Her tren düdüğünde bir şehir gelir aklıma
Hasret tüter gidişinde ufalırken karaltısı
Rüzgarına kapılıp gitmek isterken ardı sıra
Gidemedim; gel demedin ondan gönül ağrısı
Samanlardan yol yaptım gökyüzüne
Işıl ışıl aydınlatsın gecemi yokluğunda
Ay sarıldı sıkıca bak nasıl parlıyor
Korkma sakın sen olmayınca ölmüyorum
Aklın kalmasın sakın sadece yaram çok kanıyor
