• ÝzEdebiyat > Deneme > Yaþam |
681
|
|
|
|
…þimdi otur…uzan biraz… avuçlarýma doldur aðrýlarýný…
…uzan biraz…ve dinle…
…sana mavi masallar anlatacaðým…hiç duymadýðýn… |
|
682
|
|
|
|
Yetiþtirme Yurtlarýnda kalan; 0-18 yaþ grubu çocuklarýmýzýn durumu ile sokaklarda kalan, sýnýrsýz yaþ grubuna mensup çocuklarýmýzýn ve yaþlýlarýmýzýn ki; çocuklardan farký yoktur Onlarýn.. Durumunu düþündükçe kahroluyorum.
Hayata geldikleri þartlardan tutunuz da Onlarýn, nelere maruz kaldýklarýný hiç düþündünüz mü?
Bir nebze, Yetiþtirme Yurdunda kalan çocuklar için; içim rahat ama birçok hususu da göz ardý edemiyorum.
Beslenmeleri yeterli mi, eðitimleri tam mý, yeterli sevgi alýyorlar mý, saygý ekilmiþ mi yoksa korkuya mý dayalý, vs.
Þiddet görüyorlar mý? Ya tacize uðramalarý?
Baskýya maruz kalmýþ, duygularý bloke olan, yeterince sevgiyi tatmamýþ, ana-baba þefkatinden mahrum nice evlatlarýmýz var yurtlarda ve sokaklarda.. |
|
683
|
|
|
|
Af olmazsa sevgi diye bir þey kalmaz. Af olmasa o kadar çok insan birbirine darýlabilir, sürtüþtükleri o kadar çok konu olabilir ki… Ancak Allah, affedicilik özelliðiyle insanlarý saðlýklý yaþayabilecekleri þekilde yaratmýþtýr.
|
|
684
|
|
|
|
öyle sýradan iþler yapmayacaksýn...Ya madalyon almak için iyi yüzeceksin; ya da iyi yüzdüðün için madalyon alacaksýn.
öyle sýradan biri olmayacaksýn... |
|
685
|
|
|
|
Yalnýzlýðým... Yani karanlýk boþluðum... Herkesten uzak, kendimden bile... Yaralý ve incitilmiþ bir yüreðim, bir de yalnýzlýðým var. “Baþka?” diye sormayýn. Baþkasý yok, baþka hiçbir þeyim yok. |
|
686
|
|
|
|
dostluk üzerine bir çift laf |
|
687
|
|
|
|
Ýnsanoðlunun öyküleme gereksinimi üzerine bir deneme. |
|
688
|
|
|
|
kalp gülümseyerek diyor ki :)) benim ilginç bir fýtratým var biliyor musunuz?
|
|
689
|
|
|
|
Ýnsani erdemlerin biz insanlar tarafýndan ne kadarýnýn anlaþýldýðý konusunda bir yazý |
|
690
|
|
|
|
gerçek þu ki, bir gün aðaçlarýn konuþabileceðine inanacaðýz. |
|
691
|
|
|
|
Görsel belleðin diri dünyasýnda yaþanmýþ ve yaþanmasý ümit edilenler arasýndaki çekiþme hiç bitmez. Öyle ki insaný alýr sürükler zamanýn sonsuz algýsýnda. Kendini alamaz, zaman zaman kaptýrýrsýn büyünün hoþ ritmine. Dans eder gibidir tüm figürlerin hareketleri, yumuþak bir koþulsuzluk hüküm sürer. |
|
692
|
|
|
|
Can dostum Hrant... Sen yaþýyorsun ve yaþayacaksýn. Ne yaparlarsa yapsýnlar, seni yok etmeyi baþaramayacaklar!
|
|
693
|
|
|
|
Birisi uyanýr gecenin þu saatinde anlatamayýz. ” Ne yapýyorsun?” “ Köpekler nasýl tek sýra iz býrakýyor anlamaya çalýþýyorum” sabahýn bilmem kaçýnda! |
|
694
|
|
|
|
Olay Olay.. Ýnsanoðlu bir ilke daha imza attý...
Ýþte insanýn son buluþu... KENDÝSÝ... |
|
695
|
|
|
|
Loþ bir oda, soðuk, tozlu... Bir saat duvarda, ömrün azaldýðýný fýsýldýyor yavaþ yavaþ, sessizliðin içinde, sessizliðe inat. |
|
696
|
|
|
|
Dinlenilmeme fobisi bende mi var sadece acaba? Sizde de var mý? |
|
697
|
|
|
|
Gel çaðrýsý genel ve öz itibariyle iki bölümden müteþekkildir. Bu ikili mýknatýsýn kutuplarý gibi birbirlerinden farklýdýr. Aradaki mesafe alný rahmet yüklü bulutlara deðen daðlar ile vadinin derinliklerinden nazlý nazlý süzülen nehirler arasýndaki mesafeden daha aralýdýr. |
|
698
|
|
|
|
Neden yaþamla birebir iliþkisi vardýr tiyatronun? Çünkü o, yaþamýn içinden damýtýr oyunlarýný. Ve yaþamýn kendisi bir tiyatrodur aslýnda.Bebeklikte baþlar oyunculuk. Her aðlayýþýnda kendisini anne veya babasýnýn koynunda bulan bebek, ilk oyununu sergiler.Hiçbir fiziksel sorunu olmasa bile aðlamasý oyunun ilk sahnesidir. Evet o sahneler, sahnelere eklenir ve en saf, en temiz ilk oyun tamamlanýr: “çocukluk yýllarým”. Bu oyun belki de bizim kendi yazdýðýmýz ve oynadýðýmýz ilk ve son oyundur. |
|
699
|
|
|
|
Renklerin en güzelini soruyorlar bana diyorum ki.. |
|
700
|
|
|
|
Hayatta herkes birilerine miras býrakabilir,ama önemli olan deðer verilen bir isim býrakmak olmalý |
|