• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
1181
|
|
|
|
|
bir cevap için bir aylýk bir bekleme süresi |
|
1182
|
|
|
|
|
Siz Öldüðüzde kendiniz için aðlýyor musunuz yoksa? |
|
1183
|
|
|
|
|
Bu renksiz, kokusuz, umutsuz mektup hangi postacýnýn ellerine sýðabilir? |
|
1184
|
|
1185
|
|
|
|
|
Beklemediði , ummadýðý
Yinede geldiyse diyerek
Nefesini tutarak koþtuðu kapýnýn yanýna... |
|
1186
|
|
|
|
|
Aþk nedir diye sordu bana ürkek tavýrlarýyla beklediði cevaplarý alabilmek umuduyla ve korkularýyla yüzleþmeye gönüllü bir kahraman edasýyla cevaplamamý bekledi |
|
1187
|
|
|
|
|
Nasýl da tiryakin olurdu tenim tutuklu olmasam! Yitirilmiþ hafýzamda, hissi yaþayarak ölürdüm. Mahsun bakýþlarla çizerdim hüznün atýþlarýný. Zaman akamaz, sinir olurdu bize. |
|
1188
|
|
1189
|
|
|
|
|
Önemsiz gelen öyle çok deðerleri yitirdik ki,bazý tatlarý unuttuk bile. Takvim yapraklarýnda kalan duygularýmýz gibi... |
|
1190
|
|
|
|
|
Masalýmýza cümleler kurmak direniþimdi, kocaman tanklarýna karþý, avuç kadar taþlarýmla...
|
|
1191
|
|
|
|
|
Zamana yenik düþen hâtýralarým var,zamana yemin düþen an'larým. Hayâlhânesinde sükûtu içen derviþ kýlýðým,tüm pejmürdeliðiyle toz alan bir köprüde. Yýkýk evler artýðýyým, kabul görmedi dilimdeki lâl tadým. Çöle kuyu bulduran gözyaþlarým, gecelere taþýdý yorgun yamaçlarýmý. Düþkünlüðüm düþümde üþüdü, açýldý döþümde kocaman bir yara...
Söyle Ey Aþk Ustam; kaç vakti öldürür ölmüþlüðüm, kaç vakti diriltir nevbahar edâsýyla? Hem baharlar deðil miydi, hep sona çýkan? Yapraklar deðil miydi,döküldükçe içimde yaþlanan?... Uludað'ýmda beslenen o kar, Emirhan'ýmda süzülen rüzgâr...Esmeyi esmer akþamlara býrakan lodoslar... Ovaya yaslanan þu deli baþýmla, hangi kýyý görünür muþtu diye nazarýma?
|
|
1192
|
|
|
|
|
-Kýzdým o yare dedim ki, "sattým gitti bu aþký" meðer ben kalbimi satmýþým çoktan ona ve satýlan kalp geri alýnmýyormuþ" kalbim onda, aþk bende kaldý...- |
|
1193
|
|
|
|
|
''ilahi el avf'' terennüm eden bir allah dostunun tavafýndan bana düþen kýrýntýlar |
|
1194
|
|
|
|
|
Ben giderken biliyordum seni.. Sen beni öðrenirken silgimle silmeye gidiyordum bedenini. Gözlerin kaldý silemediðim, bir de yüreðin... Giderken onlarý sakladým defterimin arasýna. Ve arasýna gül yapraklarý koydum beyazdan, kýrmýzýdan ve sarýdan.. |
|
1195
|
|
|
|
|
Sadece aþk vardý,hiç bir þey yoktu... |
|
1196
|
|
1197
|
|
|
|
|
iþte sen.. sen bir masalsýn aslýnda. hayat deðil, gerçek deðil yani; sadece masal. sonunu bildiðim.. |
|
1198
|
|
|
|
|
... Sarhoþ olmalýyýz seninle, gün kararýncaya kadar. Birbirimizin kanlarýyla karýþmalýyýz sonra topraða. Çatlamalý yer ve ölüler dünyasýnýn bekçisi Hades almalý bizi yanýna. Çekmeli kulaklarýný Eros'un, iki yanlýþ insaný aþýk ettiði için birbirine. |
|
1199
|
|
|
|
|
Kitaplar yazdým Sana. Hecelerimin her harfinde Sen’i aðýrladým. Bazen yorgun gözüktün sayfalarýmda, bazen sevinçli, bazen de üzgün. Ama hep o sevdamý tattýrdým; merhamet aþýladým kalbine. Her paragrafa Sen’in desturunla baþladým. Felsefe ile filozoflaþan metinlerimi matematikle bitirdim. Ne olur gel kurtar beni bu karmaþýk problemlerin elinden! Topla daðýnýklýðýmý çarp yüzüme. Çýkar yüzümdeki Senli maskemi. Ve böl, parçala ve yut Sen merkezli devletimi. |
|
1200
|
|
|
|
|
Boþ salonda, denize dönük bir sandalye çekti. O’ndan mümkün olduðunca uzakta... Kokusunu duyamayacaðý bir yeri seçti... Hepsi geçecekti... Son sözcükler, son bakýþlar. Sonra hepsi bitecekti. |
|
Anasayfa
