Kimselere söylemedim, yüreğim sende kaldı / O gün, bu gün, dertliyim, tabip ne yapsın bana / Sen gittin,canım gitti,

Lavin. / Kelimelerimiz birbirini tanımadı / Yıllar yıllar boyunca / Sonra kaybedilmiş emekler ile

Bana sevme diyorsun, sevmeden duramam ki / Damarımda kansın sen, ben sensiz olamam ki / Hani, balıklar susuz, hani,

saat on, / kadıköy vapurundan bir acı düştü denize, / kanadına çarpıp herhangi bir martının, /

Soğuk bir sonbahar akşamında / Oturuyorum en derin hüznümle yanında / Bir müddet sessizlik gözlerim gözlerinde /

Bir gün söyler miyim, / İçimi yakıp kavuran bu sevgiyi? / Sana içimden milyonlarca kez seslensem de,

Ben, Yaralı bir yıldızım gökyüzünde, Ulaşılmaz, dokunulmaz, / Bir hayal gibi sönen. / Adım imkansız, /

Günaydın güzel gülüşlü sabah / Dünün katran acısını aklayan seher, / Bin duası kabul görmüş kendini kanıtlayan umut.

Baran... / Bir adamın susarak anlattığı, yazarın kalemiyle değil yüreğiyle çizdiği bir hikaye. Travmatik olayların gölgesinde, varoluşun kıyısında, bilincin bulanık sularında geçen

O hayat ki / Ancak düşüne aşık / Oysa / Mavi atriyumlara çıkan sokaklar gibidir

Vurgulanan Denizin Şiddeti Şiirin Hikâyesi: Serenay Özkan / Kavurucu yaz sıcaklarında her yıl denize gitmek âdettir bir kere. İşte böyle bir güne

Ece dediğin / rastlantı... / Okulunda sonbaharın... / Kızına yol açan mevsime kistik dertler yükle

Sen gittiğinden beri hava daha erken kararıyor, biliyor musun? / Bir bardak çayı demlememle soğuması bir oluyor artık. /

Bir adım bile gelmedin, / ben yolları kendi tenimde yürüdüm. / Ayak izlerim, kalbinin eşiğine değmeden /

bir şarkı paylaştın, / sözlerinde ben vardım. / ama adımı söyleyemedin — / o yüzden sadece

bir sandalye eksikti odamda, / sen gittin — / ve oturacak yer kalmadı bu hayatın içinde bana.

Kedi Gözü Ay / Kefenimden karanfil çalan siyah / Ay gebe senden / Kedi gözü ay

Mezar / Sanmayasınız ki yalnızca mezarda ölü Canlı mezar yok mudur? / Bağırıma, bağırıma bomboş /

Yeşil Saçlı Kadın / Tanrı doğarken hüzünle bağıran tene / Göğüslerine şiir konarmış kadınların / Ve

\*\*Tanrı 'nın Aynası \*\* / Uzuyor dallar, ne de güzeller / Dağları kediler kamçılar, iki patili adımlar

Sarı Ay / Gecelerim de içim gibi / Aysa saçların gibi / Sarı /

Siyah Martı / Kaldırımlardayım, üstte siyah bir martı / Beyazlan eski yağmurda / Maviydi, mavi bulutlar

Yağmur Yağıyor İnce Gönül / Aklar ağlıyor ağır sesiyle / Üşüyorum, yağmur yağıyor ince gönül /

\*\*Viata\*\* / Gece ağaçların dalları kefen sayarmış / Aysa üstte çiçekleri / Ak gül elimde

\*Mavi Ejder\* / Bir tün mehtap çıktı göğe / Saye bir buluttu yelesindeki maviliği yutan /

Ay çok saf, parlak ve yalancı / Parlaklığı çalıyor kan kırmızısına / Kara gecede / Pencerede

Günler geçti, haftalar, aylar geçti ve ben aynı ruh halimdeyim. Değişen sadece mevsim. Şikayet etmiyorum, sızlanmıyorum, zamanı yakalamayı bıraktım. Yani, öyle bir şey.

Yalnızlıklar Efendisi / Ben yalnızlığın efendisi / Geceyi saran benim kara serçemdir / Kaderlidir bahçelerim gecenin gecesinde

Öyle uzak durma, gel ki gidelim,öyle bir yer var, her mevsim bahar / Kuşlar selam verir, kuzular sorar, orada hasret olmaz, dost,