Kader ya işte,bu benim şansıma
Bir üvey ana deli kaynana of ya!
Yetmadi sanki çilem,daha da...
Peydah oldu bir de deli gelin hey ya!
Sen gelin tuz biber ektin acılarıma
Yok günahimı alamazsın kendi günahın boynuna
Uyutursun yanındakini boyuna
Kendinden epey küçük delikanlıyı aldın da
Beni zehirlemeye kalktığın yetmezmiş gibi
Haykırıyorsun sütten çıkmış ak kaşık gibi
Senin ne insan olduğun her halinden belli
Kıs çeneni dur a deli bulmuşken yufka yüreği
İzandan nasipsize dua faydasız!
Ektiğini nasılsa biçecektir hayasız
Zorla ses duyurup hakaret eden arsız!
Anaya ses yükseltmek olmaz a saygısız!
Kıskançlığınla başbaşa kal
Alacağını aldın bu ne hal?
Zehirli suyun üstüne ipek şal
Örtsen de boş artık,orada kal
Allah ömrüm billah göstermesin yüzünü
Artık duymayayım bir tek kem sözünü
Bu kördüğümü sen bağladın yok çözümü
Benden bulma dilerse Rab kör eder iki gözünü.
Hasta vucuduma sen bir zarar
Neydi o haykırış a barbar?
Tamam bendeki mevsim sonbahar
Ölsem dünya sana mı kalacak,yok zinhar.
19.10.2008.İzmir.
Müfide DECDELİ.
Masallarla
