Şiir > Yeraltı
üzgün
Dünyevi O Hazların
Gözyaşlarımla boğuladuruyorum akşamımda sonumu göremiyorum / Şimdilerde içtensizlikler en büyük eksikliğim
karışık
Çöpe Atılmış Bir 14 Şubat Hediyesi
Uyandım. / Bir daha uyanmamak için Tanrıya dua ederken... /
olumsuz
Kıyıdaki Top
İçinin en güzel yerlerine düşmüş izbe kirleri / Kırgın çocukluktan kalma ikinci el
nostaljik
Yastığına Geçirdiğin Gözyaşı Bezleri...
Topla Taphophilia, topla yastığına geçirdiğin / Gözyaşı bezlerini... / Bir
karamsar
Neşter
Vursun şimdi Karacadağ, patlatsın kendini / Bir daha yaksın gönlümün kılcalındaki köylülerimi
karamsar
Ben Kimsenin Annesi Değilim
Bir kibrit çaktım karanlığa… / Üstüme yapışan bebekleri silkeledim… /
karışık
Yetimhane "Düş"künü Şizofren Söylemleri...
Hani bir yetimhanede büyümek seninle, / Milyonlarca spermden birine ve bir rahme
nostaljik
Ansız
Hani kurşun gibidir yaşamak demiş o satırlar... / Kurşunu ateşleyen silahlar vardır her
üzgün
Ayak Üzeri Herşey
ben, olmayan bacaklarımla gelemiyorum hiç bir yere / ve gidemiyorum hiç bir kimseden,
