• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
1061
|
|
|
|
|
kendi hislerimi anlattýðým kýsa bir deneme |
|
1062
|
|
|
|
|
Bir kor var ki yanan ne söndürmek mümkün ne de alevlendirmek yeniden... |
|
1063
|
|
|
|
|
Bir diktatör anýtý yerle bir oluyordu gidiþinin ardýndan,
Sadece ben deðil, koca þehir yas tutuyordu...
|
|
1064
|
|
|
|
|
Lanet olsun yar gitmek zorundamýydýn, bu kaçýncý hançer kalbime sapladýðýn... |
|
1065
|
|
|
|
|
temelinde karanfil kokusu olan garip, acaip bir yazý. |
|
1066
|
|
|
|
|
Ben sensizliði bile seninle yaþýyordum… Bu yüzden seviyordum seni. |
|
1067
|
|
|
|
|
Beyazlarýmý giyinmek istiyorum, maviler baðlayýp. Sana gelmek istiyorum, kendimi rüzgara býrakýp.
|
|
1068
|
|
|
|
|
Gözyaþlarýmýn mendili olur mu yar öpüþlerin? Yanaklarýmda gezinse ellerin, durulur mu dersin çaðlayan yüreðim? Sorgulamalar boþuna... Yanýtý olmazmýþ düþlerde kalmýþ dibi tutmuþ bekleyiþlerin...
|
|
1069
|
|
|
|
|
Herþeye raðmen sevmek güzel, sevmek kolay
ve ben sevmeyi seviyorum, bencilce, beklentisiz,
bedeli sadece 'sevgi' olan sevgiyle. Zor olan mý? Sevilmek.. O da umrumda deðil!
|
|
1070
|
|
1071
|
|
|
|
|
Yardým et bana, ne olur!
Ya git ya da iyileþtir beni.
Gel desem gelirsin ya hani.
Gel !
Kurtar beni bu sürüklediðin uçurumdan.
Nasýl göründüðüm umurumda deðil.
Yeter ki gel ! |
|
1072
|
|
|
|
|
ne eksiðim var , bende yaptým aþk yorumu :-) |
|
1073
|
|
|
|
|
kendi kendine aþk için hesaplaþma, bir anmalad öz eleþtiri |
|
1074
|
|
|
|
|
Özlem naðmeleri çalýyor zihnimde. Seni özlemenin bestesi ruhumda nefes nefes... |
|
1075
|
|
|
|
|
Gidene aðlamaz kadýn! Gidenin giderken koparttýðý yerdir onu aðlatan, orada býraktýðý yaradýr. |
|
1076
|
|
|
|
|
Sarýl bana, kaybettiðimiz bunca seneyi lanetlercesine... |
|
1077
|
|
|
|
|
ben sana 'ne kadar hýzlý geçmekte zaman seninleyken' dememeliyim.. durmalý akrep yelkovanýn boyuna takýlýp. kovalamasýnlar birbirlerini....
|
|
1078
|
|
|
|
|
Leyla da sen Mevla da... Ha Davut'un sapanýnda, ha Câlut'un kafasýnda... Taþ olduktan sonra. Aþk ikiye ayrýlýrmýþ, Aþýk kaça ayrýlýr her gece, maddeler halinde yazan var mý? Aþýk dilsiz olur þaraptan içmeyince.
Hadi içelim aþýk, harabede sessizce...
|
|
1079
|
|
|
|
|
Ýçimizdeki boþluðu hüzünlerle doldurur sonbahar… Dallarýmýzdaki son diri yapraklarý da döker sert esen rüzgâr… Toprak kokar kýnalý ellerimiz… Gözlerden süzülen son damla yaþ yerçekimine direnemeyerek çatlamýþ topraða düþer upuzunca… Hayata dair gerçekler geçer gözlerimizin önünden. Ömrün de ilkbaharý, yazý, hazaný ve kýþý var elbet… Daðlarýn yamaçlarýndan esen rüzgârlar daðýnýk saçlarýmýzý okþar, adeta tarar bir anne þefkatiyle.
|
|
1080
|
|
|
|
|
eðerini sýrtlamýþ bir at gibi hazýrým seni sýrtýma yüklenmeye.
|
|
Anasayfa
