 |
 Anasayfa |
| Son
Eklenenler |
| Forumlar |
| Üyelik |
| Yazar
Katýlýmý |
| Yazar Kütüphaneleri |
 |
 |
Bayrammý Deðiþti
Orhan Bani
Þiir > Garip
Bayrammý deðiþti, benmi bilmedim, Bayram gelmiþ duydum, bana gelmedi
Belki o da sordu, nerdedir diye, demek bulamadý, soran olmadý
Hani oruç tutan Bayram ederdi, dost dostunu arar, halin ne derdi
Hani kardeþ idik, mümin sorardý, demek eskidenmiþ, soran olmadý
Ne þeker isterim, þerbet istemem, hiç sýlam olmadý, gurbettir demem
Eðri söyleyene, doðru söylemem, arife aramaz, Bayram sormadý
Oruç Hakkýn emri, Hakka uyarým, orucun sonrasý Bay
[DEVAMI]
|
|
|
• ÝzEdebiyat > Deneme > Yaþam |
321
|
|
|
|
|
Mutlu insan AN'ý yaþar , Mutsuz insan ANILAR'da yaþar ... Atakan Korkmaz
|
|
322
|
|
|
|
|
Son sürat, gevþemeye izin vermeden, canlýlara has bir duruþla, bir þeyleri heba etmeden. Hýz yolun en güzel kýsmý, koþuþturma bitmek bilmeden. En gereksiz, en dokunaklý, bir uçurum kenarýnda ya da bir baþlangýç çizgisinde! |
|
323
|
|
|
|
|
nefret ateþinin kalplerimizi patlamaya hazýr bir volkan haline getirmesine neden izin veriyoruz? |
|
324
|
|
|
|
|
Herkes kendi hayatýnda baþroldür. Diðerleri için belki figüran olabilir ama kendi hayatýnda o bir baþroldür. Baþrol ölene kadar deðiþemez öldüðünde zaten film biter. |
|
325
|
|
|
|
|
hayatýmýzý gereksiz yere iþgal eden kuþkularýmýzýn bizi kemirmesine neden müsade ediyoruz? |
|
326
|
|
|
|
|
"Öyle farklýdýr ki o reçel, aðzýna bir kaþýk dolusu aldýðýnda ve çýtýr çýtýr karpuz kabuðu parçalarýný çiðnemeye baþladýðýnda o kadar keyif alýr, o kadar mutlu olursun ki, bir daha baþka reçelin yüzüne bile bakmazsýn!"
|
|
327
|
|
|
|
|
elevizyon grip olan bir hastayý karabasanlardan bile daha çok bunaltýyor. Rengini çoktan unutmuþ eþofmanlarým içinde uzanýp Bu Gün Ne Giysem programýný izliyorum. Eðer eþim ve çocuklarým kýllýk yapmazsa evlilik programlarýna bir gün mutlaka gideceðim. Benim de kriterlerim, negatif hatta pozitif elektriðim var, ben de insaným. Bu ülkede benden baþka otuz yýldýr ayný kadýnla evli kaç erkek kaldý. Hakikatten biz kaç kiþiyiz yahu? |
|
328
|
|
|
|
|
Ya da kesiþme noktasýnda durduðunuz an o kadar kýsa olacak ki belki onu fark etmeyeceksiniz bile. Sürekli olarak bir þeyleri kaçýrdýðýnýz ya da unuttuðunuz hissi yakanýzý býrakmayacak. Aslýnda bunlar, sizin, kendinize kurmuþ olduðunuz pusulardýr. |
|
329
|
|
|
|
|
Yarýn 8 Mart... Yarýn, yine bizler bir yerlerde Dünya Kadýnlar Günü'nden söz edeceðiz. Kadýnýn hayatta aktif rol almasý gerektiðinden bahsedeceðiz. Kadýnlarýmýzýn sorunlarýný konuþacaðýz. Kadýnlar Günü diye bir günün varlýðýndan haberi bile olmayan Cemile |
|
330
|
|
|
|
|
Mutlu bir sene diliyorum... |
|
331
|
|
|
|
|
Dünyanýn içinde yaþayan biz yerliler görmeli ki geçmiþ hýzla bizden uzaklaþýyorken, gelecek düþüncenin kalýplarýný zorlayan yeni çehrelerle bize doðru hýzlý bir þekilde yaklaþýyor diyebiliriz.. Evet, denizler berrak maviden bulanýk griye dönüþüyor, çocuklar oyuncaklarýný arkadaþlarýyla paylaþmýyor, babalarda öðüt yerine “ihtiras” sözcükleri dolduruyorsa çocuklarýn kulaklarýndan beyinlerine, geçmiþi özlemek ister istemez daha bir mânâ kazanýyor. |
|
332
|
|
|
|
|
Ahir kelam Antalya hem gün aþýp giderken hem gün doðarken emsalsizdir. Bunu gelip yerinde görmelisiniz. Görmelisiniz ki yaratýcýnýn kudretine olan imanýnýz daha bir güçlensin. Estetik anlayýþýnýz zenginleþsin. Güzelin ve güzelliðin kadrini bilenlerden olun.
24.07.2011 Ý.K
|
|
333
|
|
|
|
|
Dünyanýn aksesuarlarý tabiat ananýn sistematik gerçekleri
ama en önemlisi doðmak(varoluþ) -yokoluþ bu süreçte yapýlacaklar bence kiþiden kiþiye deðiþir insanlar yüzeysel ve derin düþünenler diye iki gruptadýrlar... |
|
334
|
|
|
|
|
Merak ederim; huzurlu, mutlu, güzel yaþamak hangimize daha çok hak?.. |
|
335
|
|
|
|
|
Trabzon’un küçük ve denizden ayrý düþmüþ bir ilçesi olan Köprübaþý’nýn Gündoðan Köyü’nde dünyaya geldim. Beþ kardeþin en küçüðüyüm. Çocukluðum ve ilk gençlik yýllarým köyümde geçti. Ýlkokulu Güneþli Köyü’nde, orta ve liseyi Köprübaþý Lisesi’nde okudum. Karadeniz coðrafyasýnýn dik yamaçlarýndan ve fýndýklýklardan yürüyerek sabah akþam gider gelirdik okula. Gidiþ geliþ sayarsak günde 10 km yol yürürdük. Fakat yine de yorulmazdýk. |
|
336
|
|
|
|
|
Bir yýlý daha geride býraktýn nihayet,
Solmuþ bir yaprak daha düþtü hayat aðacýndan…
Ama sen yine de üzülme zamanýn böyle hýzlý akýþýna,
Üzülme isteksizce yitirdiðin solgun yapraða…
Bak yeni bir Filiz veriyor taze bahar dalýn;
Kýsa sürede yerini alacaktýr düþen kuru yapraðýn…
|
|
337
|
|
|
|
|
‘Aný yaþama’yý hayat felsefesi haline getirmiþ olan insanlar, Rabb’imizin ibret olmasý için yarattýðý görüntülere karþý duyarsýzdýrlar ve adeta at gözlüðü takmýþcasýna sadece baktýklarý yeri görebilirler. Kendilerine ait olan küçücük bir dünyalarý vardýr. Þahit olduklarý olaylar, onlar için ders çýkarýlmasý gereken uyarýlar deðil, ‘yaþamýn cilveleri’dir. |
|
338
|
|
|
|
|
Hani kendimden geçip, ‘Depresyondayým’ þarkýsýný dinlediðim ve evden dýþarý çýkmadýðým dönemsel sýkýntýlarým vardýr bilirsin, þimdi itiraf ediyorum onca dertten kaçtýðým, en güvenli sýðýnaðýmsýn sen benim |
|
339
|
|
|
|
|
*Gittim, gördüm, gezdim geldim… 4G li 3 gün geçirdim. Bu þehir için Sevgi ve Barýþ kenti denilmesi tesadüf deðilmiþ, bunu öðrendim. Tarihmiþ, turizmmiþ, deðiþimmiþ, beyaz altýnmýþ, sanatmýþ. Evet, gittim, gördüm gezdim ve mutlu geldim… Yaslý gittim þen geldim derler ya… Öyle oldu… Mutlu geldim… |
|
340
|
|
|
|
|
kendimizi neden içimizde kaybolmaya mahkum býrakýyoruz? |
|
|
|
