• ÝzEdebiyat > Deneme > Yaþam |
1441
|
|
|
|
O’nun için akan her bir damla göz yaþým yol olup aksa da O’na götürse keþke beni.. |
|
1442
|
|
|
|
Doðuþtan gelen yapýmýz ile bize sonradan kazandýrýlan yapay yapýmýz arasýndaki çeliþki mutsuzluðumuzun belkide ana nedeni. |
|
1443
|
|
|
|
son yýllarýnda, hastalýklarla uðraþarak geçti günleri. hasta haliyle yine de yazmadan vazgeçmedi. burhan günel, 21 aralýk 2012 günü, 64 yaþýnýn eþiðinde aramýzdan ayrýldý. kýrkbir yýldýr aralýksýz yazan, burhan günel'e kýrkbir kere maþallah demeden geçemiyoruz. ýþýklar içinde yatsýn. |
|
1444
|
|
|
|
Korkularýmla olduðum yerde kaldýðýmý düþünüp kaldýðýma inanýrým. O korkular yüzünden belki kopuþlar |
|
1445
|
|
|
|
Siz hep mahzun ve güzel kaldýnýz.
Hiç yalpa yapmadýnýz, hiç kývýrmadýnýz, halinizi hiç tartýþmaya açmadýnýz. Yaþadýðýnýzý var olmaya devam edeceðinizi, yaþayan ölülerin bile duyacaðý bir sesle haykýrdýnýz.
Baþýnýzdaki bin yýllýk örtüyü çýkarmadýnýz.
Siz hep mahzun ve güzel kaldýnýz.
Ýçlerindekine ihanet etmemeyi baþarmýþ siz onurlu insanlara selam duruyorum. |
|
1446
|
|
|
|
Biraz da birbirimize olan dualarýmýz ile ayakta duruyoruz. Çocuðunuza, eþinize, ana babanýza illa ki dua ediyorsunuz zaman zaman, þunu da deneyin çok sevdiðiniz bir arkadaþýnýza ya da uzun zamandýr görmediðiniz uzak bir akrabanýza veya tanýdýðýnýz ve zamanýnda size kötülüðü dokunmuþ bir adama iyi olmasý için dua edin. ''Dua müminin silahýdýr''derler. Ama bu silah baþka silahlara benzemez, patladýðý zaman çevreye iyilik mermileri daðýlýr, kan ve gözyaþý deðil... |
|
1447
|
|
|
|
Ýnsanýn savaþ tutkusu üzerine bir deneme |
|
1448
|
|
|
|
Saniyelik kararlar daha sonralarý insanlarýn 'kader' diyerek arkasýna sýðýndýklarýný yaratýyorlar sanýrým. |
|
1449
|
|
|
|
BEN.. Nereye gidersem BEN... Ben'imle gelen...
|
|
1450
|
|
|
|
Keþke eski ahþap radyonun etrafýna sýralanan bir avuç çocuk olsaydýk da, büyüklerimizin ajans dinlediði zamanki ciddiyetlerini kendimize þiar edinseydik. |
|
1451
|
|
|
|
Umutsuzluk öldürür insaný, bitirir... Umut ise yaþatýr alabildiðince... Hayallerin kapýsýný aralayýp gülümser umut... |
|
1452
|
|
|
|
kendimi buluyorum yýllar sonra bu eskimiþ zihnimde. zihnimin çürümüþ, kararmýþ duvarlarý arasýnda öylece duran ben, beni öylesine özlemiþ ki... |
|
1453
|
|
|
|
parayla deðil bir roman seçip okumak kütüphaneden,tam yarýsýna geldiðinizde roman kahramanýný ne halt edeceðini bilmez halde býrakývermek... |
|
1454
|
|
|
|
Hani bakýyorum da þöyle etrafýma, çevremdeki herkes o kadar mutlu ve öylesine keyifli görünüyor ki.. Saðým solum önüm arkam Polyannalarla dolu irili ufaklý.. Herkesin yüzünde ayrý bir gülümseme, þen kahkahalalar evrende yankýlanmakta.. Bu durumlarda aklýma ister istemez Halil Sezai geliyor.. Diyor ya "Tuhaflýk bende mi?" Ey mutluluðun pirleri, ey sýr sahipleri; söyleseniz de bu çekirge kulunuz da bilse bu mutluluðun formülünü ya? Hep size hep size ayýp oluyor ama! Hani gerekirse yazýn kitabýný da, bakýn söz çok paraya satmazsanýz almazsam adam deðilim icabýnda.. |
|
1455
|
|
|
|
- Yine gece… uykumda konuþuyorum seninle…
|
|
1456
|
|
|
|
Dýþarý çýkýp bu soðukta biraz yürümenin bir faydasý olur belki diye düþünüyorum. Ama gece saat 01.30 cesaretim var mý? Hayýr! Tabii ki hayýr, çýkmam imkânsýz. |
|
1457
|
|
|
|
Bir kýz varmýþ zamanýn birinde... |
|
1458
|
|
|
|
þuan varým yarýn var olabileceðimin garantisini ne alabilirim nede verebilirim- |
|
1459
|
|
|
|
Yürekleri daðlayan bir çýðlýkla baþlar her þey... |
|
1460
|
|
|
|
UYUMAYI BEKLERKEN ÇOÐU BEDEN YORGUNLUKLA,VÝCDANIMIZ UYANMALARA SEBEP OLMUÞMUDUR NÝCEMÝZÝN,ARDINDAN BÝR YASTIK ALIP NEFESÝNÝ KESMEYE ÇALIÞMIÞIZMIDIR NEFSÝN. |
|