"Yaratıcılık, aptallığın bir başka adıdır; önemli olan, bu aptallığı zekice gizleyebilmektir." - Oscar Wilde (Kurgusal)"
"Yaratıcılık, aptallığın bir başka adıdır; önemli olan, bu aptallığı zekice gizleyebilmektir." - Oscar Wilde (Kurgusal)"
Sen! Kötümserlik efendisi, yüreğini devralmayı teklif ederse ‘memnuniyet’ çekiyle; karşılıksızdır o çek emin ol. Ağlamak şöyle dursun bir, gülümser olmak yaraşır dertlerin beterine. Gayesi, seni çökertmek olan zorlukları başarıya ulaştırma asl
Ben insanları renklere benzetirim. Kırmızı, Beyaz, Mavi, Yeşil, Kahverengi Gri, Turuncı gibi renkler vardır ya. İşte insanlar da öyle renk renktir bana göre.
Hayatımda hissettiğim en güzel kum taneleri üzerindeyken, bunu biliyorken, kabul etmişken, olmadıklarını söyleyebiliyorum. Dört kişilik birkaç yaz günü. Masum mutluluk, farkında olmadan yaşananı... İsmen Alinko ve kalben “aile”dir buna sebep
Aralarından o buz gibi cam çekilince, sanmıştım ki ılık bir nehir coşacaktı üzerine, yıldızları sürükleyip gökyüzü kaldırımından, aşkla saçlarına takıştırılacaktı esenlikle. Kollarında maviler ısınacak, dudaklarında ay ışığı koşacaktı. Kalktı ve “an
Yalnızlığım sapladı sivri ucunu kalbime ve giderek derinlere ilerliyor, sessiz çığlıklarımdan boğuluyorum. Etrafıma şöyle bir baktım, bu ne koşuşturma böyle, herkes iş çıkışı evine gitmek için yollara düşmüş, otobüs, dolmuş duraklarında uzun kuyruklarR
Plajlarda turistler, ellerinde basit birer kova ve kürekle şaşılası derecede şatolar yaparken...
Hiç bitmeyecek gibi gelen uzuun tren yolculukları vardı hayatımda. Bir şehirden başka bir şehire değil bir yürekten başka bir yüreğe hiç değildi...sadece istasyondan ayrılma vakitleriydi...
insan kimi zaman haykirir sehre, belki de bir nevi kendinedir bu haykiris. fakat her zaman sonuc almaz bu veryansinlardan. cunku insanin kendine verilmis olan rolu eksiksiz sahneye koymasi gerekir.
Beni bir koltuğa bağlasalar, yıllarca orada oturur hiç şikayet etmezdim.
Yoksa... Merkezinde olsak da zamanın, kaybediyoruz onu. Bütün renklerin gride buluşmasını seyrediyorum bugün. Cehennemi hakediyoruz. Bilmiyorum farkında mısın?
Hayatta sürekli kaybetmenin çaresizliği içinde tutanabileceğimiz tek dal, mucize arzusuyla yaşamak mı?
Sayılar birden başlar, gidebildikleri yere kadar giderlerdi. Artı yönünde ya da eksi yönünde… Ama hiç geri gitmediler.
İnsanların yaşama tarzına göre ömürler yaşanabileceği zamandan biraz daha fazla uzayıp kısalabilir mi?
...Tıpkı hayat gibi.Birçok kez işte bu istasyon son dediğimizde bir de bakıyoruz yanılmışız.Daha bir sürü istasyon varmış ileride.O istasyonda daha bir sürü insan bizi bekliyormuş,bir sürü acı, bir sürü ızdırap...
