• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
2201
|
|
|
|
Herkese ait olabilecek kadar yalýn,belkide kimse tarafýndan anlaþýlamayacak kadar karmaþýk duygular..Bir zýtlýktýr aþký aþk yapan.Düzyazýyý þiir yapar o,þiiri düzyazýya çevirir yokluðu |
|
2202
|
|
|
|
—bilki; tüm yollarýn tersindeyim çünkü senin yolundayým… |
|
2203
|
|
|
|
Çalkantýlý bir denizdi düþlerim… Avuçlarýmda acýtan bir sevdanýn sureti kanamaktaydý. Sen yoktun. Mutluluklarým hasret meydanlarýna yýðýlarak yakýlmýþ; hüzün tablolarýma, talihsiz hayat sergileri açýlmýþ kimsenin gelmediði… Kendimle söyleþiyor gizli kapaklý ruh hallerimin acý telaþý. Bir de rüzgar kulaklarýmda sürekli konuþuyor. Ne dediðini anlamýyorum, çok mutsuzum. Gecelere saplanmýþ kirpiklerimin uyku haritasý komada. Zifir karanlýklarýnda gecenin duvarýna attýðým sancýlý çentikler yeter artýk sevgili. Gözlerim açýk uyumaktan kurtulmak istiyorum. |
|
2204
|
|
|
|
yerde gördüklerin çöp deðil
her biri biten bir ömrün tozlarý |
|
2205
|
|
|
|
Bir renk düþünüyorum duygularýmýzý anlatacak, hislerimizi açýklamamýza yardým ederken sýrrýný, gizemini içimde saklayacak. Öyle bir renk olmalý ki bu... |
|
2206
|
|
|
|
Kafama doluþan hayalle karýþýk bir sürü aþk kýrýntýsýnýn içinden, bilmediðim bir aþký aklýma düþürenin ne olduðunu hiç bilmeden geçiyordu günler. Sesini duyamadýðým, yüzünü göremediðim, sadece uzaklardan aklýma takýlan bir düþ sevdanýn merakýyla kemi |
|
2207
|
|
|
|
Ah be “gülkurusu”!
Kurumadan anlasaydýn ya, kurutmadan kendini,
Bir defter arasýnda boðdurmadan mevsimlik hayatýný,
Bekleyeni yazdýrmadan…
|
|
2208
|
|
|
|
hiç karþýlýk beklemeden verdim ben sana yüreðimi, þimdi sitemlere vuracak deðilim kendimi.. |
|
2209
|
|
|
|
''Bu aþk seni çok sevdi'' |
|
2210
|
|
|
|
Yaþama merhaba denildiðinde her bebek aðlar;aslýnda insanoðlunun mendile ihtiyacý ilk doðduðu gün baþlar ve herkes elleri tutmaya baþladýðý andan itibaren bebeklik gözyaþlarýný silebilecek bir mendil bulabilme çabasýyla baþlar hayat. |
|
2211
|
|
|
|
Sevda bahçemiz gönlümüz, sevda pýnarýmýz yüreðimizdi..Sevdalar ülkesinin göklerinde, ipek kanatlý sevgi melekleriydik biz...
Bir masaldý bizim sevdamýz....
|
|
2212
|
|
|
|
Sonu gelen sonsuzluğa kadar... Hoşçakal yalancı bahar!.. |
|
2213
|
|
|
|
Sevgi yaþatýyor insaný... |
|
2214
|
|
|
|
bilmem kaç mart geçer yare hasret
bir gel dese o an biter gurbet |
|
2215
|
|
|
|
Bir düþ olsa da seni yaþamak
Hüzünlerini rüzgarýma býrak
Kendinle tamamla beni uzak kýyýlarda
Kelimelerce büyütmesen de sana olan sevgimi
Öyle büyüksün ki yüreðimde
Yüreðini acýtmayan ak bir sýzý olayým içinde
Býrak sevgili…
|
|
2216
|
|
|
|
...artýk yoruldum sevgilim! Beni anlamalýsýn; her kapý açýþýmda yalnýzlýðýnýn kokusunu içime çekmek; inan kahrolmak gibi...
|
|
2217
|
|
|
|
Ben gidiyorum sevgilim, sensizliðin hüznüne ramak kaldý. |
|
2218
|
|
|
|
Sevmek korkutuyor beni... |
|
2219
|
|
|
|
Þimdi ikimizde öldük iþte! Sen topraðýn altýndasýn, bense üstünde!...
Tutku denen þey hep böyle midir?
Ýri siyah gözlerimden dökülen , boncuk boncuk gözyaþlarýmý, sonsuza ýrmak yapsam da, kýzýl ipek saçlarýndan bir salla o ýrmaktan geçsem, sana tutkuyu yazabilir miyim ki?
Ellerimi mezar taþýn yaptým. Hep baþýn ucunda bekeleyecek unutma! Bire gün çýkýp gelmeyeceksn biliyorum. Ben hep yanacaðým. Ateþin kýrmýzý korunda, bir köz olarak ellerini ellerime uzatmak isteyeceðim ama, uzattýðým ellerimi, kutuplarýn dað buzullarýnda donmuþ olarak bulacaðým. Yýlmak yoktu caným deðil mi? Biz ölene kadar sevmeyecek miydik? Þimdi ikimizde öldük iþte! Sen topraðýn altýndasýn, bense üstünde!...
|
|
2220
|
|
|
|
—bir milyon þair deðil; sen gel yeter ki tarifinle, hani yüreðindekiyle… |
|