Şiir > Yaşam
olumsuz
Bu İstanbul"da
Sen bir ekmeğin kavgasını verirken, gece sefasının aşağılık pazarlıkları sürer İstanbul sokaklarında .Seninle birleşiyoruz iki noktada;Birisi
üzgün
“O”tek yenilgim, sonucuna itiraz ettiğim.
Onu kaybettim... / İlk cümlesiydi gözlerime bile bakamayıp ağzından dökülen.İçindeki sessizlik gözlerinin buğusuna
karışık
Düş
uçmak delisi bir kuş oldum dün gece rüyalarımda.ilk önce kendimi yumurtanın içinde gördüm kabuğumu kırıyordum. Zorda
üzgün
Metropol Seyyahı'na
beton bozkırının evlâtları kızmayın ona / süzülmüş benzine bakıp da lânet okumayın