Gecenin Issız Karanlığında Akla Gelmeyecek Şeyler
tık tık tık...heyyy orda amatör yazı okumak istiyen biri var mı? belki hoşunuza gider...
"Yazmak, varoluşsal bir bunalımın, en azından bir süreliğine, başka bir varoluşsal bunalıma dönüşmesidir." - Franz Kafka"
"Yazmak, varoluşsal bir bunalımın, en azından bir süreliğine, başka bir varoluşsal bunalıma dönüşmesidir." - Franz Kafka"
tık tık tık...heyyy orda amatör yazı okumak istiyen biri var mı? belki hoşunuza gider...
Bu geceyi karanlık bırakın!Güneş doğana kadar büyümek denen süreçte kıvranmak,kötüyü ve iyiyi tanımak ve güçlü olmak istiyorum.Kahraman beklemekten bıktım,kahraman olmak istiyorum.
Yıllar geçtikçe buharlaşıp uçmamak için, sıradanlaşmamak için,
yenilmeyip hayata sevmeye devam etmek için mi tavşan oldum ben?..
Adım neden Yasemin değil de Şerba?, Naylon atkılı ayakkabılarım ayağıma neden sığmıyor?, Kaç yaşındayım?, Steinbackin kızıl saçlı azize sinin ne işi var benimle?...Pastel boya resimlerime neden eskimiş tahta terliklerden çerçeveler yapıyorum? Yağmur ha
iftarlar vardır ramazanı ramazan yapan...işte onları anlattım arkadşlar arasında....
Her gidişin bir dönüşü de vardır ama dönüşü hiç düşünmem..bazen hiç bilmediğim bir şehir karşılar beni. İnsanlar arasında, caddeler arasında kaybolacağım diye düşünmem, aksine kaybolmak isterim. Bilirim ki bulunmayacak bir yol yoktur, yoldaşın yüreğinse, dostun da Rabbin her yol açılır, her şehir tanıdık gelir insana. Her çıkmaz sokağın
Hadi bugün sevdiğiniz birinin sesini duyun ne kadar çok işiniz varsa da,bazı şeyler beklesin bırakın...Hadi bugün yaşama kanat çırpın. Ve sakın ola yaşama kazık çakmış gibi yaşamayın...
Her an cevabını belkide hiç veremeyeceğim bir soruya rastlayabilirim. Ya o soruya rastlarsam ?İşte o zaman Boom...
Güneşli bir bahar sabahı,saat on civarı..
Hayat bazen kıyak geçiyor insana.işte o "kıyak" günlerimdeyim şu sıralar....
Vefa ediyor belki aklınca
Ama insaf etmiyor yalnızlık.
Takvimler bitse de yaprak yaprak;
Bitmiyor yalnızlık...
Nerede başlar çılgınlığın uçurumu, ussallığın sınırı nerede biter. Hangi vazgeçilmezlerimiz bizi, yeknesak bir hayatın ipleriyle bağlamıştı...
Uzak yollar, bitip tükenmez yollar özler kişi…. Kıraç, sarı yollar, topraklı yollar… Kavisli, virajlı yollar…
hazan... kimi icli nagmelerin barinagi, bir huzn; veda yuklu sonlarin baslangici. ve onda olenlerin hikayesi...
İlber Ortaylı