• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
1661
|
|
|
|
‘’’Olmayacak yaþamlarýmýz ve eksik yarýnlarýmýz’’’ adýna söyle…
|
|
1662
|
|
|
|
Çok kýzgýným aþka, ne güzel rahattým ben yahu. Aklýmda sadece yolda yürürken acaba kaç karýnca ezdiðim vardý. Ah pardon birde matematik. |
|
1663
|
|
|
|
Para sevgiyi deðil; sevgiliyi getirir. Para için gelen para bitince gider. Oysa sevgiyle gelen sevgisini býrakýr gider ve bu býrakýlan sevgi, seni sürekli mutlu eder. Hayata her küstüðünde o sevgi bir zindan penceresi gibi kararan yüreðine bir ýþýk süzer. O aydýnlýk ne bir zengin evinin salonundaki mücevher ýþýltýlarýna ne de gökyüzündeki gece yýldýzlarýndan doðan ýþýða benzer. O aydýnlýk ki insanýn gözünün önüne hep cenneti serer. |
|
1664
|
|
|
|
Her zorlukta bir kolayý buldum, fakat kaçamadým... |
|
1665
|
|
|
|
herþeyden önce nokta koydum. |
|
1666
|
|
|
|
Bütünlüðün arasýnda sýkýþýp kalmýþ yarýmlýk gibiyim, çeyrek asýrdýr uyuttuðum ne varsa yeniden hortladý. Evdeki hesap çarþýyý uymadý sevgili... Her Eylül dökülen yapraklarýn toprâðý özledikleri kadar seninle karýþmak ve yeniden hayat bulmak aklýmda ki...
|
|
1667
|
|
|
|
Dünyamýza güneþ getiren gözlerinle,anlamsýz gülümsemeni gördüm ilk,sonra kokun sardý etrafý,varlýðýna sanki yýllar öncesinden sahipti ruhum.Nefes alýp veriþlerinde yapabileceðim tek þey vardý küçücük ellerin için,seni bizi baðýþlayana þüküretmek. |
|
1668
|
|
|
|
Beynimin sað köþesindeki seni soracak olursan eðer, gülüþün yok olmuþ vücudun kaskatý, ölü dudaðý kadar morsun ve yürek yarasý kadar kýrmýzý... |
|
1669
|
|
|
|
bu gecenin sonunda yine anladým ki sensizlik zormuþ |
|
1670
|
|
|
|
Ýskeledeki bir halatla muhabbete bile vesile olan aþk ve özlem... |
|
1671
|
|
|
|
AÞK ÝÇÝN CABALAYIPTA,KIVRANMAK... |
|
1672
|
|
|
|
biliyorum aslýnda asla söyleyemeyeðimi , ama belki biraz cesaret getirir diye de arada fýsýldýyorum gönlüme söyle artýk diye... |
|
1673
|
|
|
|
Bir kýrýk aþk öyküsüydü bu. Kanadý kýrýk serçe kuþu. Ne bir masal olacak kadar þaþalý ne bir anka kuþu kadar uzun yol yolcusu. |
|
1674
|
|
|
|
þimdi herþey siyah... simsiyah... senin gibi... |
|
1675
|
|
|
|
Týpký bir minyatür sanatçýsý misali kelimelerimle donmuþ anlarýn tasvirlerini yapardým. Gözlerim anlarý donuklaþtýrýr ve sonra kelimelerim anlarýn gölgelerini nakþederdi mat bir kaðýt yapraðýna. |
|
1676
|
|
|
|
Ben
seninle en çok
masumiyeti yitirdim
gözlerimdeki.
Þimdi
bana yakýþan
hüzün mü yalnýz
gülüyorken bile?
|
|
1677
|
|
|
|
Bazen an’a dokunup kaybedersin sonra
Bazý þeyleri açýklayamazsýn
Sadece görür, hisseder ve yaþarsýn.
Ve küçücük bir soru iþareti olup
Silinirsin zamanla.
Gözlerinle anlatamadýðýn onlarca düþünce
Takýlý kalýr gönlünde.
|
|
1678
|
|
|
|
Hissedemesem de hatýrlýyorum... |
|
1679
|
|
1680
|
|
|
|
Duygusallýðýmý sefere çýkardým, beni arýyorum alemin içinde yine…. |
|