Şu günlerde ayların en kıymetlisi olan ramazanı idrak ediyoruz. Bu ayda müminlerin gönülleri büyük bir neşe ile dolar. Hayatımızdan çıkardığımız İslamî hükümler bir aylık için de olsa geri döner. Bu ay vesilesiyle Müslüman bir millet olduğumuzu hatırlarız. Camiler cemaatle dolup taşar. Minareler arasına asılan mahyalar bizi hakka ve

dua ve ses...

Güneşin yakın dostudur Bilal... Taşın da öyle, tuzun da öyle, devenin de.. Ne kadar taş ezdiyse bedenini, o kadar sevdi taşı Bilal... Tuz deve derisine bulanıp, ne kadar kavurduysa tenini, o kadar çekti Bilal...
Güneşin yakın dostudur o...
Çölün kırmızısıdır Sümeyye
Mızrakların

Biliyor musunuz bu günlerde bir mahzunluk çöktü üstüme...
Arzı mekân kan ağlıyor.
Yeryüzünün taltif edilen, en şerefli insanları çaresiz, kalb tekliyor, zihinler havale geçiriyor...

İnsanları insan olmanın da ötesinde daha bir anlamlı kılan en yüce değer sevgidir.

Her canlı doğar,büyür ve ölür.Doğumla ölüm arasında geçen süreye “ömür” adını veriyoruz.Hayat bazen acı,bazen huzurlu anlarla doludur.Buna hazırlıklı olmak gerekir.

ramazan bayramında esinlenerek yazılan farklı bir yazı. bilmiyorum ama insan o dönemlerde kendini daha bir bağlı hissediyor. tabi benim için mezhep o kadar da önemli değil ama doğrularım üzerine denilebilir..

Sabır bir dervişin azığıdır derdi babam. Ve acele kararlar en büyük felakettir insanoğluna. Dişi kırıldığında bile “Onları affet Allah’ım” diyen bir peygamberin ümmeti için anlamak zor değil…
Sabır…

Tasavvuf dinimizde Hakk’a ve hakikate götüren yollardan biridir.Tasavvufta sohbet mühim bir akidedir.Şeyhler,sohbet kanalıyla müritlerin kalbine sirayet eder.Dinî ve tasavvufî hakikatleri bu yolla muhataplarına iletirler.

Sevginin gücüne inanıyorum...O sevgi ki, Allah insanı alaktan yarattı...Görüntüsü bir kan pıhtısı da olsa özünde sevgi var insanın...O sevgi ile hücreler bölünüyor...O sevgi ile bebek taşınıyor....O sevgi ile doğan bebek pisliğinden arındırılıp kucakta em

Erkekler, erkekler ve yine erkekler. Kadın erkeksiz, erkekte kadınsız yapamaz. Doğanın dengesi bu iki varlık üzerine kurulmuştur.

Tanrı’ya ister inanın, ister inanmayın... Ama buna inanmalısınız. Bizden daha büyük bir gücün varlığına olan güvenimizi kaybettiğimiz anda, sorumluluk duygumuzu yitiririz.

Bir aşk, Rabb’e götürmüyorsa aşk değildir!...Sadece şehvetin esiridir...
Öyle aşık olmalı ki insan görmediğinde bile hissetmeli ruhunda O’nu...
Bu aşk gerçek aşktır!...
Bu aşk asıl aşktır!..
Bu aşk sonsuz aşktır!...

Külli bir irade ile her şeyi elinde bulunduran Rabbimiz,hayatımıza, dünyamıza,kainata

Aslında hepimiz birer Frodoyuz. Mordorun kızgın alevli yanardağına ulaşabilmek ve elimizdeki kıymetli emaneti o ateşte eritebilmek, görevimiz.