Dil olarak sadece bu hiyeroglif ve ideografi geliþme bile müthiþti. Mucize izole totem alanlý etkideydi. Kolektif akýldaydý. Kolektif akýl biyolojik komplikasyonlarý harekete geçiren özelleþmiþ uyartýmlardý.

Günümüzde de özelleþmiþ kolektif bilgi taþýyan uyarýmlar teknik bir yazý, elektrik ve manyetik þifrelere dökmekle özel bir biliþim dili ortaya koymaktadýr. Türümüzü biyolojik analojini maymundan ayýran fark da türümüzün toplumsal yapýsýydý.

Organik ve inorganik þeyler evrensel dokudan yalýtýmlarla yerellik (yalýtým, özel) baðýntýsý içindeydiler. Evrensel dokunun özü de dalga hareketiyle titreþen frekanslardandý.

Titreþim de her þeyle, her þeyde vardý. Taþla da aslanla da böcekle de bakteriyle de insanla da vardý. Evrensel doku canlý cansýz olgularýn titreþim hareketleri üzerinde ne konuþmalarýna engeldi. Ne de þu var oluþ þekli konuþur, ama bu tür var oluþ þekli konuþmaz gibi bir tercihleydi.

Hayat kendi yalýtýmlý niþleri içindeki ihtiyaçlarýna göre biyolojik eðilimlerini sýnýrlýyor veya sýnýrlý bir özel durumla eðilimlerine yol veriyordu.

Hayat bu yol verme iþinde kimi özelliklerini öne çýkarýr. Kimi özellikleri en az düzeyde kýsýtlar. Kimi özellikleri de enerji tasarrufu nedenle baskýlýyordu.

Tüm þeyler tüm bu komplikasyonlarý titreþen frekansýn özellikleri ile ortaya koyuyordu. Hayatýn ve var oluþun temeli titreþimdi. Titreþimler burada sayamayacaðým denli çok kuantumla fizik belirmelerinin içinde kendisini yenileyen, kendisini çaðrýþan, kendisini kopyalayan vs. bir dalgalanmaydý.

Evrensel doku yerelleþmedikçe olmalarla (olamlarla, hiçbir þeyle belirlenmemiþlerle) potansiyel bir iþlerlikti. Hayat ve türler her bir durumlarýyla ve zerresiyle bu olmalarý taþýyan yerellik içinde kýsmi bir evrensel dokuylaydýlar.

Her titreþim bir renk, bir frekans, bir yük ve bir sesti. Yeter ki bu titreþimler nicelimi içinde hayat niþ sel ortam ile birlikte kendi zorunluluklarýna ve niceli durumlarýna denk gelesinlerdi. Titreþimdeki nicel durumlu zorunluluklar kuantum üssel durumlar seçkisiydi.

Mikro kuantum dünya hariç, makro dünya da hiçbir þey kendi öncesi süreçlerde uç vermeden birdenbire puf diye bir belirme deðildi.

Kolektif alan, kolektif düþünce, kolektif akýl, kolektif özne, kolektif yapabilirlik vs. toplum sal alanla kendi öncesinin totem alanýyla, kendi sonrasýnýn biliþim çaðýna doðru belirmesinin bir uç vermesiydi.