• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
701
|
|
|
|
|
Mecnunun Leylasýndan vazgeçtigi o yokuþun yamacýnda banada yardým et diye bi dolu cümle yolluyorum ,semaya... |
|
702
|
|
|
|
|
Aşık insanların Kendilerinden Birşeyler Bulacağı Bir Yazı... |
|
703
|
|
|
|
|
Yalnýzlýklara dökülen satýrlarýn geçmiþi ile anýlarýn kapýlarýn da dolaþýr hüzün ve bir gece ansýzýn dökülür tüm sayfalar, odanýn karanlýk köþesinde ki kýsýk ateþiyle yanan gece lambasýnýn altýnda ki hüzün masasýna. |
|
704
|
|
|
|
|
Aþka tutulmaya görün...Hele de kavuþamazsanýz sevdiðinize...
Zindanda su damlacýklarýnýn sesinin iþkencesi gibidir her an... |
|
705
|
|
|
|
|
Hayat devam ediyor.... Ve ben savruluyorum...
Savruluyorum...
|
|
706
|
|
|
|
|
Açmak isterken kelepçelerini
Ýnat inat kapanýr gecede gözler
Uykuyla verirken savaþýný
Yarý uyur yarý uyanýk karmakarýþýk hisler |
|
707
|
|
|
|
|
Yüreðimden apansýz sýçrayýþlar gibi giderken sen, gülümseme deðildi o dudaðýmdaki kývrým. Öptüðün yerde býraktýðýn izindi, gör ve hatýrla istediðim...
|
|
708
|
|
|
|
|
Evden çýkýp dýþarýdaki sýcaðý yutmak istemediðim bir gün... |
|
709
|
|
|
|
|
herkes için bir ayrýlýk yýrtar geçer ömrü..Ýþte o ayrýlýktý bir kitapta can bulan sana Ezra diyebiliþim...Güle Güle Ezram... |
|
710
|
|
|
|
|
mevlana mesneviyi yazmýþ ta, yunus' a okutmuþ; yunus kendinden emin demiþ ki:
'bu kadar uzun yazmaya ne lüzum var. ben olsam; ete kemiðe büründüm, yunus olarak göründüm derdim'
þimdi ben... bu kadar uzun anlatmaya gerek yok esasen... sadece þu ye |
|
711
|
|
|
|
|
Yazýlmadýk son bir þiir kaldý aklýmda sana dair... |
|
712
|
|
|
|
|
Bir zaman boþluðu düþün, bir an hayatýma selam verdiðini bedelini aðýr ödettiðin. Ýçimde sevgi kelimesine bile isyan baþlattýðýn ismi hatýrla. |
|
713
|
|
|
|
|
“ Farklý açýlardan ayný þeye bakmanýn diðer adýymýþ ZAMAN”
Olgular ve kavramlar netleþmiyor bu karanlýkta, kimi zaman yalancý bir dost yüzüyle bakýyorum aydýnlýðýma karanlýk odalardan, ben gecelerime kurban ediliyorum celladým ZAMAN |
|
714
|
|
715
|
|
|
|
|
Ben sussam da, yüreðim konuþuyor, kalemim yazýyor durmaksýzýn;
|
|
716
|
|
|
|
|
Ruhun ve bedenin en büyük ilacýdýr sevgi, insanýn en büyük dayanaðýdýr, baþ tacýdýr sevgi. Bilimsel olarak da kanýtlanmýþtýr ki, bir çok ruhsal sýkýntýnýn ve ölümcül hastalýðýn iyileþtirilmesinde, sevgi birinci derecede rol oynamaktadýr... |
|
717
|
|
|
|
|
“Sen bu satýrlarý okuduðunda,
Ben kirpiðimde tomurcuklanan aheste hüzünlerimle
Gamlý bir gazelde bitmiþ olacaðým.”
|
|
718
|
|
|
|
|
Sana dair sözlerim aslýnda kendime. Güven veren her þeyi yok ediyor sonra da olmadý diyorduk. Aþk adýna suçlanýyorduk. Þimdi ikimizde Nisan, içimizde yüzleþtiðimiz sesimiz var. |
|
719
|
|
720
|
|
|
|
|
Seni çok seviyorum.
Bu üç kelimeyi hep yazýlarýmýn sonlarýný yerleþtirirdim. Ama bugün öyle yapmayacaðým. Belki de nefesim söylemeye ve kalemimin mürekkebi bu cümleyi yazmaya yetmez diye korktum. Sana yazacak o kadar sevgi cümleleri kurdum ki Seninle çalýþan beynimde... Bu cümlelerin yüklemi hep bir yargý taþýrdý. Ve her defasýnda Sen beni yargýlardýn. |
|
Anasayfa
