"Yazmak, aslında, 'Ben henüz ölmedim!' demenin en nazik ama en inatçı yoludur." – Ursula K. Le Guin (Kurgusal)"
"Yazmak, aslında, 'Ben henüz ölmedim!' demenin en nazik ama en inatçı yoludur." – Ursula K. Le Guin (Kurgusal)"
Demokratikleşmek ve barış içinde yaşamak için, devlet ve toplum, artık birbirlerini suçlamaktan vazgeçmeleri; öncelikle hatayı kendilerinde arayan bir sorgulama sürecini başlatmaları şarttır. Dile getirdiğimiz barış, tarafların demokratik değerler temelinde, kendi muhasebelerini yaptıkları bir projenin adıdır.
O kadar önemlidir ki, bir millet olmanın ilk adınıdır.
O kadar önemlidir ki, nesil emniyetinin başlangıcıdır.
O kadar önemlidir ki, bir güle, anneliği tattıran ilk merhaledir.
Her bir yanından çekiştirdikçe, sallanıp duruyor dünya; bir türlü dengesini bulamıyor. O halde ne yapmalıyız sorusunu sormalıyız kendimize.
Bir düşünce, bir söz…
Kurşundan ağır, okyanustan derin, gök kubbeden daha yüksek
Sözlerden böyle bir söz “affetmek”.
Bekir Yıldız, 8 Ağustos 1998' de aramızdan ayrıldı. Bir Yıldız daha kaydı.. Ruhu şad olsun...
İnsan denilen ve bu isimle anılan bizlerin aslında sadece kendi erk ve çabamızın güçlülüğünü gerçekleştirmek için ne kadar çılgınça bir çaba içinde olduğumuzu bugün belkide yaptığım yada yapmaktan son anda kurtulduğum bir tartışmanın sonunda anladım
Acımak , üzüntü ve korku olduğum yerde beton kesilmemi sağlamıştı. (Oysa okulu böyle anlatmamışlardı bize.)
Ta ki arkadaşımın, öğretmen içeri girmeden beni kolumdan dürterek söylediği cümleye kadar;
" İliklerimize kadar sinmiş özgüvensizlikten kurtulmamız, tarihimizden kopmaktan kaynaklanan edilgen tavrı terk etmemiz şarttır. Dünyada ve bölgemizde, insan haklarının, demokrasinin ve barışın egemen olması için üzerimize düşen görevin tarihi bilinciyle davranmak zorundayız.
Önceden hayal etmek ama neyi hayal etmek, tabi ki bir gün gerçekleşmesini umduğumuz hayali kurarız kafamızda...
büyüdükçe öğrenip, küçüklüğümdekinden çok daha farklı olduğunu gördüğüm şeyler....
Televizyonda Televole ve bunun gibi magazin programlarını izler misiniz? Ben izlemem. Bu tür programları izlemediğim için, ne sıkıntılar yaşıyorum bir bilseniz.Yakında ben de izleyeceğim. Neden mi? Bir okuyun başıma gelenleri, neden izlemeye karar verdi
Kovalamadan ve kaçmadan, gönül çeperlerimizin derinliklerinde, keşfetmemizi bekleyen, ikna yeteneğimiz, teslimiyeti seçeneksiz bırakır.
İçimize kök salmış ön yargılar bizi adeta dar bir alana hapsederek ham hayallerle oyalıyor.
Aslında ön yargılarımız; bizim zaaf, korku, saplantı ve bilgisizliklerimizin şekil değiştirmiş görüntüleridir.
sızladı göçün yarası kanadı durmadı ve memleketlerini terketti birer birer göçün artisleri
dağıtılan kağıtlarla kazanma ihtimali yoktur.ne zaman ki kendi yaptığımız kağıtlarla oynamaya başlarsak kazanmayı düşükte olsa ihtimal dahiline eklemiş oluruz.Toplumsal yaşam sürecini durdurmayı amaçlayan bir yazı ya da bu endişeyi kaşındıran bir yazı ya da hiç bir şey ki kanaatimce en önemlisi de bu.
Şule Gürbüz
