"Kitaplar, hayat dediğimiz karmaşık romanın spoiler’ıdır; gerçek dünyada kim spoiler okumak ister ki?" – Umberto Eco"
"Kitaplar, hayat dediğimiz karmaşık romanın spoiler’ıdır; gerçek dünyada kim spoiler okumak ister ki?" – Umberto Eco"
İçerisi geniş bir alana sahip. Masalar özenle yerleştirilmiş ve her şey çok temiz. Pencere kenarında birkaç çift huzur içinde yemek yiyor. Bahçesi de var. Açık ve kapalı alanlarıyla burada her türlü ziyafetler, düğünler, nişanlar, doğum günü partileri, iş ve toplantı yemekleri, yeni yıl ve özel günler için yemekler
YZ
Yaşamak nedir? Basitçe yaz, anlat kendine. Zor mu?.. Kolay değil, lakin kolay be!
Cesaret sadece. Etrafına bak. Duymayı, görmeyi dene. Çık dışına, bak bir de kendine. Aç gözlerini en koyu karanlıkta. Bırak şu gündelik şamatayı bir yana, çık içinden. Kanatlarını açıp uçmanın özgürlüğünü nefesle kardeşim. Çok
Genelde tatil denilince derslerden uzak kalmak, kitapları bir yana bırakmak, gazete ve dergilere asla bakmamak, geç saatlere kadar oyalanmak, gezmek tozmak, gecenin ilerleyen vakitlerine kadar uykusuz kalmak ve ertesi günü de geç vakitlere kadar yataktan kalkmamak olarak değerlendirilir. Oysa bu çok yanlış bir düşüncedir.
Devlet otoritesinin her dediğinin geçerli olduğu toplumlarda, siya partilerin varlığı vitrinleri süsleyen manken misalinden başka bir anlam ifade etmemektedir. İşte bunun için sürekli Türkiyede demokrasinin olmayışı dile getirilmektedir.
\*Merak, öğrenmek isteyen bilgi yolunu aydınlatan bir el feneridir. Ancak bu ışığı takip eden bilgi yolunda ilerleyebilir.
\*Hayal kuramayan insan, susuz kalmış bir tarla gibidir. Ürün vermesine verir; ama ne kadar?
\*Bana dünyayı kimin zindan ettiğini sorsalar; hemen şu cevabı verirdim: Hatalardan korkmamı söyleyenler
Kafamın içindeki sesi susturmayı başarabilsem, bu sıkıntılı bekleyiş bitecek, umuyorum. Elimden gelen, şimdilik, bu kadar. Dayanılacak gibi değil, cümleler panayırı kurulmuşken içimde, parmaklarımın ucundan damlayan sadece sessizlik oluyor. Şükürler olsun ki, kendimi kandırmıyorum. Yazamadıklarımın fısıltısıyla uykuya dalıyorum, her gece. Utancımın pembe rengi kalsa da, ruhuma iyi gelen ufacık
\*-Beden yorgunluğu, gönül yorgunluğunun yanında nedir ki? Bedeni birkaç dakikada, saatte; ya da günde dinlendirirsin. Ama gönül yorgunluğu bazen yıllarca sürer, bazen de bir ömür boyu.\*-Benimle dilinle değil, yüreğinle konuş; bedeninle değil, gözlerinle seviş.\*-Boşuna inleme, isyan etme! Acı çekmek âşığın alınyazısıdır.\*-Büyük bir aşk, büyük bir sevgi mi istiyorsun?
Leylanın saçları ıslanır suda.
Demliğin hayali buğu buğudur.
Berrak gamzesiyle peri uykuda.
Cam zarafet ehli soylu kuğudur.
Bu gün 19 Eylül Gaziler Günü. Bildiğim kadarı ile İstiklal Savaşı gazilerimizin hiç biri kalmadı hayatta. Bir iki tanesini üç beş sene önce televizyonlara da çıkarmışlardı. Aksakallı, onlarca oğlu, torunu torbası olan, nur yüzlü, buram buram Anadolu kokan dedelerimiz, mübarek insanlar. Onlara çok şeyler borçluyuz. Hayatımızı, namusumuzu, vatanımızı,
Kendisini bencil emellerin ugruna harcadigin kadin, ben cekemem artik burayi diyen bir beyaz yaka edasiyla ansizin istifasini onune sunuyor ve onay beklemeden de gidiveriyor. Giderse gitsin hatta biz daha iyilerini buluruz diyorsun insan kaynaklari edasiyla.
Şimdi size soruyorum, buğulu merhabasız güne başlanır mı? Gününüz aydın, bakışlarınız berrak,buğulu merhabanız sımsıcak ve taptaze olsun.
