"Edebiyatın acımasız kuralıdır: Okur, yazarın ölüsüyle dans etmekten daha çok zevk alır." – Edgar Allan Poe"

yazı resimYZ

Bir söze takıldı da gitti aklım,
Sormaz mıydım bilseydim!
Belki affederdin
Susuyorum işte…
Başımda dolanan bulutlar tanık
Beynimde çakan şimşekler…

Yağmur dolanırken kirpiklerime
Ve Islak tenimden süzülürken her damlası…
Her elimi açışım tufan!
Biliyorum;
Avuçlarımda yağmur.
Ne zaman ansam adını,
Yağar üstüme üstüme…

Sen…
Gülme çizgilerimde
O en ağır vebal!
Tenimin kıvrımlarına oturmuş,
Keskin bir bıçak gibisin

Susuyorum işte…
Sormaz mıydım, bilseydim!
Nereden bilebirim?
Ey yüreğime acı çalan!
Yemin olsun, kızıl şafağa

Yemin olsun!
Yorgan görmemiş aydınlığa…
Yemin olsun yerdeki alın izine;
Sinek başı kadar gözyaşına!

Susuyorum…
Kendi yağmurumda boğuluyor
İçimin putları!
Ve Susuyorum;
Sustukça yeşeriyor çöl kumulları

Her elimi açışım tufan!
Biliyorum;
Affet diye dilime mıhlıyorum adını,
Utanıyorum…

Susuyorum…

KİTAP İZLERİ

Masumiyet Müzesi

Orhan Pamuk

Hatıraların Varlığa Dönüştüğü Yer: Masumiyet Müzesi "Hayatımın en mutlu anıymış, bilmiyordum." Orhan Pamuk'un 2006'da Nobel Edebiyat Ödülü'nü kazanmasının ardından yayımladığı ilk büyük romanı olan Masumiyet
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön