Bir þarký öyle derinden etkiler ki insaný ’’ hiçbir þarký bu kadar etkilemedi beni’’ diye düþünürüz …``hiçbir þarký hayatýn anlamýný böylesi güzel özetlemez, özetleyemez`` deriz…

Þarkýlarla kaç kere sýrdaþ olmuþtur insan, nasýlda bilirler en derininiz de sakladýklarýnýzý…
Kulaðým o efsunlu þarkýda, gözlerim küçük bir martýda iki mavinin kesiþtiði noktada özgürlüðün tadýný çýkarýyor her kanat çýrpýþýnda …

Arkasýndan gelen martý ordusundan birkaç kanat önde gitmenin heyecaný var o küçücük martýda…
Çocukken de yapardým bunu martýlarý birbirleriyle yarýþtýrýrdým…Saray burnunda, Adalarda, Emirgan da denizin keyfini çýkardýðým her yerde…

Çok þey deðiþti ömrümde, artýk küçük bir çocuk deðilim, rollerim, oyunlarým deðiþti çocukluðumdaki gibi deðil hayat, çocukluðumdaki gibi deðil Ýstanbul, çocukluðumdaki gibi deðil martýlar…
Ne zaman Ýstanbul’la baþ baþa kalsam anlamlar yüklerim o kocaman omuzlarýna Þehr_i Ýstanbul’umun,
Bu sefer kocaman bembeyaz bir zarf, Þehr_i Ýstanbul’um içinde yazdýðým binlerce mektup ve hiç biri okunmamýþ… ne çok þey yazýlmýþtý oysa, bize dair, sana dair…

Dinlediðim þarkýlar yeter yaralarýmý kanatmaya, alemi yok mektuplarý açmanýn…

Gittin gideli,

Seni yazýyorum

Öylesine geçmiþ ki zaman

Dil, usanmýþ

El, yorulmuþ

Kaðýt, kalem unutmuþta

Bir yürek unutmamýþ seni...

Durduk yerde baþýmý belaya sokacak bu martýlar, hüzünbaz mevsimlere salacaklar bu yaz ortasýnda …
Biliyorum, ben gözümün yaþýný akýtýp giderken, baþ baþa verip beni çekiþtirecekler ardýmdan…

Velhasýl ben þarkýlarý dinlerken sen martýlarý dinle, dinle bak ne diyorlar…

Selma Polat
kalemin ucundadýr hikayeler
17.7.2009