|
Þimdi Dul Bir Kadýndýr Hayat…
(Muhittin Ulupýnar) 7 Kasým 2010 |
Yaþam |
| |
 Akþam yavaþça iniyor, öksüz bir çocuk gibi sokaklar, telaþsýz insanlar. Ay doðmayacak biliyorum, annem ölmüþ, aðaçlar neyi bekler, kuþlar þarkýsýz ay doðmayacak, nefesim tükenmiþ, dudaklarým mühürlü, gözlerim ýslak… |
|
|
Haber Edin Kuþlar Çeksin Yasýmý
(Muhittin Ulupýnar) 6 Kasým 2010 |
Yaþam |
| |
| Maruzatým budur ey yetim günlerimin sahibi, üfle tenime bak yüreðimde kuþlar çýðlýk çýðlýða, el sür yüreðime gün ölür belki akþam olur, akþam... |
|
|
Sev Dedi Nefsim...
(Muhittin Ulupýnar) 6 Kasým 2010 |
Yaþam |
| |
| “ Dur “ dedim nefsime “ dur “ baðýþla beni hayat, yüreðim, gözlerim, ellerim beni baðýþla, tüm iyi insanlar, börtü böcek, kuþlar aðaçlar ... Allah’ ým baðýþla ... |
|
|
Heybemde Yoksul Bir Islýk...
(Muhittin Ulupýnar) 1 Eylül 2009 |
Yaþam |
| |
| Ey benim yavru kuþum, sarýþýn göçmen kuþum, çocukluðumun annesi, þimdi burada yapraklar düþecek yine, kuþlar terk edecek, yaz bitecek, ve her þey olduðu gibi yaþanacak beklemesen de. öperim gözlerinden, hoþçakal.
|
|
|
Öpsem Akasyalar Açar mý?
(Muhittin Ulupýnar) 26 Ocak 2008 |
Yaþam |
| |
| Uyumasam olur muydu bu gece, bir sokak lambasý gibi çöksem koynuna gecenin sabah olur muydu? Yorgun argýn ve bezgin âlemin düþlerine deli bir nehir gibi dökülsem olur muydu? Uykularýna bir hýrsýz gibi sýzsam ayva sarý nar kýrmýzý olur muydu? Gecenin koynuna bir yýlan gibi sokulsam, acep mevsim bahar olur muydu? Aðaçlarda hýþýrtý, bir serseri rüzgâr, baþýmýn üzerinden uçup giden gece kuþlarý… |
|
|
Ey Þiir Ey Þair Ey Okur...
(Muhittin Ulupýnar) 7 Ocak 2008 |
Popüler Kültür |
| |
 Ne kadar yazýk ki bu narin ve nazenin, naif ve beyza alemin güleç ve þizofren celladý olmaktan beis duymadýnýz. O kadar mesut ve bahtiyar bir çocukluk yaþanýþ olmalýsýnýz ki sizi irkiltmedi acý çýðlýklarý, iniltiler. |
|
|
Hep Eylül Oluyor Dokununca
(Muhittin Ulupýnar) 4 Ekim 2007 |
Yaþam |
| |
| Deðiþen ne yüzümüzden baþka, kuþlarýn ölümünden, eskidikçe gençleþen hüznün renginden, saçlarýmýza konan bulutlarýn sesinden ýssýzlýðýný yitirmiþ tren istasyonlarýn kederinden, içimizde göveren çocuðun çýðlýðýndan, dudaklarýmýza iliþtirdiðimiz ýslýklarýn sahipsizliðinden, gözlerimize düþen kýrýlganlýklardan, yakamýzda bir çiçek gibi itina ile taþýdýðýmýz yabancýlýðýzdan gayrý … |
|
|
Seyyah Olup Su Alemi Gezerim...
(Muhittin Ulupýnar) 12 Haziran 2007 |
Yaþam |
| |
| Þimdi hayat saðýr, sesini yitirecek diye korkuyorum sokaklarýn, baðýr baðýr baðýr! Uykusuzluk, kaybolmuþluk, huzursuzluk…. |
|
|
Þiir, Þair, Ýhtiras
(Muhittin Ulupýnar) 27 Nisan 2007 |
Yazarlar ve Yapýtlar |
| |
 Vuslata hiçbir zaman eriþilmeyen, muhatabý inciltiþ yýpratýþ. Dudaklardan ruhunun dökülen aksi, çýldýrma noktasý, bedeninin çözülüþü...
|
|
|
Baðýþla Beni Kalbim
(Muhittin Ulupýnar) 2 Nisan 2007 |
Yaþam |
| |
| Bir yanýmýz hep boþalýr yavaþ yavaþ, içimizden bir rüzgâr esip geçer, bir saðanak baþlar da, anlayamayýz kalbimiz bizden utanýr, rahmet kesilir hanemizden, gözlerimiz aynalardan utanýr. Öfkeyle söylenirken arkasýndan, o giden kendimizdir.
|
|
|
yaðmurun sesi kesilir de dün gibi olur, çiçeðe durmuþ özlemler, hicrana düþen yürek, kanayýp duran vuslat, hayatý yoran, dürtükleyen sevda çoðalýr; künyemize þivan, bahtýmýza gurbet düþer. Bir kenar mahalle þýrpýntýsýnýn kapýsýný aþýndýrýr, gözlerini, ellerini ve tenini eskitirken gençliðimiz, vaktimizin en geçmiþi, mevsimimizin hazâný olur.Baþlayabilmek için yeniden, yer bulabilmek için gönlümüze bin kuþu kurban etmek ister, bir seher vakti çekip gitmek. Bu hayatýn tasarrufudur bizden, ömrümüzün kefaleti.Yazýmýz silinmez alnýmýzdan,sularýmýz hep yanar.
kederimiz hovardadýr tebessüm firari
|
|
