• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
581
|
|
|
|
|
Tenini ezbere biliyorum, her ayrýntýn hatýrýmda, ama ruhundan bir haberim. |
|
582
|
|
|
|
|
Nefretin yýktýðý yürekleri ancak sevgi onarabilir. |
|
583
|
|
584
|
|
|
|
|
Aþk… Zalim bir kahraman. Ve kalp… Ýflah olmaz bir âþýk… Aþkýn tüm nankörlüðüne karþýn kalp hep vefalýdýr aradan yýllarda geçse zaman zaman titrer ve bitip giden aþklarý yad eder… |
|
585
|
|
|
|
|
Rüzgarda savrulan yaðmur damlalarý gibi savruluyor yüreðim.Sensiz geçen mevsimlerim kýþ günlerim zemheri.Umut çýrpýnan kanatlarýnda bekleyiþlerin girdaplarýnda yürümüyor savruluyorum.Anlýycan sensizliðin hiç bir tarifi yok benim gönül kitabýmda.
Sensiz bir dünyayý asla sevmiyorum...
|
|
586
|
|
|
|
|
gerçek deðer geldiðinde boþluk dolduran deðil gittiðinde boþluk yaratandýr. Özdemir ASAF |
|
587
|
|
|
|
|
Sevdigine yapilirmis sitem
Duygular durulsun diye
Geldigini bile bile uzaklardan
Yoksun ne diye |
|
588
|
|
|
|
|
Peki aþk bu mudur? Sözcükleri hapsetmek yüreðimize, sonsuza kadar. Öyle bir hapislik ki her iki yüreðe de acý veriyor.
|
|
589
|
|
|
|
|
Bitmek tükenmek bilmeyen kader... |
|
590
|
|
|
|
|
Gülüþlerinle alkýþla beni.Gözyaþlarýn düþmeden,dudaklarýn titremeden..ßütün Yüz Hatlarýnda kader yolumuz belirginleþsin..Aynaya bak sonra.. Ve alkýþla beni.. Ellerin birbirine deðmeden,yüreðinin sesiyle… |
|
591
|
|
|
|
|
Enterasandýr, yazmayý ve seni o kadar sevmeme raðmen, senle dertleþmeye o kadar ihtiyaç hissetmeme raðmen ilk defa yazýyorum. |
|
592
|
|
|
|
|
cevapsýz sorulara dair... |
|
593
|
|
|
|
|
Ben...
Solmak üzere olan bir aðacýn...
... tutunmaya çalýþan bir yapraðýydým!.. |
|
594
|
|
|
|
|
Aþk kolay görünse de zor olandýr. Hayatýmýzdaki en keskin virajlarda hiç beklenmedik bir dönemeçte karþýmýza çýkan trafik ýþýklarýndaki kýrmýzýdýr. Frene basabilmenin en zor olduðu yerde durabilmek; duramayacaksan uçurumun dibindekini de göze alýp gaza yeniden basabilecek gücü bulabilmektir. |
|
595
|
|
|
|
|
Herþey ne kadar güzel sevgilim, ne mutluyuz bak…
Ama sen bakamazdýn deðil mi? Bu sadece benim masalýmdý ve gözlerimin kapalý olduðunu unuttum. |
|
596
|
|
597
|
|
|
|
|
Özlem... Karanlýkta yanan mum ýþýðý... |
|
598
|
|
|
|
|
Güneþ doðsun gönlüme, aþk yeþersin avuçlarýmda. Aþk benimle olsun. Dilimden eksik olmasýn. Dudaklarým dudaklarýnla uyansýn güne. Güne seninle uyansýn ruhum. |
|
599
|
|
|
|
|
Aþk her günün bir gecesi, her gecenin bir sabahý olduðunu öðretti. Sonsuzluk bize ait deðildi. Acýdan öleceðimi zannettiðim gecelerin sabahý oldu. Hem de hepsinin...Sabaha varmayan hiçbir gecem olmadý. Yüreðim 'Bu sefer dayanmaz' dediðim her geceye, bana |
|
600
|
|
|
|
|
Adýný güzelliðinle anmak demek yeryüzünün bütün çiçeklerinin kýskaçlýktan çýldýrmasý demektir. Irmaklarýn durmasý sularýn kurumasý, yaðmurlarýn yaðmayýp gök kubbede kalmasý, yemiþ vermeye durmuþ aðaçlarýn büyümeyi unutmasý demektir. |
|
Anasayfa
