"Kelimelerin gücüyle dünyaları değiştirin."
"Kelimelerin gücüyle dünyaları değiştirin."
\*İnsan olarak doğmak kolay; ama insan olarak kalmak zordur. İnsan olarak kalmak istiyorsan: Her acı veren şeyi kötü belleme, ahmakların konuşmasını dinleme, sırlarını başkalarına söyleme, başarıların ile böbürlenme, olur olmaz şeylere celallenme, başkalarının arkasında laf etme, senin olmayana mala elleme, insanların ayıplarını gözleme, kimseye kin besleme, kızsan da
YZ
Seni anlatan her ne varsa zaten sana dair, yüreklerde bıraktığın iz asıl " işte budur!" dedirten...
Mehmet Rauf
İnsan psikolojisinin derinliklerine inen bu metin, hepimizin içindeki 'kusursuz benlik' yanılsamasını ve kendimizi hep haklı görme eğilimini eleştirel bir dille ele alıyor. Fedakarlık ve iyilik maskesi altında saklanan bencilliğimizi sorgulayan, düşündürücü bir öz-eleştiri metni.
Hangi perinin rüyası olduğunu bilmesek de özenle içeriz çayı. Güne merhaba derken yakamıza takılan gül misalidir o. Buğulu bakışlarına aşina olduğumuz iç ısıtan, göz ışıtan sevgili. Zarafetin damıtılmış hâli, berrak ışıl ışıl alımlı. Hayallere süzülmüş ıtır. Demliğin has gülü.
Hayat kısa belki uzun ama illa ki bir gün çürüyüp toprak olacağız.
Bir kere öpmedi beni babam hasret kaldım ellerine.
Sen ben insan oğlu şu velet kimin oğlu.
Aldım cebime 50 lira yarın meçhul bugünde ölmedik.
Adem hava babam anam
Kadın olmak çile demek, dert demek... Kadın olmak, tertipli olmak düzenli olmak demek... Kadın olmak, evi evirip çevirmek, geçimi sağlamak demek... Kadın olmak, Yük demek, zor demek, güçlük demek ama hepsinden önemlisi de kadın olmak bunların hepsinin bir çırpıda üstesinden gelmek demek...
“Ey şehir!” dedim.
Biliyorum benim çocukluğumu, gençliğimi ve buraya kadar yaşayabildiğim ömrümü sana verdim, sana verdiğim kayıp yıllarımı geri vermeyeceksin.
Sevgimi, heyecanımı, bitmez tükenmez sandığım o enerji dolu günlerimi, çocukça coşkularımı, sevinçlerimi/hatta acılarımı bile geri vermeyeceksin, biliyorum.
Vermeyeceğini bile bile -şu fani
“Oyunculuk magazinlerde, ya da gece kulüplerinde boy göstermek değildir…”
Nurdan Gürbilek
