• ÝzEdebiyat > Deneme > Yaþam |
2341
|
|
|
|
Yer kabuðu... Aðaç kabuðu...Elma kabuðu... Ceviz kabuðu... Kaplumbaða kabuðu... Tüm acýlar kabuk baðlamýþ. Yine de kaplumbaða kabuðuyla yürür. Aðaç kabuðuyla büyür. Elma kabuðuyla þekillenir, ceviz kabuðundan çýkýp filizlenir. Sen de kýr kabuðunu ya da durma yerinde. Ya çýk göklere ya yürü ümitlere. Hangi acý ayný dozda kalýr, hangi acý mutluluðu kapatýr? Aç pencereleri, kapýlarý, bacalarý. Duman gibi dol gökyüzüne, ýþýk gibi dol yeryüzüne. Acýlara yol ver. Hangi yolcu ebediyen kalýr istasyonda? Herkes biletine göre alýr yol. |
|
2342
|
|
|
|
doðum günüm adýna üç beþ söz... |
|
2343
|
|
|
|
Kaldýrým taþlarýna kadar düþmüþ aþk edebiyatýnýn nesini yazýyorum? |
|
2344
|
|
|
|
O koyu mavi renk býrakýnca yerini kuzguniye anlarsýn gelmiþtir yatma vakti.
Deniz kokan sokaklardan ayrýlýr balkon kapýsýný kapayýnca Ýzmirli. |
|
2345
|
|
|
|
Her an cevabýný belkide hiç veremeyeceðim bir soruya rastlayabilirim. Ya o soruya rastlarsam ?Ýþte o zaman Boom... |
|
2346
|
|
|
|
Mutluluk ayrýntýda gizli…
|
|
2347
|
|
|
|
Hepsi kaybetmiþ insanlar, umudunu yitirmiþ, belini geçim sýkýntýsý bükmüþ çoðunun, yine büyük çoðunluðu, evli, çoluk çocuk sahibi, torun sahibi olan da var içlerinde, yükseköðrenim gören de, okuma yazma bilmeyen de, daha dün altýlýdan yüklü miktarda kaldýrmýþ olan da… Ama bir tane mutlu insan yok |
|
2348
|
|
|
|
kuþlar özgürlüðe sevdalýdýr! |
|
2349
|
|
2350
|
|
|
|
Hiçkimseye yazýldý bu mektuplar, belki birgün biri "kimse" olur da okur diye, içinde aslýnda cevabý kazýlý sorular var |
|
2351
|
|
|
|
Çevremde farkýna varýr, gözlerim ýþýltýlýdýr, hayat doluyumdur bazen…
Kimi zaman yaþayan bir ölüyümdür, etrafýný görmeyen ve sadece ayaklarý üstünde gezen…
|
|
2352
|
|
|
|
...Bu gün yaþama konuðum ben. Penceremden kýþa inat sýzan mahçup gün ýþýðý yorgun ruhumu okþuyor. Omuzlarým düþmüþ, baþým eðik, gözlerim isteksizce dalýp gidiyor.Saðdan soldan, dört bir tarafýmdan bilinmezlik sýzýyor, kan gibi, karanlýk gibi, nem gibi hüc |
|
2353
|
|
|
|
Sen; ya kendi yazdýðýn öykünün kahramaný olmalýsýn, ya da baþka öykülerde kahraman olamadýðýnda þaþýrmamalýsýn. |
|
2354
|
|
2355
|
|
|
|
Sabah güneþli ve sýcak bir güne usulca kayarken, gece ve halüsinasyonlarýn kanlý elleri silinip gitmiþti. Durgun suda peþ peþe birkaç balýk sýçradý. Gözlerim söðütlerin ýrmakta salýnan gölgelerine takýldýðýnda uyku bedenimi yavaþ yavaþ ele geçiriyordu. S |
|
2356
|
|
|
|
Bu baðlar öylesine zayýftýr ki kaza sonucu sakat kalan ya da imkanlarýný kaybedip yaþam þartlarý deðiþen, dolayýsýyla artýk karþýsýndaki kiþinin beklentilerine yanýt veremeyen kiþi, gördüðü ilgi ve sevgiyi kaybeder. Çok sevdiðini söyleyen kiþi, bu konuma gelen insanla, deðiþik bahaneler ortaya koyarak tüm baðlarýný koparýr. Dinden uzak insanlarýn yaþadýðý sevginin, gerçek olmayan ‘sözde sevgi’ olduðu çok açýktýr. |
|
2357
|
|
|
|
Arayan, sevgiyi bir zamanlar bulmuþtu aslýnda... |
|
2358
|
|
|
|
Araf’taki gibi cennet ve cehennem arasýnda bir yerde kaldýðýmýzý düþünelim. Bir yanda bizi oraya sürükleyecek davranýþlardan hep korkuyla sakýndýðýmýz sonsuz cehennem… Diðer yanda yaþamýmýz boyunca umut ettiðimiz sonsuz cennet… |
|
2359
|
|
2360
|
|
|
|
Bu gece gireceðimiz yeni bir yýl yeni bir baþlangýç olsun. Ýmanýmýzý tazeleyelim; iman bebek gibidir, bakým ister. Onu besleyip derinleþtirmeye niyet edelim. Allah’ýn þanýný, kudretini, gücünü gereðince takdir etme gücü isteyelim Rabb’imizden. |
|