ölümün gölgesinde yürüyordum sen yaşamın kıyısında emeklerken... ağaran iklimlerde fark ettim dolup taşan tecrübe torbamı...ve o an hissettim yüreğime düşen aşkın acısını... sonrasında gülüşlerimle büyüdü yanlızlığım...
ruhumu sardı..
benliğimi sardı...
beni benden aldı...
sonra unutulduğumu farkettim...bir hüzün doğdu yüreğimde gece gibi... unutulmuş geceler ötesinde... ] ]
KİTAP İZLERİ
Kayıp Tanrılar Ülkesi
Ahmet Ümit
Zeus Berlin Sokaklarında: Ahmet Ümit'ten Mitoloji, Cinayet ve Hafıza Üzerine Bir Roman Ya eski tanrılar ölmemiş, sadece unutulmuşsa? Ve içlerinden biri, bu umursamazlığa öfkelenip modern
İncelemeyi Oku
