"Bazı insanlar öylesine gerçeklerle savaşıyor ki, sonunda gerçekler onlara benziyor." – Terry Pratchett (Kurgusal)"

O Olmalı Hiç Bir Şey

Kim demiş ki?! / Kaşlarım bir başka, gözlerim başkadır benim! / Ellerim, belki şurdan… / Tenim de şurdan burdan, / …Özüm başkadır benim?

yazı resim

Kim demiş ki?!
Kaşlarım bir başka, gözlerim başkadır benim!
Ellerim, belki şurdan…
Tenim de şurdan burdan,
…Özüm başkadır benim?

Kim demiş ki? Ben, ben değilim!
Ben, hiçbir şeymişim!.. Kim demiş?
Kim demişse,
Belki de o olmalı, hiçbir şey…

Ben,
Güneşin doğduğu yerden geldim,
Oğuz neslim bir seldi sanki: Aktı…Aktı…
Oğuz Ata’m geçerken baktı,
Hazar’dan, Horasan’dan… Atlarımız dolu-dizgin…

Deli Dumrul’la köprüler geçtim,
Dedem Korkut’la görüp, yol ve yordam öğrendim…
Mevlâna’ydım, Yunus’tum;
Hacı Bayram’dım: Dostça, yüreklice konuştum.
Müslüman’dım, Türk’tüm ben… Yalnızca alp-erendim,
Cihana tek başına, hak için duran bendim…

Üzerimde, binlerce yılın aydınlığı var…
Hatırası…ve mirası var dost!..

Ben,
Doğmak için geldim!
Sıradağlar boyunca yükseldim… Yükseldim…

Kim demiş ki? Ben, ben değilim?
Ben, hiçbir şeymişim!.. Kim demiş?
Kim demişse,
Belki de o olmalı, hiçbir şey…

Bu, böyle biline!..

KİTAP İZLERİ

Nohut Oda

Melisa Kesmez

Melisa Kesmez’in ‘Nohut Oda’sı: Eşyaların Hafızası ve Kalanların Kırılgan Yuvası Melisa Kesmez, üçüncü öykü kitabı "Nohut Oda"nın başında, Gaston Bachelard'dan çarpıcı bir alıntıya yer veriyor:
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön