kişisel hikâyelere ışık tutuyor. Yozgat'ın kimliğini şekillendiren bu ailenin

Sen gittiğinden beri hava daha erken kararıyor, biliyor musun? / Bir bardak çayı

Bir adım bile gelmedin, / ben yolları kendi tenimde yürüdüm. /

bir şarkı paylaştın, / sözlerinde ben vardım. / ama adımı

bir sandalye eksikti odamda, / sen gittin — / ve

Tarih ve aşkın buluştuğu yer Verona! Po Ovası'nın kalbinde yer alan bu İtalyan şehri, 250 bin nüfusu ile Milano ve Venedik'ten farklı bir huzur sunuyor. UNESCO korumasındaki dar sokakları ve taş evleriyle büyüleyen Verona'nın asıl cazibesi, Shakespeare'in Romeo ve Juliet'ine ev sahipliği yapması. Capulet'ler ve Montague'lerin kan davasında

Bir kahve bardağı duruyor masada, / eski bir gün gibi, /

Bir dal kırılır, sessizce, / aşk, göğün omzuna düşer. /

Ey mâh-rû-yi dilber, nazarın bir bâde-i nûş, / Gönlümde muhabbet, âteş-i hasretle bir

Gölgeleşen bir akşamda, sen ve ben, / İki yabancı, iki yolcu, iki dünya

İlişkiler, kırık aynalarda başlar; hepimiz kendimizi ararken, bir başkasının yaralarını sararken asıl yüzümüzü keşfederiz. Aşk, Kierkegaard'ın dediği gibi, kendini ötekine adamaktır.

Göle bakan eski bir bankta oturan anlatıcı, altın renkli günbatımında düşüncelere dalar. Şehrin kaosundan kaçtığı bu sığınakta, zihninde bir zamanlar yaşadığı aşkın anılarını canlandırır. Gizemli sevgilisinin öngörülemeyen ruh hallerini, fırtınalı davranışlarını ve aralarındaki derin bağı hatırlarken, geçmişin duygusal izleri günün son ışıklarıyla harmanlanır.

Bir zamanlar var olan insanlık değerlerinin nostaljik hatırlanışı ve günümüzde yaşanan ahlaki çöküşün eleştirisi. Yazar, komşuluk ilişkilerinin sıcaklığından teknoloji ve sosyal medyanın getirdiği yabancılaşmaya uzanan toplumsal dönüşümü sorgularken, beğeni peşinde koşan, sahte imajlar yaratan bir neslin portresini çiziyor. Kaybolan değerler üzerine içten bir ağıt...

Bir mum alevinin titrek ışığında / sana yazılmış harfler görüyorum: /

içimde inleyen bir ben varda varamadım hâlâ yanına, / gelemedik yüz yüze, yaklaşıp tutamadım elinden, /

Bir çürük ipliğe hülya dizmişiz ; uzun, umutlu, hülyalı bir yolun menziline yaklaşırken bunu anlamanın yorgunluğunu taşıyorum şimdi üzerimde... Zaferlerim zafer, sevinçlerim sevinç değil ki o çokça arzu ettiğim vuslatın nasip olmayacağına eminim artık..