• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
1861
|
|
|
|
Ve þimdi seni özlediðimi bile anlayamayacak kadar uzaksýn benden... |
|
1862
|
|
|
|
Kalkýp gitmenin vakti gelmiþtir. Ayak niyetine taþýdýðým uzuvlar, elbet beni bir yere kadar götürür. Bu kaçýþým ne açlýðýmdan ne de susuzluðumdandýr. Ah sevgili bu gidiþim senin o gözlerindeki derinlikte boðulmamak içindir. Ey sevgili bana bir daha bakarsan, ölürüm diye korkarým. Ne açlýk ne de susuzluk, senin süründürücü ve öldürücü bakýþtan daha fazla beni mahvedici olabilir. Seninle göz göze gelmek, tsunami dalgalarýyla burun buruna gelmek gibidir. |
|
1863
|
|
|
|
En maviydi gözlerin. Denizler, hatta okyanuslardan bile mavi. Mavilerden mavi. Ýnsanýn içine iþleyen, bir býçak gibi saplanan mavi. Güzelliðiyle öldüren mavi. |
|
1864
|
|
|
|
Ýçimizdeki en güzel þeyi yok ediyor,sonrada onu bulabilmek için yollara düþüyoruz...biz insanlar ne kadarda aptalýz! |
|
1865
|
|
|
|
YALNIZLIÐI ELLERÝME KARANLIK BÝR GECE GÝBÝ VERDÝÐÝN GÜN SÝLDÝRDÝM KAYDIMI YAÞAMAKTAN.
Gittin...
Denizsiz,siyah kentlerin geceleri uyuyamayan kaldýrým bekçisiyim artýk,cümlelerim yanký,ellerim ayazýnda sokaklarýn.
|
|
1866
|
|
|
|
kendini,duygularýný ve aþkýný aldatanlar bu sizin için |
|
1867
|
|
|
|
Önce sessizce yüreðine al beni. Bir duygu yap beni. Bir imge olayým ardýndan düþüncelerinde, þiir diye yaz beni. Notalarla süsle beni ey yar. Al eline kemaný çal beni. Hangi þarkýysam gecelerinde, dudaklarýndan o tatla haykýr beni. Kelimelerinin içinde kalayým ey yar. |
|
1868
|
|
|
|
Kala kala sadece ve sadece o kelimeler arasýna yerleþtirilen birkaç küçük nokta kalmýþ. Sadece üç nokta… Apostroflar yokmuþ artýk, virgüller de çoktan yitip gitmiþ geldikleri masallar alemine... |
|
1869
|
|
|
|
Susma ! Yeter artýk çok yoruldum bu yolda..ne olur susma..bir iþaret ver konuþmasan bile yaþam belirtisi ver bana..yaþayamýyorum olmuyor..yapamýyorum.. |
|
1870
|
|
|
|
ama þunu unutma ki her kapýyý kapayýþýnda ben yeni ellere açtýrýyorum.! |
|
1871
|
|
|
|
biri ölür, biri kalýr
biri öldüðüyle kalýr
biri yaþadýðýyla
|
|
1872
|
|
|
|
Nice insanlar vardýr etrafýmýzda, yaþadýðýna hayat denmez, nice insanlar da vardýr ki, çoðunun yaþadýðý hayatý beðenmez. |
|
1873
|
|
|
|
Aþkýn dev boyutlarý karþýsýnda çok küçüksün sen daha. Bilmezsin bir yaprak gibi nasýl savrulacaðýný saða sola. Aþk dilde deðil yürekte yerleþmeli gülüm. Sen bakma herkesin aðzýnda dansettiðine. Dudaklarýnla deðil yüreðinle haykýrmalýsýn aþký gülüm. Bir zehir gibi dolaþýr aþk damarlarýnda ince ince. Bilmezsin nasýl yayýlacaðýný her bir anýna; gününe gecene. Korkarsýn sevdanýn gücünden gülüm bir kere yerleþti mi aþk hücrelerine…Korkutacak kadar sýzmak istemiyorum kelimelerine…
|
|
1874
|
|
|
|
Bir gün büyüdüðümü anladým ve bir ada kurdum kendim için masmavi derin sular ortasýnda yeþilliðiyle gözleri çivi yapýp kendine çakan,küçük-þirin bir adaydý yüreðimde ve benliðimde canlanan nadide varlýk… |
|
1875
|
|
|
|
sana kal diyemedim giderken ardýndan... |
|
1876
|
|
1877
|
|
|
|
günlerdir beklediðim an gelmiþ, sonunda onu görebilmiþtim... |
|
1878
|
|
1879
|
|
|
|
Sevdamýn bir penceresiydi.Kapattým... |
|
1880
|
|
|
|
Farkýna varmadan ne çok zarar vermiþim sana! Bu kadar sevilmeyi kaldýrýr mý bir beden, hak eder mi bir insan? |
|