O'nun Ýsmiyle...
(R.Betül Çetin) 15 Temmuz 2007 |
Günlük Olaylar |
| |
Söz vermiþtin...
Iþýk olacaktýn hani?
Yolunu kaybedenlere yol gösterecektin?
Dünyanýn çirkef kuyularýnda boðulanlara,
El vericektin hani?
Önce büyümen lazým...
Nerde þecaat ýþýðý gözlerinde...
Küçücüðüm...
Biricik kalbim...
Kalk,gidelim...
|
|
Dua...
(R.Betül Çetin) 10 Temmuz 2007 |
Din |
| |
ve kan...taþý boyarken,parçalanýrken için....
kan boyar kalbi,beyaza! |
|
Son Cümle...
(R.Betül Çetin) 11 Mayýs 2007 |
Sevgi ve Aþk |
| |
bir son cümle söylemek zorundaydýk deðil mi!
kocaman bir aþktan geriye kalmayý bile beceremeyn,yitik,arsýz ve sensiz bir cümle... |
|
Sana Geldim!
(R.Betül Çetin) 17 Nisan 2007 |
Ýliþkiler |
| |
SANA GELDÝM...ELSÝZ,AYAKSIZ...
SANA GELDÝM...DÝLSÝZ,DUDAKSIZ.. |
|
|
Ýstiyorum…
Bir masalýn içinde hep ayný peri kýzý olmayý…Mavi ve yeþil arasý bir þehirde,kocaman dualarým içinde yaþamayý.Bütün insanlarý seven kalbimi,hiç kýrýlmayacak bir kavanozda bugünkü çocuk saflýðýyla saklamayý,yaðmur yaðarken,dilime iliþtirdiðim alalacele dualar arasýnda bir nebze göðe yükselmeyi ve sonra yine bir yaðmur damlasýnda topraða kavuþmayý…
Kýzýla vuran renginde güneþi,pencereme vuran ýþýltýsýyla sabahý,umudumun yongasýnda kucaklamak dünyayý,sýmsýký baðrýmda tutmak önce, ve silkmek,silkmek,silkmek…
Silkmek istiyorum,zulmünden arýnmasý,gerçeðe ayýlmasý ve artýk masalýmsý rengine kavuþmasý için…Penceremde bir kuþ yavrusu, yüreði avuçlarýmda sanki ve çýrpýnan yüreði hakikatý duamýn…Masallarý istesekte her daim, çýlgýncasýna hatta bazen,uyanmaktýr masallar kuramadýðýmýz gerçek dünyalara.Savaþan masallar yoktur,birileri ölebilir masalda cadý uçurumdan düþer kaçarken,çünkü kötüdür…Aðlayan sindrella varsa da, bir gün güleceði vardýr.Çünkü sindrella ümitvardýr…Ýyi yüreklidir. Masallar iyileri ödüllendirir, kötüleri cezalandýrýr…Ama insanlar masalýmsý yaþamayý öðrenmek istemezler,adaleti gözlerini elleriyle kapatarak da görebildiklerini savunurlar.Fakir masalda yücedir, gerçekte kullar nezdinde hakir… Ýnsanlar masalýmsý yaþamayý öðrenmek istemezler.Haklýya hakkýný vermek zordur çünkü!Dertlinin derdi masala sýðar anca.Ýkinci bir dünyalý gönül sýðdýrmak istemez kimsenin derdini,þen tuttuðu gönlüne…
Pamuk prenses bile dertlinin derdini dinlemez olur prensle mutluluðu yakaladýktan sonra.
Masal bu ya, bir pembeliktir içine düþtüðü prensesin,diðer siyah renkleri göremez artýk.Ama hayatýmýzda rastlarýz pamuk prenseslere,derdimizi de dinlerler hatta,lakin neresindeyse hayatýn on ikisi,saat yýlgýn sesiyle vurduðunda hiçbir þey býrakmadan giderler...Prensesin elbiselerini giyen dostdur pamuktan olan,varlýðý cana dayanan.Ve tam hayatýn anlamýný yüklemiþken omuzlarýna,saati on ikiyi vurandýr…
Yinede ümidim var benim…Gitse de bütün pamuk prenseslerim,sindrellam ölse de,cücelerim saklandýklarý yerden hiç çýkmasalar da…Hala ümidim var…Bir masalýn içine sokmalýyýz dünyayý!Pespembe olamasa da kan renginden sýyrýlmalý karanlýðýmýz.
Ýþte sadece bu yüzden ben…,istiyorum
Bir masalýn içinde hep ayný peri kýzý olmayý…Mavi ve yeþil arasý bir þehirde,kocaman dualarým içinde yaþamayý.Bütün insanlarý seven kalbimi,hiç kýrýlmayacak bir kavanozda bugünkü çocuk saflýðýyla saklamayý,yaðmur yaðarken,dilime iliþtirdiðim alalacele dualar arasýnda bir nebze göðe yükselmeyi ve sonra yine bir yaðmur damlasýnda topraða kavuþmayý…
|
|