Yaþ yok gözlerinde ben onlarý dalgasýz o mutsuz sevdiðim denizime benzetiyorum , ne kadarda duygu yüklüymüþüm.Ardý sýra, defalarca ve farklý, her sabah uyandýðýmdaki kadýnlarýma bakýyorum, pazar kahvaltýlarýmdaki o mutluluðum gibi.


Sokaklarda dolaþýyorum , bir macera perest gibi , yastýðýmý düþünüyorum akþam gelse ‘de hepinizle seviþsem hiç bitmese benim kasýklarýmdaki titremeler.Bir ud çalan adama rastlýyorum bana kýrmýzý gül ’ü çalýyor kendimden geçiyorum, eðlenceli insanlarý ben sevemiyorum, ya mutsuz ya da umutsuz olacaklar.Çünkü ben onlarý gördüðümde daha bir hýrslanacaðým, güç alacaðým (teselli ’de olmasa yaþamam herhalde) yaþayacaðým...



Öðlen geliyor, bir camiye giriyorum yine bir tabut ama etrafýnda kimse yok þaþýrmýyorum benim gibi oda düþleyip göçüp gitmiþ.Ýçimde bir namaz aþký canlanýyor, beni heyecanlandýrýyor bu, þaþýrýyorum kendime, sahiden ben hem size hem ‘de inançlarýma yaklaþýyormuyum? Baþ döndürücü umutlarým beni ayakta tutan herþeyim.



Kayýðýmýn yanýna gidiyorum, iþte orada anýlarým beni boðuyor istemediðim hayallere dalýyorum.Çileden birazda...


Ayrýlýyorum o hatýralarýmdan ben gerçeði düþünmeliyim daha düþüncelerimi yayacaðým ne bu sevgili düþünmeleri hem ’de hiç yokken beni bu umut yaþatmaz (aslýnda yalan söylüyorum) yaþatamaz.Gözlerimi kýstýðýmda yaðmur bana farklý kareler gösteriyor, yalansýz , kayalýklarda gitar çalan bir adam biraz ileride sevgilisiyle oynaþmak için bekleyen çocuk (benden bile büyük ama öyle naif ki )bende uzamýþ saçlarýmý topluyorum, sirozdan öldü ölecek (artýk yaþamýyor) bir gözü þiþmiþ...



Evim derdim iþte burdayým evimde.Üþüyorum dýþarýda daha akþam üzeri
galiba erken yatacaðým, hýzla fotoðraflara bakýyorum yeni yüzlerde sevmem gerekecek bunu anladým.Belki bir rum kýzý belki bir ermeni sahiplenmek deðil derdim beni aldatsýnlar isterse hiç mi hiç üzülmem buna yeter ki yanýmda olsunlar bu düþler beni mahvedecek.Tüm iþ bunda yeter ki gerçek olsunlar.


Býktým bu hayallerimin ben uyuduðumda uzaklaþmalarýna, sabah hiç biri bana kahvaltý hazýrlamýyor, hep ben onlara sarýlýyorum (aslýnda emrediyorum) dedim iþte gerçek olsunlar , yanýmda yürürken yaðmur bana izlerini belli etsin.Bunu isterim hem bu namaz aþký bana öyle gerçek bir his verdiki umuyorum , yaðmur yýkasýn saçlarýný beni aldatsada olur.


Nedenli sevebilirim kendimi sadece yanýmda yaþayan birini isterim.

BÜLENT YALÇINKAYA