• ÝzEdebiyat > Deneme > Yaþam |
1161
|
|
|
|
ayaþ ankara’ya 60 km uzaklýkta beypazarý yolu üzerinde bir vadiye kurulmuþ bir ilçe. ayaþ tabiat zenginlikleri tarihi eserleri, kültür varlýklarý þifalý kaplýca ve içmelerinin yaný sýra leziz sebze ve meyveleri ile haklý bir ün salmýþ.. |
|
1162
|
|
|
|
Kadýn olmanýn bilinciyle yaþamý yenilemek mümkün olabilir mi? |
|
1163
|
|
|
|
Hayatýmý,yaþadýklarýmý,karþýlaþtýðým güçlükleri,sevinç ve üzüntülerimi kaleme almayý,istedim. |
|
1164
|
|
|
|
Yýrtýk pantolonumu, yamasý kapansýn diye çekerken dizlerime, ilk defa, astarlý lastiðimin parlaklýðýnda senin için taranmýþtý saçlarým. Kamyonumda taþýnasý bir seni bilirdi ellerim, tahtadan silahlarým kadar sahiptim sana, bilyelerim kadar sevdamdýn!...
|
|
1165
|
|
|
|
Çatlak kabuk yeni birþey daha öðrenerek yoluna devam ediyor. Çatlamýþ kabuðunu nasýl kýracaðýný düþünerek. Ve diðer kabuklarýn nasýl kýrýlacaðýný.
Anlýyor ki bu dünyadaki en zor þeylerden biri bir insaný deðiþtirmek.
|
|
1166
|
|
|
|
Ne Cahit gibi yolun yarýsýndayým ne de Haþim gibi karamsar. |
|
1167
|
|
|
|
Keþke sivrisinek gibi rahatça konabilseydim hedeflerime…
Keþke bir þeyin ertesini de bilebilseydim… |
|
1168
|
|
|
|
Yanýtlarýnýzý önce kendinize okuyun yüksek sesle..Gerekiyorsa baðýrýn sonra avazýnýz çýktýðý kadar ! |
|
1169
|
|
|
|
Baþlayabilmek için yeniden, yer bulabilmek için gönlümüze bin kuþu kurban etmek ister, bir seher vakti çekip gitmek. Bu hayatýn tasarrufudur bizden, ömrümüzün kefaleti.Yazýmýz silinmez alnýmýzdan,sularýmýz hep yanar. kederimiz hovardadýr tebessüm firari.
|
|
1170
|
|
|
|
Kurtlar sofrasý en karmaþýk serüven olsada, önümüze sunulan hayat pek farklý degildi aslýnda. Sýrlarý boldu, sýnýrlarý yoktu; ne garipti hayat! |
|
1171
|
|
|
|
Tüm bunlar, paranýn alamayacaðý þeylerde olduðu gösterse de, hayal kurmanýn kimseye bir zararý olmamýþtýr herhalde . Gerçi kimine göre, hayaller kurulmak için vardýr gerçekleþmek için deðil, diyerek insanoðlunun elde edinceye kadar ki istek ve azmini elde ettikten sonra da göstermesini dileyelim.Tüm mutsuzluklar yokluktan deðil, çokluktan gelir. -Tolstoy Þimdiden mutlu yýllar. |
|
1172
|
|
|
|
Yaþanan acýlar hiç silinmiyor insanýn zihninden,üzerinden aylar geçsede ve yüzlerce yalancý kahkaha atýlsada üzerine. Ve yine düðümleniyor insanýn boðazýnda... Ýþte böyle bir kesit kendi yaþamýmdan....... |
|
1173
|
|
|
|
güzelle çirkinin, yalanla gerçeðin, söz ile özün birbirine karýþtýðý dünyada, yumuyorum gözlerimi gördüklerim karþýsýnda ve açtýðýmda geçmese de birþeyler, kazandýðýmý görüyorum hiçbirþey kaybetmeden.... |
|
1174
|
|
|
|
Hepimiz zaman arkeologlarýyýz. Sýrtýmýzý akýp giden hayata dönüp geçmiþi kazýyoruz sürekli yalnýzlýðýmýzda. Dündeyiz, bir önceki yýlda, on yýlda, giderek pro-fallus çaðýn bilinmezliðinde. Ýnce çalýþýyoruz. Beynimizde törpü, sinir uçlarýmýz diken diken. Yolculuðumuz hep ardýmýza düþüyor. Dedelerimizin beþiðini sallýyoruz uzun gecelerde. |
|
1175
|
|
|
|
ayrýlýk iþte adý üstünde.... |
|
1176
|
|
|
|
evet düzensiz bir hal aldýn sen, çabuk toparla kendini cesaretlen mutlu hýrsýný yakala, yoksa yaradan gözyaþlarý acý verecek sana.
|
|
1177
|
|
|
|
Her seferinde yalnýzlýðýmý yazýyorum yoksa sen misin benim yalnýzlýðým...! |
|
1178
|
|
|
|
Yazý yazmak, çeliðe su vermekten güç bir iþ bence.
Sözcüklerin, rengi usaresi olmadýðý için onlarý birbiriyle kaynaþtýrmak ayrý bir özen emek ister... |
|
1179
|
|
|
|
Ya sizin evin, kaç penceresi var perdesiz!?... |
|
1180
|
|
|
|
sözlerim anlamsýz gelebilir,yaþanýlaný yaþatmak tek istediðim.. |
|