• ÝzEdebiyat > Deneme > Yaþam |
1861
|
|
|
|
|
Bu hafta hiç yazmak gelmedi içimden. Belki sýcaklar, belki biraz bezginlik, belki son günlerde yaþadýklarým. Yorgundum. Ama bugün ilk defa midemde koca bir yumrukla uyanmadýðým için bir þeyler yazayým dedim. Bir sürü konu yazýlmayý bekliyor, ama ben konsa |
|
1862
|
|
|
|
|
Kafamýn içindeki sesi susturmayý baþarabilsem, bu sýkýntýlý bekleyiþ bitecek, umuyorum. Elimden gelen, þimdilik, bu kadar. Dayanýlacak gibi deðil, cümleler panayýrý kurulmuþken içimde, parmaklarýmýn ucundan damlayan sadece sessizlik oluyor. Þükürler olsun ki, kendimi kandýrmýyorum. Yazamadýklarýmýn fýsýltýsýyla uykuya dalýyorum, her gece. Utancýmýn pembe rengi kalsa da, ruhuma iyi gelen ufacýk bir teselli buluyorum. |
|
1863
|
|
|
|
|
Tamtam sesleri kulaklarýmda.Hýzlý hýzlý yürüyorum sýk aðaçlarýn arasýnda . Güneþ ýþýðý yok. |
|
1864
|
|
|
|
|
benim adým siyah, sadece karanlýða hasretim.. ben her gece karanlýkla seviþirim! |
|
1865
|
|
|
|
|
Zaman, anýn deðeri bilindiði sürece anlam kazanýr. Geri gelmeyecek olan anlarýmýzý en iyi þekilde yaþayabilmek dileðiyle... |
|
1866
|
|
|
|
|
''Karþýlaþýlan zorluk ne kadar büyükse, üstesinden gelmek de o kadar gurur vericidir.''
(Epiktetos)
|
|
1867
|
|
|
|
|
“Aklýma gelince o güzel yüzün” Diye baþlayan þarkýya eþlik etmek isterdim þu an. |
|
1868
|
|
|
|
|
Herkes kaçmak ister bir gün hayattan, varolduðu dünyadan ve çevreden.
Baþka bir bedende soluklanmanýn nasýl olacaðýný bilmek ister her bilinç.
Arasýra, canýmýz istediðinde baþkasýnýn bedenine girip onun kimliðinde takýlmak bir süreliðine.. Ne hoþ olurdu deðil mi?
|
|
1869
|
|
|
|
|
Nice gözkapaðýnýn altýnda hiç kimsenin uykusu olmamanýn sevinci... |
|
1870
|
|
1871
|
|
1872
|
|
|
|
|
Haklýsýnýz, durumum biraz depresyon kokuyor gibi algýlanmaya çok uygun. Yakýndan tanýyanlar bilirler. Bir elim yaðda öteki baldadýr. Derin sosyal ve politik sorunlar içinde duvardan duvara savrulmak gibi sýkýntýlar yaþamam. Terazim genelde küçük aðýrlýklarý tartmaya uygundur. Bu yüzden beklide yýllardýr kadýn ve erkek iliþkilerini yazarým. Herkesin iyice orada burada okumaktan, dinlemekten gýna geldiði, ilginçliðini yitirmiþ olaylar, tartýþmalar, gel-gitler anlatýrým. |
|
1873
|
|
|
|
|
Kayýðýmýn yanýna gidiyorum, iþte orada anýlarým beni boðuyor istemediðim hayallere dalýyorum.Çileden birazda... |
|
1874
|
|
|
|
|
Düþlerimde býçaklar fýrlatmaya devam ediyorum þimdi.Kendime deðil ama…Artýk deðil.Yaþama da fýrlatmýyorum.Bunlarý yaþattýðý için.
|
|
1875
|
|
|
|
|
Zamanýn göz açýp kapayýncaya kadar geçen en kýsa parçalarý fotoðraflar... |
|
1876
|
|
|
|
|
Otobüs garajlarýnda vedalaþmalar, tekrar tekrar sarýlmalar, hareket eden arabanýn arkasýndan el sallayarak koþturmalarý hiçbir zaman sevmedim. Bu tür davranýþlarý her zaman birini uðurlamaktan çok, duygusallýðý eylemlerle abartýlmýþ eziyetler seremonisi olarak algýlamýþýmdýr. Otobüs terminalleri ve tren istasyonlarýný bu yüzden hiç sevmemiþimdir |
|
1877
|
|
|
|
|
Ýnsan her zaman görmek istediðini taþýr sahnesine.Bu sahnede kendine figüran rolü bile vermez ve baþlar tüm hünerleriyle bu oyunu sergilemeye.Bazen týka basa dolu seyirciye oynarken bazen de bir tek yalnýzlýðýna oynar ama yalnýzlýðýndan aldýðý alkýþ týka basa dolu salondan aldýgý alkýstan daha buyuktur her zaman. |
|
1878
|
|
|
|
|
Gece yarýsý...
Bu daha ne kadar sürecek Hattat söylesene, daha ne kadar? Bir zamaný var mý? Zamaný var ise benim mecalim var mý peki?
Daha ne kadar dayanýrým sence? Bir çözümsüzlük yumaðý ki sorma be hattat. Ne çözülür gibi, ne açýlýr, ne de bitecek gibi.
|
|
1879
|
|
|
|
|
Hayatta herkesin yapmak zorunda olduðu bir seçim var.Herkesin dahil olmasý gereken bir sýnýfý. |
|
1880
|
|
|
|
|
Yalnýzlýk; hayat denilen mechul bestede bir nota o olmadan olmuyor. |
|
Anasayfa
