• ÝzEdebiyat > Deneme > Yaþam |
1821
|
|
|
|
Göz önünde yaþamaktan daha korkunç birþey olamaz hayatta. Kendimizi ulu orta yerlerde ne kadar görünür hale getirirsek, o kadar çabuk tükenmeye ve yok olmaya mahkum oluruz. |
|
1822
|
|
|
|
Yalnýz, her insanýn içine iþlemiþ bir olgu ve yalnýzlýða savaþým. |
|
1823
|
|
|
|
'Ýfademizde çocuksu bir yan vardý, sanki hemen öncesinde onun böceklerinin kanatlarýný koparmýþýz gibi...'
|
|
1824
|
|
|
|
Tek bir þeyin cevabýný bulamýyor insanoðlu. AÞK... tanýmý yok, formülü, çaresi, ilacý, zamaný yok. Hipermarketlerde herþey satýlýrken onu bulmak imkansýz raflarda... |
|
1825
|
|
|
|
depresyondaki bir ruhun yaþadýðý içsel çatýþmalara dair |
|
1826
|
|
|
|
Yine titretiyor gönlümü yaþanmýþ türküler; yine rutin bir acý veriyor gönlüme. “Lambada Titreyen Alev Üþüyor” yine. Ben üþüyorum… |
|
1827
|
|
|
|
Ýnsanýz Hattat. Yaþama dair, birbiri ardýna birçok hayaller sýralayabiliyoruz. Birçok planlar yapýp birçok düþler sýralayabiliyoruz peþi sýra.
Her bir düþ için, ümit ediyoruz, gerçekleþmesi için dua ediyoruz, hatta bazen, hayallerin gerçekleþeceðine dair yeni hayaller bile kurmaya baþlýyoruz.
|
|
1828
|
|
|
|
içime mektup yazdým dýþýmdan okudum |
|
1829
|
|
|
|
Neden ve ne için yazý yazýyorum. Yazý yazma nedenlerim. Yazý yazamnýn bende yarattýðý duygular |
|
1830
|
|
|
|
Yarýsý çocuk yüzümün…
Masum,yalnýz ve hayat dolu…
YARISI ÇÝZDÝÐÝ HAYATTA ALABÝLDÝÐÝNE KARANLIK...
|
|
1831
|
|
|
|
Obama Amerikan seçmeni üzerinden sanýrým dünya kamuoyu’na da bir mesaj vermektedir. Verilen mesaj ne olabilir? Amerika’nýn son yýllarda izlediði bu þiddet politikalarýndan artýk vazgeçeceði mi? Onca yýkým ve felaketin ardýndan, kontrol altýna alýnmýþ petrol ve enerji kaynaklarýndan elde edilen imkânlarýn, bu politikalarý destekleyen ve desteklemeyi sürdürecek olan ülkelerle kýsmen paylaþýlabileceðinin mesajý mýdýr bu? Yoksa, tehdit algýlamasýnýn hala Rusya üzerinde yoðunlaþtýðýnýn mý!
|
|
1832
|
|
|
|
Akþam saatleri; grupla birlikte öyle güzelleþiyor ki kordon, insanýn bu güzel manzarayý ve sakinliði býrakýp eve gidesi bile gelmiyor, özellikle yaz akþamlarýnda...
Þimdilerde düþünüyorum da en son ne zaman akþam saatlerinde kordonda yürüyüþ yaptým diye. Gerçekten bunu düþünmem bir hayli zamanýmý alýyor ve uzun süre hatýrlayamýyorum...
|
|
1833
|
|
|
|
Vakit tamam Mavilim.Uçsuz bucaksýz derinliklere dalmanýn vakti.Gitmenin zamaný.Bak,hiç gelmeyecekmiþ gibi görünen anlar,yanýbaþýnda hüküm sürüyor þimdi… |
|
1834
|
|
|
|
yine hayata dair garip bir yazý. |
|
1835
|
|
|
|
O akþam çeyrek asýrlýk bir adam olmasýný kutlayamadýk. Aðladýk... Bizi tam yirmi beþ sene boyunca sadece mutlu eden bir varlýðýn bir daha dönmemek üzere gidiþine aðladýk. |
|
1836
|
|
|
|
Saat 01:00,eve yeni girdim.Tüm gece manasiz kelimelerle kurulu cümleler dinledim. |
|
1837
|
|
|
|
...Uzun bir araba yolculuðunu özledim..En sevdiðim þarkýnýn tam da istediðim zamanda beni bulmasýný özledim.. |
|
1838
|
|
|
|
Nedir beni pes ettiren.
Nedir benim içimdeki devi küstüren.
Nerede ütopyalarým , nerede mutluluk hayallerim.
Oturan boða ayaða kalkmak yerine sýrt üstü uzanýyor derin uykuya.
|
|
1839
|
|
|
|
Artýk insanlara tahammül edemeyen ve tüm insanlýðý yok etmek isteyen belki de cani bir kadýn.. |
|
1840
|
|
|
|
Hayatta sadeleþebildiðiniz kadar özgürsünüzdür. |
|