Şiir > Yeraltı
karamsar
Kornalar Bizim İçin Çalıyordu.
Bizler ne orta ölçekli insanlardık ne de hissi kabarık bakireler... / İnsanlık trajedisinin
üzgün
Gerçeklik ve Kehanet...
Duygulara ram oldum mantığa haram oldum, / Akla beylik verince ilhamımdan kovuldum.
olumsuz
Budala Sevişgenlik
Şimdi talan edilmiş yurdun göçemen bir çocuk bakışı gibi bendeki beklenti / umut
karamsar
Kardiyak Arrest
Ankara hala buz gibi suratıyla beni izliyor, / tek fark gözlerimi kaçırmıyorum artık
karamsar
Erythroxylon Coca
burnumuzdan çekelim tek eşli dinlerin çok eşli tanrısını. / olmadı dişlerimize sürüp ağzımızdaki
üzgün
Cenazesinde İmgelerimin
bir veremin kucağında, hasta telli kadın / tutsak misali, vuruyor bağlamına hülyanın.
karamsar
Müphem Vicdan Bir Ölmüşlüğün Batımında
boğuşurken uykumla, bir hayli yenik düşüyorum. / pohpolanmaların, sevilmelerin ve de hazmedilmelerin
olumsuz
Siperin Arkasında Bir Mermi Sesi
fakat nereye atsam adımlarımı kalabalık / çok fazla bir şey beklemez sakladığım uykularım
karamsar
Puzo'ya Ateş Uzatırken Ben
söndürüyor sigarasını beynimin kıvrımına / baba. enjekte ediyor sonatından bir bölümünü
düşündürücü
Rum 2
Tekinsiz bir denizin iki kenarına kurulmuş şehir, İstanbul / İltihaplı sözcüklerden oluşan şarkı,
KİTAP İZLERİ
Nohut Oda
Melisa Kesmez
Melisa Kesmez’in ‘Nohut Oda’sı: Eşyaların Hafızası ve Kalanların Kırılgan Yuvası Melisa Kesmez, üçüncü öykü kitabı "Nohut Oda"nın başında, Gaston Bachelard'dan çarpıcı bir alıntıya yer veriyor:
İncelemeyi Oku